Με πιστεύει αληθινά αυτός που Με εμπιστεύεται

          

        Ρώτησε κάποτε ένας δάσκαλος του νόμου τον Χριστό, ποια είναι η μεγαλύτερη εντολή.

            Είναι γεγονός ότι ο καθένας μας ψάχνει την τελειότητα.

         Ο καθένας μας θέλει να δει ποιο είναι το πιο σωστό, ποιο είναι αυτό που θέλει ο Θεός. Γι’ αυτό και όλοι μας αναρωτιόμαστε: “Άραγε αυτό που κάνω είναι το σωστό; Αυτό που σκέπτομαι είναι αληθινό”;

          Αυτό είναι το ερώτημα που πάντα υπάρχει στην καρδιά ενός ανθρώπου, που αγαπά κάποιον. 

             Μια γυναίκα που αγαπά τον άντρα της το ίδιο ρωτάει: «Άντρα μου, σ’ αρέσει αυτό που κάνω; Το θέλεις»;

            Τα ερωτευμένα παιδιά, το τονίζω ξανά, μόνο τα ερωτευμένα παιδιά, πάντα ψάχνουν να κάνουν κάτι, που να αρέσει στον σύντροφό τους. Βέβαια αυτό αργότερα φεύγει, γιατί ο έρωτάς τους ήδη αρχίζει να μειώνεται και η σχέση τους απλώς είναι τυπική.

            Εγώ όμως δεν αναφέρομαι στην τυπική σχέση, αλλά στην ουσιαστική σχέση των ανθρώπων, στα ερωτευμένα παιδιά!

            Αναλογιστείτε τον εαυτό σας, όταν ήσασταν τότε ερωτευμένοι. Κάνατε κάτι που δεν ήθελε ο σύντροφός σας;  Με πολύ δυσκολία θα κάνατε κάτι που δεν θα του άρεσε και αν το κάνατε θα το κρύβατε με τέτοια επιμέλεια, για να μην το αντιληφθεί και τον πληγώσετε. Είναι αλήθεια αυτό ή ψέμα;

          Όποιος λοιπόν αγαπάει κάποιον, πάντα τον ρωτάει αυτό που κάνει αν του αρέσει. Αλλά ρωτάει πρωτίστως την ίδια του την καρδιά: «Άραγε θα αρέσει αυτό στον αγαπημένο μου»;

Η μεγαλύτερη εντολή:

Να αγαπήσεις τον Θεό με όλη σου την δύναμη,

με όλη σου την διάνοια, με όλη σου την ψυχή!

Σήμερα λοιπόν στο Ευαγγέλιο ρωτάει ένας νομικός τον Χριστό. Λέω ένας νομικός, γιατί οι δικηγόροι ανέκαθεν θεωρούνταν πως είναι οι έξυπνοι, οι μορφωμένοι, οι σοφοί, ανεξάρτητα αν χρησιμοποιούν αυτήν την σοφία και την εξυπνάδα τους για να κάνουν το άσπρο μαύρο και το μαύρο άσπρο.

Ρώτησε λοιπόν ο νομικός τον Χριστό:

-Ποιά είναι η αλήθεια Κύριε; Τι πρέπει να κάνουμε; Τι θέλει ο Θεός από εμάς;

Και ο Χριστός του απαντά:

-Μια είναι η μεγάλη εντολή: Να αγαπήσεις τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά, με όλη σου τη ψυχή, με όλο σου το νου, με όλη σου την δύναμη, με όλη σου την ύπαρξη.

Δεύτερη μεγάλη εντολή, όμοια με την πρώτη ως προς την ενέργεια και την αγάπη, αλλά όχι όμοια ως προς την ένταση, είναι να αγαπήσεις τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου. Ενώ για την αγάπη του Θεού, λέει με όλη σου την δύναμη, με όλο σου το είναι, με όλη σου την ύπαρξη.

Διερωτάται λοιπόν ο καθένας: «Καλά, εγώ δεν τον αγαπώ τον Θεό»;

Κάποτε ρώτησα μια γυναίκα:

-Τον αγαπάς τον Θεό;

-Ναι, πάτερ, πολύ Τον αγαπώ!

-Τον πιστεύεις;

-Τον πιστεύω πάρα πολύ!

Πράγματι, την βλέπω και στην Εκκλησία να πηγαίνει και τον σταυρό της να κάνει και νηστείες να κάνει και προσευχές να λέει, αλλά η ζωή της δεν έχει γαλήνη. Αυτό, το ότι δεν έχει γαλήνη, είναι αυτό που με προβληματίζει και ψάχνω να βρω την αιτία.

Γιατί πολλοί που πιστεύουν στον Θεό

δεν έχουν γαλήνη;

Διερωτώμαι λοιπόν και λέω: «Τι είναι, Θεέ Μου, αυτό που λείπει από αυτόν τον άνθρωπο και δεν έχει γαλήνη; Γιατί γνωρίζω ότι ένας που αφήνει την ψυχή του σε Σένα, που Σε πιστεύει, που Σε ομολογεί, πρέπει να είναι και γαληνεμένος».

Ποια γυναίκα αφήνεται στα χέρια του αγαπημένου της, που ξέρει ότι την λατρεύει, ότι είναι ερωτευμένος μαζί της και έχει ταραχή; Αν όντως έχει ταραχή, κάτι άλλο συμβαίνει.

Σημαίνει ότι υπάρχει αγάπη, αλλά αυτή δεν παίρνει αγάπη.

Σημαίνει ότι υπάρχει φως, αλλά αυτή δεν φωτίζεται.

Σημαίνει ότι έχει την δυνατότητα να κερδίσει, αλλά αυτή είναι χαμένη.

