Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Προτιμώ να μιλάτε σε Μένα παρά να μιλάτε για Μένα




Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου 2012

Προτιμώ να μιλάτε σε Μένα παρά να μιλάτε για Μένα



-Χριστός Ανέστη!
-Αληθώς Ανέστη!
-Αυτό που λέτε, «Αληθώς Ανέστη», είναι ευχή ή πραγματικότητα;
-Πραγματικότητα.
 Να ρωτήσω ξανά:
-Πραγματικότητα, σε τι; Ότι ο Χριστός αναστήθηκε ή αν Τον αφήσατε να αναστηθεί στις καρδιές σας;

Τι σημαίνει «Αληθώς Ανέστη»;

Αυτό είναι που ζητάει να μάθει. Το ότι ο «Χριστός Ανέστη» το διακηρύττουν οι πάντες και αντιφωνούν «Αληθώς Ανέστη». Όταν όμως το λέτε εσείς, τα παιδιά του Θεού, έχει άλλη σημασία. Έχει άλλο νόημα. Έχει άλλη έννοια. 

     Όταν το λέτε σηκώνοντας το κεράκι σας ψηλά, που το κερί συμβολίζει την ψυχή σας και το φως του συμβολίζει το φως του Χριστού, που ανάβει στην καρδιά σας, τότε όταν σας ρωτάνε, όταν βροντοφωνάζει κάποιος και λέει «Χριστός Ανέστη», εσείς τότε τι ομολογείτε;
Αυτό το ιστορικό γεγονός που έγινε τότε ή αυτό που γίνεται μέσα στην καρδιά σας; Το «Αληθώς Ανέστη» πού έγινε τότε, πριν περίπου δύο χιλιάδες χρόνια, ή αυτό που γίνεται κάθε χρόνο στην καρδιά σας; Και αν ομολογείτε απλά, ότι «Αληθώς Ανέστη», αυτό το ξέρουν και οι δαίμονες και το βροντοφωνάζουν. Ανεξάρτητα αν δεν θέλουν να το ακούνε. Τους αναγκάζει όμως ο Θεός να το βροντοφωνάξουν και οι ίδιοι, ότι «Αληθώς Ανέστη».
Όμως το πιο ωραίο και το πιο όμορφο πράγμα είναι, όταν το παιδί ομολογεί αυτό το υπέρτατο γεγονός στον Θεό Πατέρα και Του λέει: Ναι, Πατέρα μου, όντως «Αληθώς Ανέστη». Αναστήθηκες μέσα στην καρδιά μου!

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Φίλοι ή οικογένεια του Ιησού;




Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου (Κυριακή του Θωμά 2012)

Φίλοι ή οικογένεια του Ιησού;




-Χριστός Ανέστη!
-Αληθώς Ανέστη!
Μπορεί να ομολογούμε ότι «ο Χριστός Ανέστη», άλλα αν δεν πούμε και εμείς και δεν ομολογήσουμε με τη ζωή μας το «Αληθώς Ανέστη», τότε το «Χριστός Ανέστη» δεν έχει αξία.
Ξέρετε γιατί;
Γιατί δεν έχει σημασία αν «ο Χριστός Ανέστη» αλλά έχει σημασία, αν εμείς Τον αφήσαμε να αναστηθεί μέσα μας.
Τι σημασία έχει, αν ο Χριστός υπέφερε και ανεστήθη, όταν κάποιοι δεν δέχτηκαν ούτε την σταυρική Του θυσία, αλλά ούτε και την ανάστασή Του;
Τι σημασία έχει, εάν κάποιος άνθρωπος έχει πολύ μεγάλο πλούτο και θέλει να το δώσει στα παιδιά του, όταν τα παιδιά του τα ίδια δεν θέλουν αυτόν τον πλούτο και αρνούνται την κληρονομιά του;
Τι κέρδος έχουν τα παιδιά;

Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Ανέστη αληθώς ο Χριστός στις καρδιές μας; (ηχητικό)



Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου (Ανάσταση 2012)

Ανέστη αληθώς ο Χριστός στις καρδιές μας;


 «Πολλοί λίγοι ένιωσαν τα Πάθη Μου
και δέχτηκαν την Ανάστασή Μου…»

