Μια μεγάλη προδοσία! Συνεβουλεύσατο οι αρχιερείς και
οι πρεσβύτεροι, οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού κατά του Ιησού, πως με
δόλο να Τον συλλάβουν.
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο Υιός του Θεού, που ήλθε να
μας σώσει, που ήλθε να σταυρωθεί για μας, που ήλθε να υποφέρει, είμαστε
απέναντι Του τόσο αχάριστοι και τόσο ανόητοι! Δεν έχω λόγια να μιλήσω, απλά θα
σας πω κάτι: Ας σκεφτεί ο καθένας καλύτερα μέχρι να τελειώσει η Μεγάλη
Εβδομάδα, ποιοι από εμάς θα Τον προδώσουν και ποιοι όχι. Μόνο αυτό θα ήθελα
να σκεφτείτε. Δεν θέλω να πω τίποτα περισσότερο. Ποιοι θα Τον προδώσουνε και
ποιοι θα μείνουν κοντά Του.
Θέλω να ξέρετε ότι είμαι ιερέας Εκείνου. Στο όνομα Του έγινα παπάς. Στο όνομα του Ιησού έγινα παπάς. Στο όνομα του Ιησού διδάσκω. Στο όνομα του Ιησού σας υπηρετώ και θέλω να σας μεταφέρω το Σώμα και το Αίμα Του.
Θέλω να ξέρετε ότι είμαι υπόλογος απέναντι Του. Σε
κανέναν από σας, σε κανέναν πολιτικό αρχηγό και σε κανέναν εκκλησιαστικό
αρχηγό. Όσοι από αυτούς αγαπούν τον Θεό, τιμούν τον Θεό και θέλουν να Τον
ευλαβούνται, θα είμαι κι εγώ μαζί τους.
Όσοι Τον αρνούνται, όσοι Τον προδίδουν, όσοι Τον
κοροϊδεύουν, όσοι νομίζουν ότι μπορούν να αλλάξουνε την πίστη και το δόγμα μας,
λυπάμαι πολύ αλλά δεν είμαι μαζί τους.
Η θλίψη του Ιησού είναι αρκετά μεγάλη, γιατί μέχρι
τώρα Τον πρόδιδαν οι άθεοι. Τον πρόδιδαν όλοι εκείνοι, που νόμιζαν ότι δεν
υπάρχει. Τώρα Τον προδίδουν αυτοί που ξέρουν ότι υπάρχει. Όποιον αρχιερέα και αν ρωτήσεις, όποιον παπά και αν
ρωτήσεις, όποιον μοναχό και διάκο να ρωτήσεις, θα πουν είναι ο Χριστός ο Υιός
του Θεού.
Μα και εσάς αν σας ρωτήσω να μου πείτε για τον Χριστό,
τι θα μου πείτε; Είναι Θεός ή όχι; Πείτε
μου.
-Είναι.
-Αν είναι, λοιπόν, Θεός, Παντοδύναμος και
Παντοκράτορας, ο οποίος για χάρη μας ήλθε και υπόφερε πολλά. Δείτε τι λέμε στο
«Πιστεύω»: «Και παθόντα και ταφέντα και αναστάντα
την τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς». Εμείς αυτό τιμούμε, αυτό
πιστεύουμε, αυτό επαναλαμβάνουμε κάθε χρόνο. Αυτή είναι η πίστη μας!
Εάν αφαιρέσεις την θυσία του Χριστού από την μια, και
την Ανάσταση από την άλλη, η Εκκλησία δεν έχει κανένα νόημα, ούτε καμία δύναμη.
Ξέρετε γιατί; Επειδή η θυσία Του, το Σώμα Του και το Αίμα Του, που το έδωσε στα
ραπίσματα, στους εξευτελισμούς, στα κεντήματα, στην σταύρωση, η θυσία Του αυτή
είναι που Τον έκανε δοξασμένο Πατέρα! Είναι ο Πατέρας που θυσιάζεται! Η Μάννα
που λατρεύει τα παιδιά της και για να μην τα χάσει στην αγκαλιά του Εωσφόρου,
κάνει τα πάντα! Τα πάντα δεν έκανε ο Ιησούς; Θυσιάστηκε για μας.