Τι συμβαίνει λοιπόν; Τι είναι εκείνο που λείπει και κάνει τον χριστιανό να μην έχει μέσα στην ψυχή του γαλήνη;

Σας έκανα την παραπάνω ερώτηση, για να σας πω τι λέει ο Θεός:

«Όπου Εγώ βρίσκομαι, όπου Με φωνάζουν να μπω μέσα στην καρδιά τους, φέρνω μονάχα ένα πράγμα, γαλήνη, ειρήνη, χαρά!

Γι’ αυτό και στην Ανάσταση Μου, αυτό διακήρυξα:

Στις γυναίκες είπα: “Χαίρετε”! Να είστε πάντα χαρούμενες και να ζείτε με την χαρά Μου.

Στους άντρες, στα αγαπημένα Μου αγόρια είπα: “Ειρήνη υμίν”. Να είναι η ειρήνη η δική Μου μέσα σας. Και όταν υπάρχει η χαρά και η ειρήνη, τότε η γαλήνη απλώνεται σαν ευωδία μέσα στην ψυχή του ανθρώπου».

Τότε διερωτήθηκα κι εγώ και είπα: «Θεέ μου, τι είναι αυτό που κάνει έναν άνθρωπο, ενώ προσεύχεται, ενώ νηστεύει, ενώ αγρυπνεί, ενώ Σε αναζητάει, ενώ μιλάει για Σένα, ενώ κάνει πολλά πράγματα για Σένα, να μην έχει γαλήνη; Τι συμβαίνει;»

Εκείνος ξέρει ότι εσύ κι εγώ και ο καθένας μας είμαστε τα δικά Του σπλάχνα. Χρησιμοποιώ αυτή την λέξη, για να δηλώσω την σχέση που έχουμε με τον ίδιο μας τον Πατέρα. Σπλάχνο είναι αυτός που βγαίνει μέσα από τα σπλάχνα, μέσα από την ύπαρξη κάποιου. Δεν είμαστε απλώς τα παιδιά Του.

Συνήθως όταν θέλουμε να δηλώσουμε σε κάποιον ότι τον αγαπάμε, λέμε: “Σ’ αγαπώ σαν παιδί μου”. Αλλά χρησιμοποιούμε αυτήν την πρόταση απλά και χωρίς το “σαν”. “Σ’ αγαπώ, γιε μου. Σ’ αγαπώ κόρη μου”. Όμως ξέρει και ξέρουμε ότι αυτό το παιδί δεν είναι δικό μας,  γιατί δεν το γεννήσαμε.

Επομένως, σε τι είναι λειψό; Στην ουσιαστική σχέση που υπάρχει ανάμεσα σ’ εμάς και σε αυτό το συγκεκριμένο άτομο που αγαπάμε.

Εδώ όμως ο Θεός τονίζει:

«Δεν είσαστε απλά τα παιδιά Μου. Είσαστε τα σπλάχνα Μου! Μέσα από το είναι Μου σας έβγαλα. Την ώρα που γεννιέστε, μέσα από την καρδιά Μου σας βγάζω σαν ψυχές και σας φυτεύω μέσα στην μήτρα της μητέρας σας. Γι’ αυτό και επειδή σας βγάζω μέσα από τα σπλάχνα Μου, δεν έχω μεγαλύτερη δωρεά για σας, από το να σας σπλαχνίζομαι συνέχεια».

Ξέρετε ποια είναι η ωραιότερη έκφραση του Θεού;

Η ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ!

Αν δεις κάπου και δεν υπάρχει ευσπλαχνία, τότε δεν υπάρχει και αγάπη.

Αν δεις ότι κάποιος σου λέει ότι σε αγαπάει και δεν σε σπλαχνίζεται, τότε σε κοροϊδεύει.

Αν λες «σπλαχνίζομαι τους άλλους», τότε να ξέρεις ότι είσαι ένας κατά χάριν θεός. Δηλαδή ζει ο Θεός μέσα σου.

Το Άγιο Πνεύμα είναι το Πνεύμα της ευσπλαχνίας και όπου υπάρχει ευσπλαχνία είναι εκεί και ο Θεός.

Για να υπάρχει ευσπλαχνία, πρέπει να υπάρχει εκεί ο ίδιος ο Θεός.

"Δεν αρκεί παιδιά Μου να Με πιστεύετε, 
αλλά πρέπει και να Με εμπιστεύεστε"

  

Επανέρχομαι πάλι στον συλλογισμό μου και στην πικρή αυτή διαπίστωση:

Πως είναι δυνατόν Θεέ μου κάποιος, να Σε πιστεύει, να νηστεύει, να προσεύχεται και να μην έχει γαλήνη;

Ποιος άλλωστε θα νήστευε, αν δεν Σε πίστευε;

Ποιος άλλωστε θα προσευχόταν, αν δεν Σε πίστευε;

Ποιος θα έκανε καλές πράξεις, αν δεν Σε πίστευε;

Κι Εκείνος απαντά γλυκά:

«Ναι, γιέ Μου, αλήθεια είναι όλα αυτά. Προσεύχονται, νηστεύουν, κάνουν καλές πράξεις, μιλούν για Μένα. Ρώτησες τους όμως: ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΙ;
 

Δεν αρκεί κάποιος να Με πιστεύει. Ρώτησέ τον, αν Με εμπιστεύεται!

Δεν αρκεί κάποιος να Με ομολογεί. Ρώτησέ τον, αν μπορεί να αφήσει και την ψυχή του στα χέρια Μου.

Πόσες φορές, κάθε μέρα, ακούω προσευχές να Μου λένε: "Θεέ Μου, Σε παρακαλώ, βοήθησέ Με εκεί. Κάνε Μου και αυτό. Σε παρακαλώ, έχω ανάγκη και το άλλο”.

Τρέχω την ώρα που είναι άρρωστοι.