-Χριστός Ανέστη!                                  
 -Αληθώς Ανέστη!
Πολλές φορές, λέει ο Χριστός, μιλώ στα παιδιά Μου ότι αναστήθηκα, αλλά δεν Μου απαντάει κανένας. Δεν Μου απαντά! Δεν πιστεύουν στην Ανάστασή Μου! Όπως και στην Μεγάλη Εβδομάδα Με έβλεπαν να υποφέρω πάνω σ’ ένα σταυρό, αλλά πολλοί λίγοι ήταν εκείνοι που πόνεσαν μαζί με την Μάνα Μου. Πολλοί λίγοι ήταν εκείνοι, που υπέφεραν μαζί Μου. Πολλοί λίγοι ήταν εκείνοι, που ένιωσαν τον πόνο Μου στον πόνο τους, και τη θλίψη Μου στη θλίψη τους.  
Αλλά και στην Ανάσταση πολλοί ήλθαν με τις λαμπάδες τους, για να πουν το «Χριστός Ανέστη» και μετά να φύγουν. Κι Εγώ συνέχεια περίμενα την ψυχή τους εκεί, για να ανάψω τη λαμπάδα τους με το δικό Μου φως, το ανέσπερο φως, αλλά αυτοί είχαν φύγει... Δεν έμειναν στη θεία Λειτουργία. Με δόξασαν κατά το ήμισυ. Ξεκίνησαν ένα τραγούδι να Μου πούνε, έναν ύμνο αγάπης, αλλά το σταμάτησαν απότομα. Βλέπεις συνήθισαν στην επήρεια του σατανά, που δεν τους αφήνει να σκέφτονται φρόνιμα, να σκέφτονται λογικά.   

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Tα σεπτά πάθη του Χριστού (ηχητικό)



Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου (Μ. Παρασκευή 2012)

Τα σεπτά πάθη του Χριστού


    
     Ελάτε να ψάλλουμε όλοι μαζί:
     «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.Ράπισμα κατεδέξατο, ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας. Λόγχη εκεντήθη, ο Yιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασην».
     Σήμερα προσκυνούμε εμείς τον Υιό της Παρθένου! Σήμερα προσκυνούμε εμείς τον Υιό του Θεού, που έγινε άνθρωπος! Σήμερα προσκυνούμε εμείς τον Υιό του ανθρώπου, Αυτόν που έγινε άνθρωπος, για να μείνει μέσα στην καρδιά μας. Πολλοί Τον είδαν, πολλοί Τον άκουσαν, άλλοι Τον πίστεψαν, άλλοι όμως όχι. Όσοι Τον πίστεψαν, ήρθε ειρήνη στην καρδιά τους. Όσοι  όμως δεν Τον κατάλαβαν, δεν έφυγε ποτέ η θλίψη από τις καρδιές τους. Σήμερα ο Υιός του Θεού ήρθε στη γη για να γίνει ο δικός μας γιος, ο γιός του καθενός! 

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Ο Θρήνος της Θεοτόκου στον Εσταυρωμένο Γιο της (ηχητικό)



Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου (Μεγάλη Πέμπτη 2012) 


Ο Θρήνος της Θεοτόκου στον Εσταυρωμένο Γιο της


  Σήμερα δεν κλαίει ο ουρανός μόνο, κλαίει και η Μάνα αυτού του Αγοριού! Σήμερα δεν πικραίνεται μόνο ο Πατέρας στον ουρανό, που βλέπει τον Γιό Του να θυσιάζεται, κλαίει και η Μάνα που Τον γέννησε! Δεν απορούν μόνο οι άγγελοι στον ουρανό, γιατί σταυρώνουν οι άνθρωποι τον Υιό του Θεού, αλλά και όσοι Τον γνώρισαν και Τον αγάπησαν. Κι αυτοί ρωτούν: Τι έκανε τελικά και Τον σταυρώσανε;
Αυτοί που Τον λάτρεψαν, σήμερα κλαίνε και αυτοί που δεν μπόρεσαν να καταλάβουν τι σημαίνει αγάπη, από μίσος σήμερα χαίρονται! Οι δαίμονες πανηγυρίζουν, χωρίς να ξέρουν ότι τώρα αρχίζει η πτώση τους και οι άγγελοι θαυμάζουν την ταπείνωση του Υιού του Θεού!