Και σήμερα είναι τόσο θλιμμένος, γιατί έρχεται να
δώσει το Σώμα και Αίμα Του στα παιδιά Του και οι σύγχρονοι πολιτικοί και
εκκλησιαστικοί ηγέτες δεν επιτρέπουν στα παιδιά Του να έρθουν να Τον δούνε! Να
έρθουν να Τον μεταλάβουν! Ξέρετε τι
σημάνει αυτό;
Εγώ θα ήθελα να σας κάνω μία απλή ερώτηση:
-Αν ξέρατε ότι το παιδί σας είναι εκεί έξω και
υποφέρει, εσείς θα ήσασταν εδώ ή έξω; Θα ήσασταν εδώ ή κοντά στο παιδί σας; Πείτε
μου την αλήθεια.
-Κοντά στο παιδί μας.
-Μια απλή γρίπη να έχει, κάτι όμως που να υποφέρει και
να ξέρετε ότι το παιδί σας υποφέρει, έχετε την αίσθηση ότι θα ήσασταν εδώ στην εκκλησιά;
Πού θα ήσασταν; Δίπλα από το κρεβατάκι του παιδιού σας. Ναι ή όχι;
-Ναι.
-Αυτή τη στιγμή ο ίδιος ο Ιησούς, ξέρει ότι τα παιδιά
Του υποφέρουν, τα έχουν διώξει μακριά Του, έξω από τις εκκλησιές. Και μέσα
ξέρετε ποιοι είναι; Αυτοί που Τον αρνούνται! Μέσα στις εκκλησιές σήμερα θα Τον
ψάλλουνε, αυτοί που Τον αρνούνται! Που αρνούνται την ανάσταση Του! Που
αρνούνται την θυσία Του!
Θα σας πω κάτι που έγινε χτες, που πάρα πολύ με
έθλιψε. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ. Πήγα σε
ένα βουνό, όπου από κάτω υπάρχει θάλασσα και έκανα μία βόλτα και έλεγα: «Θεέ
μου…» έβαλα τα χέρια μου πίσω, όπως κάνουν οι γέροι και περπατούσα και έλεγα:
«Θεέ μου, τώρα γίνονται οι Ακολουθίες. Εσύ που Είσαι; Τα παιδιά Σου είναι έξω
από τις εκκλησίες. Εσύ που Είσαι;» Έκανα αυτές τις σκέψεις, λοιπόν, και
πιστέψτε με τα μάτια μου ήταν δακρυσμένα γιατί… Εγώ εάν ήμουνα μάνα και ήξερα
ότι ένας άνθρωπος και το παιδί μου υπέφερε στο σπίτι, θα ήμουν εκεί δίπλα του.
Με αγωνία περίμενα να νιώσω μέσα μου, τι θα έλεγε
Εκείνος. Έκανα λίγο την βόλτα μου περίλυπος και έτσι όπως ήμουν αφηρημένος στις
σκέψεις, έντονα μέσα στο μυαλό μου, λες και μου μιλούσε κάποιος μα τόσο απλά,
τόσο καθαρά και τόσο γλυκά… Δεν θα το ξεχάσω αυτό που έγινε… Περπατούσα και
χρησιμοποίησε τα ίδια μου τα λόγια και έλεγα δυνατά, λες και ήθελα να τα
ακούσουν και τα αυτιά μου:
«Εγώ, γιε Μου, από αύριο και αυτές τις μέρες,
δεν Είμαι μέσα στις εκκλησιές! Δεν Είμαι κοντά στους αρχιερείς και στους
ιερείς, που μόνοι τους Μου ψάλλουν αυτό που δεν πιστεύουν. Εγώ Είμαι έξω από
τις εκκλησιές!»