Τρέχω την ώρα που η τσέπη τους είναι αδειανή και Μου ζητάνε βοήθεια.

Τρέχω εκεί που η σύγχυση των λογισμών έχει περιπλέξει την ψυχή τους και σκοτοδίνη επικρατεί παντού.

Τρέχω πάντοτε όταν Μου ζητούν κάτι.

Όμως ρώτησε τους, μου λένε ποτέ:

“ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΣΟΥ”;

Μου λένε ποτέ:

Κάνε, Θεέ μου, αυτό που Εσύ ξέρεις για μένα ή μου επιβάλουν το τι πρέπει να κάνω;

Πόσες φορές σαν παιδιά επαναστατούν, διαμαρτύρονται, φωνάζουν και πολλές φορές άδικα, γεμάτοι ζήλεια και αγωνία Με κρίνουν λέγοντας: “Θεέ μου, δεν είναι σωστό αυτό που κάνεις. Στον άλλο έδωσες πολλά, γιατί σε μένα έδωσες τόσα λίγα; Στον άλλο χαρίζεις αυτά, σε μένα γιατί δεν δίνεις τίποτα”;

Όλα αυτά που Μου λένε, δείχνουν εμπιστοσύνη; Εσύ τι λες; Λες κι εγώ, σαν Θεός, δεν ξέρω τι πρέπει να δώσω στο παιδί Μου και πρέπει το παιδί Μου να Μου καθορίσει: “αυτό πρέπει να κάνεις Θεέ Μου, αν θες να είσαι Πατέρας Μου!”

Αυτός είναι, παιδί Μου, ο μεγαλύτερός Μου πόνος.»    

     

"Η μεγαλύτερη Μου πληγή 
είναι όταν δεν Με εμπιστεύεστε"!

«Εκείνο που Με θλίβει πολύ, εκείνο που Με απογοητεύει πολύ, εκείνο που Μου πληγώνει την καρδιά, δεν είναι τα λάθη σας. Δεν είναι ότι κάνατε από αδυναμία.

Κι εσείς, σαν γονείς, ξέρετε ότι το παιδί σας θα κάνει λάθη. Όμως παύετε να το αγαπάτε; Όχι. Πολλές φορές τα λάθη των παιδιών σας είναι μεγάλα. Κάνουν τόσο χοντρά λάθη, που πολλές φορές σας ευτελίζουν μπροστά στην κοινωνία.

Δεν είναι εύκολο να μαθαίνεις, ότι ο γιός σου είναι δολοφόνος. Δεν είναι εύκολο να ακούς, ότι ο γιος σου είναι ναρκομανής. Δεν είναι εύκολο να ακούς, ότι το παιδί σου ατιμάζει τα άλλα παιδιά. Δεν είναι εύκολα όλα αυτά.

Όμως εσείς τα διώχνετε από το σπίτι σας ή ζείτε την αγωνία και την αγάπη τους; Σκεφτείτε πως ενεργείτε εσείς, για να καταλάβετε την δική Μου αγωνία.

Εσείς, ενώ βλέπετε τόσα λάθη στα παιδιά σας, τα συγχωρείτε. Τι είναι όμως εκείνο που σας πληγώνει; Τι είναι εκείνο που σας κάνει να καταρρέετε, να διαλύεστε σαν άνθρωποι; Δεν είναι όταν φτάσει η στιγμή να σας απορρίψει το ίδιο σας το παιδί και να σας πει: “Δεν σε θέλω μάνα! Δεν θέλω να σε βλέπω καθόλου! Πατέρα, τίποτα δεν θέλω να ακούσω! Σε αγνοώ! Μου έκανες κακό! Μου έκανες ζημιά! Με κατάστρεψες! Έχεις κάνει κουρέλι τη ψυχή μου!”.

Κι ενώ τα κάνατε εσείς και έπρεπε από μόνοι σας σαν γονείς να προβληματιστείτε για το κακό που κάνετε στα παιδιά σας, πιο πολύ σπάει η καρδιά σας, όταν το ομολογήσει μπροστά σας το ίδιο σας το παιδί. Τότε χάνεστε. Και όσο και αν θέλετε να συγκρατήσετε τον πόνο σας, την θλίψη σας, όταν μείνετε μόνοι, κλαίτε και λέτε: “Αχ! Τι κακό έκανα στο παιδί μου”.

Για φανταστείτε όμως και την άλλη περίπτωση. Εσείς να είστε δίκαιοι, να είστε καλοί, να έχετε δώσει του κόσμου τα πράγματα στα παιδιά σας, τόσες χαρές και το παιδί σας να σας απορρίπτει και να λέει: “Δεν σε θέλω πατέρα”!

Κι εσύ γεμάτος λύπη το ρωτάς: “Παιδί Μου, γιατί δεν με θέλεις; Δεν σου δίνω αγάπη; Δεν σε προστατεύω; Μα την βλέπεις την προστασία μου, είναι μεγάλη! Εγώ δεν σε ταΐζω παιδί μου; Εγώ δεν σε σκεπάζω στο σπίτι μου; Εγώ δεν σου καλύπτω τα λάθη σου; Εγώ δεν σε αγκαλιάζω συνέχεια; Εγώ δεν σε κρατώ μέσα στην ζεστή μου καρδιά; Τι είναι εκείνο που σου λείπει, παιδί μου, για να μου λες: Δεν Σε θέλω πατέρα! Δεν σε θέλω μάνα! Δεν θέλω να με ξαναθυμηθείς”;

Αυτός είμαι Εγώ, που σας χαρίζω τα πάντα και σεις Μου χαρίζεται μόνο πόνο!