Λόγια μυστικά, βγαλμένα μέσα από τα βάθη της καρδιάς, που ειπώθηκαν από την Παναγία στον Εσταυρωμένο Γιό της

 Σαν Υιός του Θεού, πικραίνεται ο Πατέρας Του, σαν Υιός του ανθρώπου, πικραίνεται η Μάνα Του και μέσα στα μητρικά της αναφιλητά απορεί: «Γιέ μου, άξιζε όλος αυτός ο πόνος; Γιέ μου, που Σε ανέθρεψα και Σε γνώρισα σαν το πιο άγιο Παλληκάρι, που Σε θήλασα στα στήθη μου και σε γέμισα με τα φιλιά μου… Γιέ μου, που σε έκλεινα στην αγκαλιά μου και Εσύ έκλεινες σαν Πατέρας την μάνα και κόρη Σου, εσύ που έδινες χαρά στους ανθρώπους, σήμερα πως μου πικραίνεις την καρδιά;» 

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Θεία Κοινωνία, το θαύμα των θαυμάτων!






        Στο μυστήριο της θείας Κοινωνίας συντελείται το θαύμα των θαυμάτων! Ξέρετε γιατί; Γιατί αποκαλύπτονται τρία φοβερά πράγματα:
Το ένα, που είναι και το μεγαλύτερο θαύμα, είναι η τόσο μεγάλη μητρική αγάπη που έχει ο Θεός στον άνθρωπο.
Το δεύτερο, που είναι εξ’ ίσου μεγάλο με το πρώτο,  είναι ότι θέλει ο Θεός να γίνει το δικό μας σώμα ένα με το δικό Του Σώμα και το αίμα μας ένα με το δικό Του Αίμα. Κι έτσι εμείς αξιωνόμαστε αυτής της μεγάλης ευλογίας, να γινόμαστε σύσσωμοι και σύναιμοι με τον Χριστό.
Και το τρίτο, το οποίο είναι το αποτέλεσμα των προηγούμενων δύο, είναι ότι μας δίνεται το δώρο που χάσαμε, το Άγιο Πνεύμα.
Γι’ αυτό με τη Θεία Κοινωνία έρχεται το Άγιο Πνεύμα. Αλλά για να έρθει το Άγιο Πνεύμα, πρέπει τώρα να αγωνιστεί ο άνθρωπος να αποδείξει το πιο μεγάλο δώρο, που εκφράζει συνέχεια ο Θεός σε εμάς, και που θέλει και εμείς να το πάρουμε, για να Τον αγαπάμε. Ξέρετε ποιο είναι; Η μητρική αγάπη. Μητρική αγάπη δεν μας έδωσε; Μητρική αγάπη μας ζητάει. Μόνο όποιος Τον αγαπήσει με την ίδια μητρική αγάπη που αγαπάει ο ίδιος εμάς, θα του δοθεί.  

Θεία Κοινωνία, το θαύμα των θαυμάτων




Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Ο Νυμφίος της ψυχής μας (ηχητικό)





 Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου (Ακολουθία του Νυμφίου) 2012

Ο Νυμφίος της ψυχής μας



      Σήμερα ο Βασιλιάς έγινε δούλος! Ήλθε να υπηρετήσει! Σήμερα πονάει ο Πατέρας για το Γιό Του! Σήμερα πονάει ο Παντοκράτορας για το Μονογενή Του!
Πονάει όμως και η γη για τον Δημιουργό της!
Πονάει και η Μάνα που Τον γέννησε!
Τα φοβερά ακούσματα έχουν φτάσει παντού, ότι ύπουλα οι Φαρισαίοι, οι Γραμματείς, οι Αρχιερείς, όλοι έχουν μαζευτεί και ψάχνουν να βρουν τρόπο, να συλλάβουν τον Γιό της Μαριάμ. Τα μαθαίνει η Μάνα Του και πικραίνεται. Ξέρει ότι ήρθε η ώρα, ήρθε ο καιρός ο Γιός της, ο Μονογενής, ο Θησαυρός της, η Αναπνοή της, να θυσιαστεί. Σηκώνει τα μάτια με εμπιστοσύνη στον ουρανό και η καρδιά της χτυπάει γοργά.