Για μια στιγμή τραντάχτηκα. Το είπα σε μια πνευματική
μου κόρη: «Αυτό και αυτό μου συνέβηκε». Τραντάχτηκα και λέω: «Θεέ μου, που
είσαι τώρα;»
«Είμαι κοντά στα πονεμένα Μου παιδιά! Η θέση Μου
εκεί είναι, στα παιδιά Μου! Δεν μπορεί εσείς, που είσαστε άνθρωποι, σαν μάνα
και σαν πατέρας, να είστε κοντά στο πληγωμένο σας παιδί, στο άρρωστο σας παιδί,
κι Εγώ να Είμαι μέσα στις εκκλησιές Μου. Είμαι κι Εγώ έξω από τις εκκλησιές
μαζί με τα πληγωμένα Μου παιδιά και θα τα πάρω στην αγκαλιά Μου και θα τα ευλογήσω
αυτά Μου τα παιδιά. Αλλά να ξέρουν αυτοί που είναι μέσα, ότι δεν Είμαι μαζί
τους και ας μην κοροϊδεύουν τον εαυτό τους! «Ουκ πας ο λέγων μοι Κύριε, Κύριε
εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών». Θα Μου πουν πολλές φορές, θα Με
φωνάξουν, Εγώ όμως δεν θα είμαι μαζί τους. Θα είμαι έξω με τα πληγωμένα Μου
παιδιά! Στην αγκαλιά Μου θα τα κρατήσω! Μέσα στην στοργή Μου θα τα κλείσω! Και
στον Πατέρα Μου θα ικετεύσω, να τους χαρίσει τον παράδεισο! Μπορεί να μην τα
αφήσουν να μπουν μέσα να μεταλάβουν, αλλά Εγώ, όμως, θα μπω μέσα στην καρδιά
τους και θα τους ευλογήσω!»
Και είπε τόσα πολλά… Καθόμουνα… Ήταν τόσο φοβερό αυτό
το αίσθημα που έμεινα λίγο… δεν ήξερα αν ήταν αλήθεια ή ψέμα. Μα ήταν τόσο
δυνατά αυτά τα λόγια μέσα μου, λες και ήταν κάποιος, που είχα κλειστά τα μάτια
και έβλεπα μονάχα ένα φως να απλώνεται έξω από τις εκκλησιές και να αγκαλιάζει
πληγωμένα παιδιά. Λες και φαινότανε στον καθένα η πληγή που είχε. Άλλος στην
καρδιά του, άλλος στο μυαλό του, άλλος στο σώμα του, άλλος στη ψυχή του κλπ. και
Εκείνος άνοιγε τα χέρια Του και ένα φως απλωνότανε μέσα στις ψυχές των παιδιών
Του.
Και λες κάποια στιγμή και γύρισε και μου είπε:
«Ποιος θα Μου αρνηθεί, γιε Μου, να Είμαι με τα
παιδιά Μου, τα πληγωμένα Μου παιδιά; Εγώ είμαι Μάνα και Πατέρας! Θέλω να τους
το πεις σε όλους, ότι Είμαι Μάνα και Πατέρας στα παιδιά Μου! Μάνα και Πατέρας
στα παιδιά Μου και θα είμαι μαζί τους! Το ξέρω και στην Ανάσταση Μου δεν θα
τους αφήσουν.
Εσύ, όμως, θα Με αναστήσεις κανονικά. Μόνο οι ερωτευμένοι
αυτή τη φορά σε Μένα, θα έρθουν να Με λατρέψουν σωστά. Όλοι αυτοί οι υπόλοιποι,
που δεν Με πίστεψαν, που δεν Με πιστεύουν και παραπλανούν τα παιδιά Μου, αυτούς
θα τους καταλάβεις». Είπε και
άλλα και αλλά…
Περπατώντας του έλεγα: «Ιησού μου, καταλαβαίνω αυτό
που είπες, ότι ξεκίνησε η νέα γενιά των ομολογητών αγίων Σου. Στήριξε όλους
τους αρχιερείς εκείνους, τους ευλαβείς, τους ευσεβείς και αγίους, που με θάρρος
θα έχουν την δύναμη να τολμήσουν να πουν σε όλους την αλήθεια και δεν θα
παρεκκλίνουν, από αυτό που Εσύ θέσπισες μέσα από τους Άγιους Πατέρες στην
Εκκλησία Σου.
Δώσε, όμως, δύναμη και σε εμάς στους ιερείς που μας
υποχρεώνουν δήθεν για «χάρη της υπακοής», να κάνουμε πράγματα που σε Σένα δεν
είναι αρεστά. Όμως, φώτισε και τα παιδιά Σου, άντρες και γυναίκες, να έχουν την
δύναμη να καταλάβουν τουλάχιστον την αλήθεια και να Σε λατρέψουν».