Και σας ρωτώ: Τι σημασία έχει, αν πιστεύεις ότι είμαι ο Πατέρας σου και η Μάνα σου; Τι αξία έχει να πιστεύεις, ότι αυτό το σπίτι τώρα που έρχεσαι να φας είναι το σπίτι σου; Τι αξία έχει να ξέρεις, ότι έρχεσαι να κοιμηθείς μέσα σ’ ένα κρεβατάκι που είναι των γονιών σου το κρεβάτι;

Έχεις φανταστείς τον πόνο Μου σαν Θεός, όταν σε παίρνω δίπλα Μου, στην αγκαλιά Μου κι εσύ Με αγνοείς;

Μοιάζεις σαν το παιδί που έρχεται να φάει στο σπίτι του, να κοιμηθεί στο κρεβάτι του, αλλά να φτύσει τον γονιό του. Να ξεφτιλίσει τον γονιό του. Να απορρίψει τον γονιό του. Να μην τον εμπιστευτεί. Να μην καταλάβει το μέγεθος της λατρείας, που έχει αυτός ο γονιός για το παιδί του.

Παιδιά Μου, έχετε καταλάβει ποιος είναι ο μεγαλύτερός Μου πόνος;

Δεν είναι όταν κάνετε λάθη, γιατί μόλις Μου πείτε “συγχώρεσέ με, Θεέ μου”, Εγώ θα σας συγχωρέσω. Μόλις Μου πείτε “σπλαχνίσου με, Θεέ μου, γιατί σαν άνθρωπος πέφτω συνέχεια”, Εγώ θα σε πιάσω από το χέρι και θα σε σηκώσω.

Η πιο μεγάλη Μου πληγή είναι:

Όταν δεν Με εμπιστεύεστε.

Όταν αμφισβητείτε την αγάπη Μου.

Όταν αμφισβητείτε την λατρεία Μου.

Όταν σχολιάζετε τις αποφάσεις Μου και λέτε, γιατί σ’ εκείνον αυτό και όχι σε μένα;

Πάντα παραπονιέστε και λέτε: “Μα δεν Μου έδωσες, Θεέ μου, την ευκαιρία να έρθω κοντά Σου”.

Κι Εγώ σε ρωτάω:

Πότε κόρη Μου, δεν σου έδωσα την ευκαιρία;

Πάντα μέσα στην αγκαλιά Μου δεν σε έχω;

Εσύ σπλάχνο μου, δεν αισθάνεσαι το χτυποκάρδι μου, γιατί αν άφηνες παιδί Μου το κεφάλι σου να ακουμπήσει εδώ στην καρδιά Μου, αποκλείεται να μην άκουγες τους ερωτικούς χτύπους της μητρικής Μου καρδιάς για σένα. Αποκλείεται!

Για δοκίμασε να ακουμπήσεις στο στήθος της μάνας σου, θα ακούσεις τους χτύπους της καρδιάς της ή όχι; Και ενώ αναγνωρίζεις της μάνας σου τους χτύπους, Σε Μένα δεν τους αναγνωρίζεις;

Δεν κατάλαβες ότι γι’ αυτόν τον ερωτικό χτύπο της καρδιάς Μου για σένα, έστειλα τον Γιό Μου να θυσιαστεί για σένα;

Δεν κατάλαβες ότι Εγώ για σένα αφήνω τον Γιό Μου να θυσιάζεται κάθε φορά στην θεία Λειτουργία και σου δίνω το Σώμα και το Αίμα Του για να ζήσεις;

Δεν καταλαβαίνεις ότι συνέχεια βρίσκομαι δίπλα σου, στον σύντροφό σου και στα παιδιά σου για να σας σκεπάζω;

Και τι σας ζητάω; ΝΑ ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΕΙΤΕ!

Τι να το κάνω όταν Με φωνάζετε «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς…», αλλά να μην βρίσκω έναν χώρο στην καρδιά σας για να ξεκουραστώ;

Τι να το κάνω όταν Με φωνάζετε “Θεέ μου”, αλλά να μην είμαι “ο Θεός της καρδιάς σας”;

Τι να το κάνω να Με ομολογείτε ότι είμαι ο Παντοκράτορας, αλλά δεν Με αφήνετε να γίνω Κύριος στη ζωή σας;

Τι να το κάνω, όταν εσύ ομολογείς αυτό που ομολογούν και οι ίδιοι οι δαίμονες, ότι είμαι ο Θεός, ο δυνατός, ο πάντων Κύριος και το ίδιο Μου το παιδί αγνοεί την λατρεία που του έχω και τον έρωτα της ψυχής Μου για εκείνο;

Αυτή είναι, παιδιά Μου, η μεγαλύτερή Μου πληγή, όταν εσείς δεν Με εμπιστεύεστε».

 "Με πιστεύει αληθινά 
μόνο εκείνος που Με εμπιστεύεται"

«Μάθετε λοιπόν, πως:

Με πιστεύει αληθινά εκείνος που Με εμπιστεύεται.

Μόνο όταν δω εμπιστοσύνη, μπορεί η καρδιά Μου να πει “Αχ, γιε Μου πιστέ, κοριτσάκι Μου πιστό”!

Μόνο στην εμπιστοσύνη αναγνωρίζω το δικό Μου το παιδί.

Γι’ αυτό σας ζητάω, να αφήσετε στα χέρια Μου την ψυχή σας. Εγώ ξέρω τι πρέπει να κάνω για σας.

Αφήστε τις αγωνίες της ψυχής σας στα χέρια Μου, γιατί Εγώ ξέρω πώς να σας θωπεύσω, Εγώ ξέρω πώς να σας γαληνέψω.

Δέστε εσείς τι κάνετε όταν είστε πικραμένοι, όταν είστε προβληματισμένοι, όταν είστε στεναχωρημένοι. Αναζητάτε μία αγκαλιά για να χωθείτε, ένα χάδι για να ανασάνετε, ένα φιλί για να ξανασυνεχίσετε.