Η αγωνία του Ιησού στην Γεσθημανή

Το Παιδί της βρίσκεται ήδη στην Γεσθημανή. Πήγε εκεί να προσευχηθεί μαζί με τους Μαθητές Του. Μόνο που οι Μαθητές είναι κουρασμένοι και δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται. Όπως όλοι μας δεν μπορούμε να καταλάβουμε τον πόνο του Θεού Πατέρα, ούτε την υπέρτατη θυσία του Μονογενή Του Υιού, έτσι κι εκείνοι. Λίγοι Μαθητές προχωρούν  πιο βαθιά μαζί με τον Διδάσκαλό Τους μέσα στο βάθος της Γεσθημανής. Τους είπε να προσεύχονται, μα εκείνοι κουρασμένοι όπως ήταν, αποκοιμήθηκαν.  Βλέπουν με έκπληξη να έρχεται ο Διδάσκαλός Τους για να τους σκουντήσει και να τους πει: «Κοιμάστε; Γρηγορείτε! Ο πόνος Μου είναι μεγάλος! Έρχεται η ώρα της σωτηρίας του κόσμου, αλλά και των δικών Μου παθών!». Μα εκείνοι δεν καταλαβαίνουν τα λόγια αυτά, όπως κι εμείς δεν καταλαβαίνουμε τίποτα από την υπέρτατή Του θυσία.

Τα δώρα της νίκης (ηχητικό)



Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου (Κυριακή των Βαΐων) 2012

Τα δώρα της νίκης


         Ούτε οι Άγγελοι δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που έβλεπαν. Ούτε οι Αρχάγγελοι, ούτε οι Κυριότητες, ούτε οι Θρόνοι, ούτε τα Χερουβείμ, ούτε τα Σεραφείμ, ούτε και τα υπόλοιπα τάγματα των αγγέλων. Αυτόν, τον οποίον όλος ο ουράνιος κόσμος υμνολογούσε, Αυτόν που δίπλα στον θρόνο του Πατέρα Του παρίσταντο ως Βασιλιάς τιμώμενος και υμνολογούμενος από όλες τις αγγελικές τάξεις, σήμερα Τον βλέπουν οι άγγελοι πάνω σ’ ένα μικρό γαϊδουράκι.

Η θριαμβευτική είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα

Σ’ ένα μικρό ταπεινό γαϊδουράκι καθισμένος θέλει να μπει μέσα στην τότε  πνευματική βασιλίδα των πόλεων, τα Ιεροσόλυμα. Ο κόσμος είχε κόψει βάγια και όλοι έτρεχαν να δοξολογήσουν τον Μεσσία και φώναζαν: «Ωσαννά τω Υιώ Δαβίδ». Όλοι έκπληκτοι γύρω από τον δρόμο έβλεπαν πάνω σ’ ένα ταπεινό γαϊδουράκι να κάθεται Αυτός, που ανέστηνε νεκρούς. Αυτός που θεράπευε τυφλούς. Αυτός που σήκωνε ανάπηρους. Αυτός που χάριζε την ελπίδα στους απελπισμένους. Αυτός που δοξολογείτο απ’ όλους σαν τον Διδάσκαλο του Ισραήλ. 

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Οι αγαπημένοι φίλοι του Χριστού (ηχητικό)




                                                                 Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου (Ανάσταση του Λαζάρου) 2012

Οι αγαπημένοι φίλοι του Χριστού

        
Όλοι εξεπλάγησαν εκείνη την ημέρα, όταν είδαν τον Χριστό μπροστά στον τάφο του  Λαζάρου να κλαίει τόσο πολύ συγκινημένος και όλος ο κόσμος είπε: «Καλά, τόσο πολύ τον αγαπάει; Ήταν βέβαια ο αγαπημένος του φίλος». Ο ίδιος λέει στους μαθητές Του: «Ο φίλος μας κοιμάται».
Φίλοι του Χριστού ήταν η Μάρθα, η Μαρία και ο Λάζαρος.

Τι σημαίνει φίλος;

Τι σημαίνει φίλος αλήθεια; Πρέπει να το μάθουμε, γιατί και ο ίδιος ο Χριστός έτσι μας αποκαλεί: «Υμείς φίλοι μου έστε»  (Ιωάννου ιε΄ 14) Τι σημαίνει φίλος; Το ρήμα «φιλώ» στα αρχαία, σημαίνει αγαπώ. Φίλος λοιπόν, τι σημαίνει; Ο αγαπημένος. Αγαπημένος είναι αυτός που έχει διαλεχτεί, ο διαλεγμένος. Γι' αυτό και εμείς τους φίλους μας τους επιλέγουμε και σαν φίλους τους αγαπάμε. Το να είσαι φίλος με κάποιον είναι μεγαλείο. Είναι ομορφιά της ζωής. Είναι δώρο Θεού. 

Αναζήτηση