Τόλμησα να ρωτήσω. Μέσα στον εαυτό μου, έλεγα: να Τον
ρωτήσω αν θα είναι στις 9 η ώρα στην Ανάσταση, που έχουν διατάξει οι
εκκλησιαστικοί; Και είπα:
«Κύριε μου, αν μπορούσες να με ακούσεις και να μου
απαντήσεις, έτσι όπως μου απάντησες απλά, βάζοντας μου τα λόγια Σου μέσα στον
ήχο των αυτιών μου και στα βάθη της καρδιάς μου, όλοι αυτοί που θα πάνε στις 9
η ώρα, θα αναστηθείς εκεί;»
Και συνέχισα να περπατώ με αγωνία, αν μπορούσα να πάρω
μια τέτοια απάντηση. Μετά από λίγα βήματα άκουσα την πονεμένη Του φωνή ξανά
μέσα στην καρδιά μου, να μου λέει: «Δεν θα Είμαι εκεί, γιε Μου, στις 9 η
ώρα. Δεν αναστήθηκα Εγώ στις 9 η ώρα, γι’ αυτό και δεν θα Είμαι.
Ούτε και σε καμιά εκκλησιά, που θα κάνει την ανάσταση εκείνη την ώρα. Πιο καλά
να έχω δέκα παιδιά που να Με λατρεύουν, παρά χίλιους που να λένε ότι είναι
δικοί Μου, αλλά δεν είναι δικοί Μου…».
Τον πόνο Του ένιωσα μονάχα. Είναι από τις λίγες φορές
που ο Θεός, ξέρετε τι κάνει; Σας το είπα και την άλλη φορά. Τώρα πλέον δεν
διαλέγει τους φρόνιμους, τους μεγάλους, τους σοφούς, για να τους πει το θέλημα
Του. Διαλέγει απλούς ανθρώπους, απλά παιδάκια και βλαμμένους ανθρώπους, σαν κι
εμένα. Ποτέ δεν πίστευα ότι άξιζα τίποτα. Όταν κοιτούσα πολλές φορές τον
καθρέπτη και έλεγα:
«Θεέ μου, Σε φωνάζω Μαμά μου και Πατέρα Μου και
Εσύ με φωνάζεις γιό Σου. Όμως, εγώ ξέρω ότι δεν αξίζω τίποτα για Σένα. Και
πάντα άκουγα την γλυκιά Σου φωνή που έλεγε: «Μην το πεις αυτό
ποτέ παιδί Μου, γιατί και το πιο παράξενο παιδί, και το πιο παράλυτο παιδί και
το πιο τελευταίο παιδί, για την μάνα του είναι το παν! Και εσύ λοιπόν, όπως και
όλα Μου τα παιδιά, είστε για Μένα το παν, γιατί είστε τα παιδιά Μου! Είστε τα
αγοράκια Μου και τα κοριτσάκια Μου!
Ξέρω ότι είσαι ο τελευταίος από όλους τους ανθρώπους
και θα είσαι πάντα τελευταίος και θα πεις και στα παιδιά Μου να είναι ταπεινά, να
νιώθουν ότι είναι τελευταίοι, γιατί αυτή θα είναι η δύναμη σας εναντίον του
σατανά. Ο σατανάς δεν στεναχωριέται αν κάνετε καλές πράξεις, αν κάνετε ωραία
πράγματα, αν προσεύχεστε, φτάνει να είστε εγωιστές, γιατί μέσα από τον εγωισμό
κλέβει κάθε πνευματικό σας κέρδος.
Να είσαι ο τελευταίος από όλους. Ο τελευταίος, ο
χειρότερος από όλους τους ανθρώπους και να το λες στον εαυτό σου και να μην
ντρέπεσαι να το λες και στους άλλους. Αλλά όποιος θα το λέει με απλότητα και με
ταπείνωση και με έρωτα για Μένα, Εγώ θα Τον αγκαλιάζω και θα λέω στους αγγέλους
Μου: «Αυτός είναι ο γιος Μου και αυτή είναι η κόρη Μου».