Τι περισσότερο νομίζετε ότι Εγώ σας ζητάω;

Σας ζητάω μόνο να αφήσετε την ψυχή σας μέσα στην καρδιά Μου και να Μου πείτε: “ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΣΕ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΙ”.

Γι’ αυτό Μ’ αρέσει αυτή η προσευχή που λέτε:  

“Θεέ της καρδιάς μου αγαπημένε,

Σε πιστεύω, δηλαδή Σε εμπιστεύομαι,

Σε λατρεύω, γιατί Εσύ είσαι ο Θεός μου

και Σ’ αγαπώ, γιατί Εσύ είσαι ο Βασιλιάς μου”.

     

Θέλω έτσι να προσεύχεστε και έτσι να ζείτε. Να Με εμπιστεύεστε και να αφήνετε τα πάντα σε Μένα και να μην λέτε απλά, τυπικά και αόριστα “εγώ πιστεύω στον Θεό”.

Πόσες φορές Με πρόσβαλε ο νόμος σας και ο τρόπος της ζωής σας. Πόσες φορές νομίζατε ότι είμαι “Θεός της κοιλιάς σας” και όχι “Θεός της καρδιάς σας”.

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα, από το να βλέπει ένα παιδί τον γονιό του μόνο όταν ανοίγει το χέρι του και του ζητά πάντα κάτι: “Μαμά, δώσε χρήματα, γιατί πρέπει να βγω με τους φίλους μου. Μαμά, δώσε χρήματα, γιατί πρέπει να πάω στην καφετέρια. Μαμά, δώσε χρήματα, γιατί πρέπει να πάω να πιώ καφέ. Μάμα δώσε!”

Παιδί μου, δώσε μου κι εσύ ένα φιλί, που να Μου λέει Σ’ αγαπώ! Μόνο του “δώσε” θα είσαι; Όχι του να δώσεις και εσύ;

Εγώ ξέρω να σου δίνω, γιατί θέλω να περάσεις ωραία. Θέλω να είσαι καλά με τους φίλους σου. Θέλω να περάσεις καλά με την παρέα σου. Αλλά Εγώ, παιδί Μου, δεν αξίζω το δικό σου χάδι και την δική σου αγάπη;

Το παιδί πότε ανοίγει το χέρι; Όταν είναι για να πάρει. Άραγε με αυτά που θα πάρει, τι θέλει να κάνει; Θα σας πω Εγώ, να γεμίσει την κοιλιά του είτε από τον καφέ, είτε από το ποτό, είτε από οτιδήποτε άλλο.

Το ίδιο κάνετε κι εσείς σαν παιδιά σε Μένα.

Ενώ εσείς οι γονείς καταλαβαίνετε, ότι αυτό που κάνει το παιδί σας, σας πικραίνει, το αγαπάτε και το λατρεύετε, γιατί είσαστε ερωτευμένοι με το παιδί σας, επειδή είστε οι γονείς του. Ο μόνος αγνός, θεϊκός, ανώτατος έρωτας, είναι αυτός του γονιού με το παιδί, γιατί εκεί υπάρχει η αγάπη και η θυσία.

Όμως ρωτείστε τον εαυτό σας, είσαστε ευτυχισμένοι μ’ αυτό που σας κάνει το παιδί σας; Αν όχι, το ίδιο δεν είμαι κι Εγώ.

Σας δίνω ό,τι Μου ζητάτε και περιμένω με αγωνία πότε από φιλότιμο θα γυρίσετε και θα Μου πείτε: “Έλα, Μαμά μου, να σε φιλήσω. Έλα, Πατέρα μου, να σε αγκαλιάσω”.

Εύκολα αγκαλιάζετε αγάπες που θα σας προσβάλλουν!

Εύκολα αγκαλιάζετε φίλους και συντρόφους, που αργότερα οι ίδιοι θα σας διώξουν!

Και δεν έχετε καταλάβει το πόσο γλυκό είναι να αφήνεις το χέρι σου γύρω από τον λαιμό της Μάνας σου και του Πατέρα σου; Αυτό το συναίσθημα μόνο ένα μωρό το καταλαβαίνει. 

Γι’ αυτό και ένα μωρό ποτέ δεν ανταλλάσσει την μάνα του με καμιά άλλη αγάπη. Και αν κάποιοι θέλουν να το κρατήσουν, πάλι κλαίει, γιατί θέλει στην αγκαλιά της μαμάς του να επιστρέψει.

Γι’ αυτό είπε ο Γιος Μου, ο Ιησούς: “Γίνετε σαν τα μικρά παιδιά, σαν τα βρέφη”.

Αφήστε το χέρι σας γύρω από το θεϊκό λαιμό Μου!

Αφήστε το στόμα σας να θηλάσει από το γάλα του αγίου Μου Πνεύματος!

Αφήστε το κεφαλάκι σας να ξεκουραστεί στο πιο γλυκό κρεβάτι, που είναι το στήθος Μου, που χτυπά γλυκά για σας!

Και αφήστε τη ψυχή σας, με εμπιστοσύνη, να ζήσει στο πιο ωραίο μοναδικό παλάτι, το παλάτι της καρδιάς Μου!

Γιατί είναι γραμμένο και έχει ειπωθεί, ότι για σας μπορεί το σπίτι σας να είναι αυτό το πετρόκτιστο ή το τσιμεντένιο και τούβλινο που χτίσατε και το χαίρεστε, αλλά για το παιδί σας, σπίτι του δεν είναι αυτό, αλλά η μητρική καρδιά σας, που χτυπάει μόνο για κείνο.

Εκεί τρώει, εκεί θηλάζει, εκεί ξεκουράζεται, εκεί κοιμάται κι εκεί γαληνεύει με το να σας έχει αγκαλιασμένους.

Το ίδιο κι Εγώ σαν Θεός, σας ζητάω να επιστρέψετε πίσω.

