Το
μικρό κοριτσάκι που γιορτάζει σήμερα το λένε Αικατερίνα. Από τη μια κοιτώ τον
Ιησού, που με άπειρη θεϊκή ηδονή περιβάλλει την μικρή Του νυφούλα και από την
άλλη βλέπω την μικρή του κόρη γονατιστή να θυμάται αυτό που έγινε τότε.
Αυτή
η δεκαοχτάχρονη κοπέλα, ήταν τόσο έξυπνη και τόσο όμορφη που ονομάστηκε
πάνσοφη. Μπροστά στην σοφία της δεν μπορούσαν να σταθούν όλοι οι τότε σοφοί της
εποχής και μπροστά στην ομορφιά της δεν υπήρχαν ζωγράφοι να μπορέσουν να
μεταφέρουν αυτήν την θεϊκή οπτασία που εκφράζετο πάνω στο πρόσωπο της.
Πολλοί
την θεωρούσανε επίγεια θεά και άλλοι την έβλεπαν σαν όραμα θεϊκό, για την
καλοσύνη της, για την ευγένεια της, για την αρχοντιά της. Το μεγαλείο της ψυχής
της έφτανε σε τέτοιο σημείο, που προκαλούσε τον θαυμασμό όλων των ανθρώπων της
εποχής της. Αργότερα εκστασιασμένος ακόμα και αυτός ο αυτοκράτορας, ζητά να
διώξει την γυναίκα του για να ζητήσει από την Αικατερίνη να την κάνει
αυτοκρατόρισσα. Πόσοι και πόσοι δεν γονάτισαν στο μεγαλείο αυτής της κοπέλας!