Γι’ αυτό είπα: «Θεέ μου, Σε ικετεύω, μην φύγεις από
τις καρδιές μας τώρα, γιατί τώρα καταλαβαίνω αυτό που εννοείς, ότι ξεκίνησε
το μεγάλο άτυπο σχίσμα ανάμεσα πλέον στην ήρα και στο σιτάρι».
Τώρα θα ξεχωρίσει η ήρα από το σιτάρι. Αυτοί που θα Τον αγαπούν πραγματικά και
δεν θα φοβούνται σαν το σιτάρι να αλεστούν, να γίνουν αλεύρι, και άλλοι που θα
μείνουν τυπικοί, σαν το άχυρο, που θα τους πάρει ο άνεμος και θα τους πετάξει
μακριά.
Αυτά ήθελα να πω και
άλλα πολλά, που θα τα κρατήσω μέσα στην καρδιά μου, γιατί υπάρχουν και άλλα
πολλά που λέει, που δεν μπορείτε να τα σηκώσετε, για την πονηριά του Εωσφόρου
και την δολιότητα με την οποία θα εξαπατήσει και πολιτικούς ηγέτες και
εκκλησιαστικούς ηγέτες, για να κάνει μια μέρα το χειρότερο κακό που θα μπορούσε
κανείς να φανταστεί. Και ξέρετε που;
Στα αθώα παιδιά σας! Θα εφεύρουν κάτι πολύ πονηρό σε λίγο -και θα το
καταλάβατε- που θα σας κλέψουν τα παιδιά! Θα εκβιάζουν τα παιδιά; Θα σας
εκβιάζουν; Δεν ξέρω τι θα γίνει. Το μόνο που μου έδωσε να καταλάβω είναι ότι θα
κάνουν μεγάλο κακό στα παιδιά σας και τότε θα κλάψετε πάρα πολύ! Και δεν θα
μπορεί κανείς να σας βοηθήσει, γιατί κι εσείς φύγατε μακριά από την αγκαλιά Του.
Πρέπει τώρα να Τον κρατάμε από το χέρι. Δυνατά να Τον κρατάμε από το χέρι.
Αυτή η Μ. Πέμπτη είναι πολύ παράξενη. Ήλθα στην
εκκλησιά για να ψάλλω και Εκείνος είναι απέξω μαζί με τα παιδιά Του… Και
χαίρομαι που είναι με τα παιδιά Του… Γιατί μπορεί κι εγώ να είμαι εδώ στην
εκκλησιά, αλλά η καρδιά μου είναι κοντά Του, στα πονεμένα Του παιδιά… Μόνο που
δακρύζει… Αυτή την φορά δεν κλαίει για τα πάθη Του… Κλαίει για τα πάθη των
παιδιών Του… Δεν κλαίει για το τι υπέφερε… Κλαίει γι’ αυτά που τα παιδιά Του
τώρα θα υποφέρουν από εδώ και πέρα…
Και το πιο χειρότερο ότι η Ανάσταση Του με δόλο
μεθοδεύτηκε από τους σατανάδες, να μην γίνει στην ώρα της. Ξέρετε γιατί; Γιατί όντως εφέτος η
Ανάσταση, θα γίνει μόνο στους πολύ ευσεβείς ανθρώπους μέσα στην καρδιά τους και
τα πάθη Του θα συνεχιστούν και μετά το Πάσχα. Θα είναι ένα διαρκές Πάσχα
θυσίας. Μετά από λίγο χρονικό διάστημα, λέει, θα γιορτάσουμε όλοι μαζί την
Ανάσταση. Αυτό είπε.
Τώρα, όμως, θα ζήσετε τα πάθη Μου και θα ζήσω τα πάθη
σας. Τώρα θα γίνει αυτό που ψάλλατε τόσο καιρό. Ας πάμε μαζί Του, λέει, «ίνα συμπορευτώμεν
Αυτώ και συσταυρωθώμεν». Τώρα, λέει, θα πορευτείτε μαζί Μου όσοι Με αγαπάτε και
θα συσταυρωθείτε μαζί Μου και θα κλάψετε κι εσείς, γιατί Εγώ ήδη κλαίω για σας.