Δεν θέλω να ανεβείτε και να γίνετε μεγάλοι, αλλά να κατεβείτε και να γίνετε μικροί, βρέφη μέσα στην καρδιά Μου.

Ένα παιδί ξέρετε τι κάνει; Εμπιστεύεται τον γονιό του και μένει εκεί. Το ίδιο θα κάνετε κι εσείς και τότε θα είστε άγιοι».

Τι είναι αγιότητα;

«Όλοι σας αναρωτιέστε και λέτε: Θέλω να γίνω άγιος. Όμως ποιος μπορεί να γίνει άγιος; Λίγοι έγιναν άγιοι. Αυτοί που αγωνίστηκαν πολύ, που έκαναν θυσίες, που έκαναν έργα.

Μαθαίνετε τόσα πολλά από αυτά που έκαναν, που απογοητευμένοι μετά λέτε: Αχ, εγώ δεν μπορώ να τα κάνω. Επομένως εγώ δεν θα γίνω ποτέ άγιος.

Και εγώ σας ερωτώ: Ποιος είναι τελικά άγιος; Έχετε καταλάβει τι σημαίνει άγιος;

Άγιος είναι εκείνος, που έχει το Άγιο Μου Πνεύμα!

Άγιος είναι εκείνος, που αναζητά με νοσταλγία το Άγιο Μου Πνεύμα!

Άγιος είναι εκείνος, που με θεϊκό έρωτα θέλει να ζω μέσα στην καρδιά του εν Αγίω Πνεύματι!

Άγιος είναι εκείνος, που θέλει να είναι ένα με Μένα!

Άγιος είναι εκείνος, που αφήνεται σαν μωρό μέσα σε Μένα!

Άγιος είναι εκείνος, που δεν σημαίνει ότι δεν έχει λάθη, αλλά που η καρδιά του χτυπά γλυκά για Μένα!

Άγιος είναι εκείνος, που Μου μιλάει γλυκά και τρυφερά και Μου λέει: “Θεέ μου, Σ’ αγαπώ. Θεέ της καρδιάς μου, Εσύ είσαι ο Πατέρας μου και η Μάνα μου η στοργική κι εγώ είμαι το μωρό σου”.

Άγιος είναι εκείνος, που ξέρει να σηκώνει τα χέρια του με εμπιστοσύνη σε Μένα!

Άγιος είναι ο ΘΕΙΚΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΜΕ ΜΕΝΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΟΥ!

Άγιος είναι αυτός που με ερωτεύεται και με εμπιστεύεται!

Είδατε κανέναν να εμπιστεύεται χωρίς να ερωτευτεί;

Να μάθετε να ζείτε κάθε μέρα με τη σκέψη του Αγαπημένου σας, διαφορετικά μην λέτε ότι Τον πιστεύετε.

Αυτό θέλω να το κρατήσετε στην καρδιά σας:

Άγιος είναι μόνο εκείνος που Με εμπιστεύεται!

Όχι αυτός που απλά Με πιστεύει.

Δεν Μου αρκεί μόνο η πίστη. Θέλω και την εμπιστοσύνη!

Δεν Μου αρκεί μόνο να Με ομολογείτε.

Θέλω να ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΤΕ ΑΠΟΛΥΤΑ!

Και ο γιός Μου ο Πέτρος είχε πίστη. Όμως αυτή η ομολογία της πίστης του, ήταν αρκετή για να μη Με προσβάλλει και να μη Με αρνηθεί; Ξέρετε γιατί Με αρνήθηκε; Επειδή δεν Με εμπιστεύτηκε!

ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ σημαίνει ΘΕΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ!

Εμπιστοσύνη είναι αυτό που κι εσείς αναζητάτε από τον σύντροφό σας. Δεν αρκεί να πιστεύει ότι είσαι η γυναίκα του ή ότι είναι ο άντρας σου. Εάν δεν εμπιστεύεται ο ένας τον άλλο, τι σημασία έχουν όλα αυτά, ότι δηλαδή είσαστε ο άντρας και η γυναίκα;

Εγώ ικετευτικά παρακαλάω και αναζητάω μέσα από την καρδιά Μου, να Μου δώσετε την εμπιστοσύνη σας, γιατί Εγώ θα σας δώσω το Άγιο Μου Πνεύμα.

Αυτή είναι η ανταλλαγή των δώρων! Εσείς θα Μου δώσετε την εμπιστοσύνη σας κι Εγώ θα σας χαρίσω το Άγιό Μου Πνεύμα».

"Αναζητείστε την αγιότητα της ψηχής σας
μέσα από την αθωότητα, την αφοσίωση

και την εμπιστοσύνη ενός μωρού στη μαμά του"

«Κι όμως αυτή τη ζωή της αγιότητας, σας την δείχνω συνεχώς, μόνο που εσείς την αγνοείτε. Κι ενώ την ζείτε πρακτικά μέσα από την σχέση σας με το παιδί σας, δεν την αντιλαμβάνεστε».

Πολλές φορές διερωτήθηκα: Πότε, Θεέ μου, μας έδειξες την τελειότητα της αγιότητας;

Κι Εκείνος απαντά: «Την ώρα εκείνη που Εγώ βγάζω μια ψυχή από την καρδιά Μου και την φυτεύω στην μήτρα της γυναίκας και γεννιέται αυτό το παιδί, διερωτήθηκες ποτέ, σκέφτηκες ποτέ, πως ζει αυτό το παιδί; Πρόσεξες ποτέ την αθωότητα του; Πρόσεξες ποτέ την πλήρη αφοσίωση του στη μαμά του; Πρόσεξες ποτέ ότι η μόνη του διατροφή είναι ο θηλασμός από την μαμά του; Αντιλήφτηκες ποτέ, ότι το σπίτι του είναι η αγκαλιά της μαμάς του;

Αυτό είναι η αγιότητα! Σας έδειξα πως πρέπει να ζει ο άγιος, μέσα από την αγιοσύνη του μωρού.