Και μετά μια μέρα λαμπρή, όταν αυτός που νομίζει ότι
ήλθε για να μείνει, προφανώς εννοούσε τον Αντίχριστο, που δεν είναι αυτός,
είναι ο ιμιτασιόν αυτός. Αυτός, λέει, σε λίγο θα καταρριφθεί, αφού κάνει μεγάλο
κακό σε όλο τον κόσμο. Μεγάλο κακό σε όλο τον κόσμο! Και θα γιορτάσουμε όλοι
μαζί μια νέα Ανάσταση. Την Ανάσταση της πατρίδας σου, γιατί αυτοί που θα
μείνουνε, θα είναι πιστοί πλέον σε Μένα, θα Με αγαπούν και θα Με λατρεύουν.
Όλοι αυτοί που βρίσκονται σε μεγάλες θέσεις και πολιτικές και εκκλησιαστικές,
δεν θα βρίσκονται πλέον σε αυτή την θέση σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Ο Πατέρας Μου αποφάσισε, λέει, να καθαρίσει την άμπελο
Του. Όλους αυτούς που πρόδωσαν τον Γιό Του, όλους αυτούς που ατίμασαν το θέλημα
Του, θα τους αφήσει να καταλάβουν τι έκαναν. Και θα νιώσουν οι ίδιοι με ποιους
αρχιερείς των Ιουδαίων θα πάνε.
Όμως τώρα προσκαλεί όλους μας, όλα Του τα παιδιά, να
έχουμε πίστη σε Εκείνον, δύναμη σε Εκείνον σε αυτά όλα που θα συμβούν. Όσοι
είστε εδώ, να μεταλάβετε σήμερα το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Είναι το
τελευταίο Πάσχα που θα κάνουμε, ας το πούμε ήρεμα. Όλα θα είναι διαφορετικά από
του χρόνου και μετά. Όλα! Όλα! Όταν σας λέω όλα!
Μια τετραπληγία θα απλωθεί πάνω από την πατρίδα μας.
Τετραπληγική η πατρίδα μας θα γίνει. Θα υποφέρει από την πίστη της, θα υποφέρει
από την οικονομία της, θα υποφέρει από γεωφυσικές αναταραχές, αναταράξεις, και
από γεωπολιτικές επιπλοκές. Να τα
θυμάστε, τετραπληγική θα γίνει η Ελλάδα μας. Η πίστη της θα κλονιστεί και θα
κτυπηθεί αλύπητα. Η οικονομία θα καταρρεύσει. Η φύση θα επαναστατήσει με
πολλούς τρόπους. Θα τα δείτε αυτά. Και οι πολεμικές ανατροπές θα φέρουν νέα δεδομένα.
Τώρα θέλει ο ιμιτασιόν αντίχριστος να κάνει την μεγάλη
επανεκκίνηση και θα προκαλέσει το χάος μέσα από αρρώστιες και οικονομία. Θα σας
κάνει όλους τους ανθρώπους, αφού θα σας βάλει ένα λουρί να σας σέρνει όπου
θέλει, θα κάνει μεγάλη επανεκκίνηση, έτσι πιστεύει, έτσι θέλει.
Όμως, ο Πατέρας Μου όρισε, να χρησιμοποιήσει αυτό που
θα κάνει ο Εωσφόρος, για να κάνει μια άλλη επανεκκίνηση, της δικιάς Του
πολιτείας, της Εκκλησίας Του! Και μέσα από την Εκκλησία όλο το σαθρό και το διεφθαρμένο
θα φύγει! Θα βγουν νέοι, καινούργιοι! Θα βγουν άνθρωποι, λέει, που θα λατρεύουν
τον Πατέρα Μου και Μένα και το Άγιο Πνεύμα! Θα μας αγαπούν τόσο πολύ και Μένα
και τον Πατέρα Μου και το Άγιο Πνεύμα, που η ζωή των Αγίων θα είναι η δύναμη
τους και θα τρέξουν στα πέρατα του κόσμου, έτσι όρισε ο Πατέρας Μου, να
μεταφέρουν την πιο αληθινή πίστη! Γι’ αυτό κάνετε υπομονή. Έχετε δύναμη, εμπιστευτείτε
Με και όλα θα τα δείτε σε λίγο να γίνονται.
Τώρα, όμως, πρέπει να έρθει ο Γολγοθάς, γιατί η
πραγματική Ανάσταση θα είναι αυτή που θα συμβεί που θα χαρείτε όλοι μαζί με
Μένα, παιδί Μου. Θα είναι η μεγάλη επανεκκίνηση του Πατέρα Μου στην Εκκλησία
Του. Όχι η επανεκκίνηση του σατανά στον πλανήτη. Εκείνος ονειρεύεται την
επανεκκίνηση του κακού, που θα σας ελέγχει όλους. Ο Πατέρας Μου, όμως, άλλα
όρισε. Δεν επιτρέπει ακόμα στον Αντίχριστο να έλθει να κυβερνήσει. Θα γίνει
πρώτα η μεγάλη επανεκκίνηση της Εκκλησίας Του με δύναμη. Τότε θα Με δοξάσεις.
Θα τρέχετε όλοι σας, λέει, στα πέρατα του κόσμου για να μιλήσετε για Μένα.
Παντού θα είναι το εικόνισμά Μου! Παντού θα είναι το Όνομα Μου! Παντού θα είναι
το όραμά Μου. Παντού θα ξέρουν οι άνθρωποι ότι Εγώ είμαι ο Θεός της ειρήνης!
Και για μεγάλο χρονικό διάστημα θα δοξαστεί η Βασίλεια Μου, μέχρι τότε που θα
επιτρέψει πλέον ο Θεός, δυνατοί όπως θα είστε, όσοι θα είστε, να αντιμετωπίσετε
τον πραγματικό Αντίχριστο, που θα έλθει να καταστρέψει τα πάντα. Τότε, όμως, θα
έρθω Εγώ να σας πάρω στην αγκαλιά Μου, για να ζείτε μαζί Μου στην αιωνιότητα.
Τώρα, όμως, μην φοβάστε. Απλά, όσοι Με πιστεύουν, είτε
είναι αρχιερείς, είτε είναι ιερείς, θέλω τώρα να το πούνε, να το ομολογήσουνε!
Να μην φοβούνται! Δεν φοβήθηκαν οι Μάρτυρες Μου τους διωγμούς! Δεν φοβήθηκαν
τις φυλακίσεις! Δεν φοβήθηκαν τις εξορίες. Δεν φοβήθηκαν τις απαλλοτριώσεις των
σπιτιών τους και των περιουσιών τους! Ξέρετε γιατί; Γιατί ανάμεσα σε όλα αυτά, έβλεπαν το όραμα της
μελλοντικής τους παρουσίας μέσα στην αγκαλιά του Θεού στην αιωνιότητα.
Αυτά σήμερα θα ήθελα να τα πω εγώ, μα τα λέει Εκείνος.
Τα λέει Εκείνος και τα λέει τόσο όμορφα και τόσο γλυκά, που δεν έχουμε λόγο να
μην Τον ακούσουμε. Μονάχα, αφήστε την
καρδιά σας, να δεχτεί τον λόγο Του. Αφήστε την καρδιά σας, να ακουστεί η γλυκιά
Του φωνή, που θα σας φωνάξει: «Κοριτσάκι Μου, αγοράκι Μου, Εγώ είμαι ο Πατέρας
σου και η Μάνα σου, εμπιστεύσου Με». Κι εσύ κάνε αυτό που κάνει κάθε παιδί, που
ανοίγει τα χεράκια του και τρέχει στην αγκαλιά της μαμάς του.
Όσοι θα το κάνουν, δεν θα καταλάβουν καν αυτό που θα
συμβεί, γιατί με τρόπους θαυμαστούς, με τρόπους φοβερά θαυμαστούς και θα
στηρίζει και θα τρέφει και θα προστατεύει τα δικά Του τα παιδιά. Δεν θέλω να
σκεφτώ αυτό που θα συμβεί στους υπόλοιπους. Ο καθένας επιλέγει. Εσείς μονάχα
αποφασίστε, ποια θα είναι η επιλογή σας: Με τον Ιησού να συσταυρωθούμε μαζί Του
ή με τον Εωσφόρο να φοβηθούμε το πρόστιμό τους; Να μην πω τίποτα άλλο.