Δεν σας έφερα στη γη χωρίς τα πιο δυνατά όπλα, που είναι το άγιο μου Πνεύμα και που εκφράζεται μέσα από αυτές τις αρετές, γιατί τότε θα ήσασταν τελείως ανοχύρωτοι και δεν θα ξέρατε ποιο είναι το αληθινό στη ζωή. Σας τα έδωσα όλα αυτά για να ξέρετε και να βλέπετε τι ζητάω από εσάς: 

Στην αθωότητα του παιδιού να αναζητήσετε κι εσείς την αθωότητα της ψυχής σας.

Στην αφοσίωση του παιδιού, να αναζητάτε με αφοσίωση να μένετε σαν βρέφη στην καρδιά Μου.

Στην εμπιστοσύνη του παιδιού, να Με εμπιστεύεστε απόλυτα και όχι απλά να Με αναγνωρίζετε ότι είμαι η Μητέρα σας.

Στο σπίτι του παιδιού, που είναι η καρδιά της μαμάς του, να αναγνωρίζετε ότι το πραγματικό σας σπίτι είναι μόνο η Καρδιά μου!

Όταν όμως το κάθε παιδί μεγαλώσει, επιτρέπω τότε στο παιδί Μου, στο κοριτσάκι και στο αγοράκι Μου, μόνο του πλέον να σκέφτεται και να αποφασίζει, εάν θέλει να συνεχίσει τον δρόμο της αγιότητος, της αθωότητος, της εμπιστοσύνης σε Μένα ή θα βαδίσει τον άλλον δρόμο, τον δρόμο των μεγάλων, τον δρόμο της ταραχής.

Γι’ αυτό ποτέ δεν αφαίρεσα από την καρδιά σας το Άγιο Μου Πνεύμα ώστε πάντα μέσα από την συνείδησή σας να σας αποκαλύπτω το θέλημα Μου.

Εσείς όμως μεγαλώνοντας, αντί να κρατήσετε αυτήν την αγιότητα, αρχίζετε να σαγηνεύεστε από την αθλιότητα της εωσφορικής αγκαλιάς.

Χάνετε την αθωότητά σας και γίνεστε πονηροί!

Σταματάτε να Με εμπιστεύεστε και απλά Με πιστεύετε!

Σταματάτε να θέλετε να ζείτε μέσα στην καρδιά Μου και  προτιμάτε να μπείτε σε ξένες αγκαλιές οπότε η γαλήνη, η χαρά και η ειρήνη φεύγει από την καρδιά σας και έρχεται μέσα η ταραχή, το άγχος, η αγωνία και η θλίψη.

Και ενώ μέχρι τώρα θέλατε να θηλάζετε το Άγιο Μου Πνεύμα, μέσα από το Σώμα και το Αίμα του Γιού Μου, τώρα πλέον Τον αγνοείτε! Δεν θέλετε να Τον πλησιάσετε!

Πολλές φορές, προκειμένου να έρθετε κοντά μου, μέσα από σκληροτράχηλες τυπικές διαδικασίες προτιμάτε να Με θεωρείτε “Θεό της κοιλιάς σας”, παρά “Θεό της καρδιάς σας”!

Προτιμάτε να λέτε ότι άξιος να κοινωνήσει είναι όποιος νηστέψει πολύ και όχι όποιος θα Με ερωτευτεί πολύ!

Όποιος θα προσευχηθεί πολύ και όχι όποιος θα αφεθεί με απόλυτη εμπιστοσύνη στην καρδιά Μου!

Αλλάξατε και αλλάζετε συνέχεια το θέλημά Μου, που είναι να με αγαπήσετε με θεϊκό έρωτα και κάνατε την αγάπη Μου για σας μια απλή τυπική διαδικασία, όπως την ζείτε μέσα στην παραφροσύνη του γάμου σας.

Ενώ ξέρετε ότι στο γάμο, σας φωνάζω σαν άνδρας και γυναίκα να γίνετε ένα και ο ένας να κατανοεί τον άλλο ώστε και οι δύο μαζί να ανεβαίνετε σε Μένα, εσείς λέτε: “Γυναίκα, είσαι υποχρεωμένη να κάνεις αυτό το πραγματάκι. Αν το κάνεις εγώ θα είμαι μια χαρά μαζί σου”. “Και συ άντρα είσαι υποχρεωμένος να κάνεις αυτό το πραγματάκι. Να φέρεις τα χρήματα, να φέρεις το φαγητό κι εγώ θα είμαι μια χαρά μαζί σου”.

Αφαιρέσατε την δύναμη του θεϊκού Μου έρωτα που θα σας ένωνε πραγματικά και τώρα οι σχέσεις σας είναι απλές και τυπικές. Ζείτε σαν δύο άνθρωποι που τα βρίσκουν μεταξύ τους επειδή έχουν συμφέρον, γιατί πλέον γεμίζει η κοιλιά τους, γεμίζει με ηδονή το σώμα τους!

Και αυτό, γιατί δεν με αφήσατε να γεμίσω την ψυχή σας με το πανάγιο Μου Πνεύμα και τον θεϊκό Μου έρωτα, ώστε να μοσχοβολήσετε αγάπη, τρυφερότητα και στοργή.

Όλα αυτά σας τα λέω επειδή, ενώ έχετε μέσα σας τόση εξυπνάδα και σοφία, που και αυτά Εγώ σας τα έδωσα πλούσια, ποτέ δεν τα σκεφτήκατε.

Θέλω, παιδιά Μου, από σήμερα να σκεφτείτε καλά, αν Με πιστεύετε ή αν Με εμπιστεύεστε.