Εξαρτάται, ο καθένας ας αποφασίσει.
Σας ευλογώ στο όνομα του αγαπημένου μας Ιησού. Σας ευλογώ
για να σας δώσει φώτιση στο νου, για να ξέρετε ποιο είναι το σωστό που πρέπει
να κάνετε. Σας ευλογώ να σας δώσει σύνεση στις ενέργειες, να ξέρετε πως να
διαχειριστείτε κάθε δύσκολη στιγμή που θα έρχεται από εδώ και πέρα. Σας ευλογώ,
όμως, για να σας χαρίσει ο Ιησούς μας, ο Πατέρας μας, το Άγιο Του Πνεύμα, που
θα είναι η δύναμη για να τα καταφέρουμε. Γιατί μπορεί να ξέρουμε ποιο είναι το
σωστό, μπορεί να ξέρουμε και πώς να το κάνουμε, αλλά δεν έχουμε την δύναμη.
Χωρίς το Άγιο Πνεύμα, δεν γίνεται τίποτα.
Σας ευλογώ η σημερινή ημέρα, η έναρξη των μεγάλων
παθών του Κυρίου μας, που θα διαρκέσει κάποιο χρονικό διάστημα χωρίς Ανάσταση -άλλο
αν κάνουμε εμείς τυπικά την Ανάσταση- γιατί έτσι θα το επιτρέψει ο Πατέρας
Μου.
Έλεγε συγκεκριμένα μια άλλη κουβέντα μέσα στο μυαλό
μου εκείνη την ημέρα που περπατούσα: «Τώρα είναι ένα test-drive, πως είναι
που παίρνεις ένα αυτοκίνητο και το κυκλοφοράς να δεις αν σου κάνει. Ένα test-drive τώρα
είναι. Όσα χρόνια θα μείνει στην απόλυτη εξουσία ο Αντίχριστος, τόσα χρόνια,
λέει, θα ζήσετε μέσα στην ιμιτασιόν, να το πω έτσι, δύναμη του. Και θα συμβούν
αυτά τα ίδια πράγματα σε μικρή μορφή από τους πολιτικούς, αλλά και από τους
εκκλησιαστικούς ψευδοπροφήτες, για να ζήσετε αυτό που θα συμβεί και μόνοι σας
να επιλέξετε ποιον θα αγαπάτε, ποιον θα αγκαλιάσετε, ποιον θα βάλετε στην
καρδιά σας και σε ποιον από τώρα και στο εξής θα υπακούτε.
Εύχομαι όλοι μας να κάνουμε την σωστή επιλογή και από
σήμερα ο αγαπημένος μας Ιησούς, να είναι η μοναδική Αγάπη, Δύναμη, Χαρά της
καρδιάς μας! Δεν έχουμε να φοβηθούμε
τίποτα, γιατί και εδώ αν πεθάνουμε, πόσα χρόνια εξάλλου θα ζήσουμε; Βαμπίρ θα γίνουμε;
Κανείς δεν πάει πάνω από τα εκατό. Λίγα χρόνια μας απομένουνε. Και ακόμα κι
έτσι να σκεφτείτε, αξίζει τον κόπο να Του παραδώσουμε στα χέρια Του σώμα και
ψυχή.
Από σήμερα σας ικετεύω, μια λέξη ας γίνει το σύμβολο
της ζωής μας:
«Ιησού μου, είσαι η αγάπη και ο έρωτας της καρδιάς
μου! Είσαι ο θεϊκός έρωτας της ψυχής μου! Θα είσαι το παν για μένα, γιατί είσαι
η Μάνα μου και ο Πατέρας μου, ο Βασιλιάς της καρδιάς μου!». Μακάριοι όσοι θα το πούνε. Σε αυτούς το Άγιο
Πνεύμα θα κάνει μόνιμη κατοικία στη ψυχή
και θα αρχίσουν τα πιο όμορφα εν μέσω διωγμών και θλίψεων. Τα πιο όμορφα!
Εύχομαι ο Θεός να σας ευλογήσει όλους. Αμήν.