Αναλογιστείτε, εάν θέλετε να είμαι εγώ ο Θεός της καρδιάς σας, ο Θεός της ψυχής σας, ο Θεός του είναι σας. Αν θέλετε να είμαι Εγώ ο δικός σας έρωτας και σεις τα δικά Μου γλυκά αγοράκια και τα δικά Μου γλυκά κοριτσάκια, τα δικά μου παιδιά.

Εάν το θέλετε, παιδιά Μου, δεν Μου αρκεί να Με πιστεύετε. ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΤΕ»!

Σήμερα λοιπόν, γράψτε το καλά στην καρδιά σας, τι θα ζητήσετε κατά τη διάρκεια της θείας Λειτουργίας. Απλή πίστη στον Θεό ή απόλυτη εμπιστοσύνη στον Βασιλιά σας;

Τι σας αρκεί; Απλά να Τον πιστεύετε ή να Τον εμπιστεύεστε;

Θεϊκός έρωτας σημαίνει

να ζεις κτητικά με Αυτόν που αγαπάς

Εγώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, εύχομαι σε όλους σας από σήμερα να αφεθείτε με εμπιστοσύνη σαν μικρά παιδιά στον γλυκύ θεϊκό έρωτα του Αγίου Πνεύματος.

Μην απορείτε γι’ αυτήν την λέξη που χρησιμοποιώ, δηλαδή, το θεϊκό έρωτα. Θα σας το εξηγήσω με ένα παράδειγμα:

Πριν από λίγες μέρες είχε έρθει μία κοπέλα και μου έλεγε:

-Αχ, πάτερ, μπορώ να δεχτώ την λέξη αγάπη για τον Θεό, αλλά δεν μπορώ να δεχτώ την λέξη θεϊκός έρωτας.

-Γιατί, παιδί μου; Την ρώτησα εγώ.

-Βλέπω τον θεϊκό έρωτα πολύ εξεζητημένο.

-Πες μου κάτι, όταν σε αγαπάνε, σου αρέσει;

-Ναι!

-Μ’ αγαπάς και μένα;

-Ναι, πάτερ!

-Αγαπάς και τον φίλο μου;

-Ναι!

-Αγαπάς και την φύση;

-Ναι!

-Αγαπάς και το άλλο και το παρ’ άλλο; Της έλεγα διάφορα πράγματα κι εκείνη απαντούσε.

-Ναι, μου αρέσουν!

-Έχεις αναπαυτεί σε όλα αυτά;

-Όχι!

-Παρόλο που μας αγαπάς, ζεις συνέχεια μαζί μας;

-Όχι!

-Με ποιον ζεις;

-Μόνο με τον άντρα μου, τον οποίο λατρεύω.

-Αυτόν τον αγαπάς ή είσαι ερωτευμένη μαζί του;

-Είμαι πολύ ερωτευμένη μαζί του!

-Αυτό ακριβώς σου ζητάει ο Θεός, παιδί μου!

Να έχεις αγάπη για τα πάντα, αλλά έρωτα μόνο σ’ Εκείνον!

Αυτός είναι ο Σύντροφός σου!

Αυτό σημαίνει θεϊκός έρωτας, να ζεις κτητικά με Αυτόν που αγαπάς!

Η αγάπη λοιπόν είναι κάτι γενικό και παγκόσμιο, που μας την χάρισε ο Θεός πλούσια με την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Η αγάπη είναι η συνοχή όλης της δημιουργίας, γιατί ο Θεός αγάπη εστί. Αλλά από τις ψυχές μας δεν ζητά απλώς αγάπη. Ζητά θεϊκό έρωτα, γιατί κτητικά μας ζητάει ο Θεός να Τον αγαπάμε.

Όπως στα ερωτευμένα ζευγάρια, που ερωτικά, κτητικά ζητάει το παλικάρι από την γυναίκα του να είναι μόνο δικιά του, έτσι ακριβώς, κτητικά αναζητάει και ο Θεός τις ψυχές μας.

Νομίζετε ότι τυχαία η Εκκλησία ονομάζει Νυμφίο των ψυχών τον Ιησού; Τι σημαίνει Νυμφίος; Ο σύζυγος! Ο άντρας! Έτσι ζητάει ο Θεός κτητικά και από εμάς: «Παιδί Μου, εάν Με εμπιστεύεσαι, Εγώ θα είμαι ο έρωτάς σου και εσύ θα είσαι ο έρωτας Μου. Θα είμαι Εγώ για σένα το παν κι εσύ για Μένα το παν». Όπως ακριβώς το λέει και η γυναίκα στον αγαπημένο της: “Για μένα μόνο εσύ υπάρχεις σ’ αυτήν την γη! Τίποτα άλλο δεν υπάρχει”. Και ξέρετε γιατί το λέει; Γιατί κτητικά βλέπει τον σύντροφο της!

Τι ζητάει λοιπόν από εσάς σήμερα ο Θεός; Αγάπη ή θεϊκό έρωτα;

Θεϊκό έρωτα σας ζητάει, για να γίνετε ένα μ’ Εκείνον μέσα από το Σώμα και το Αίμα του Γιού Του.

Επίλογος

Όποιος πιστεύει τον Θεό, πρέπει να Τον εμπιστευτεί!

Και αν Τον εμπιστευτεί, αποκλείεται να μένει μακριά από την θεία Κοινωνία, γιατί είναι ο μόνος δρόμος για να φτάσεις στον θεϊκό έρωτα του ουρανού!

Γι’ αυτό λέει ο Ιησούς:

Εγώ είμαι η ΟΔΟΣ, το μοναδικό μονοπάτι,

η ΑΛΗΘΕΙΑ, ότι είμαι ο Υιός του Θεού και ο Έρωτάς σας

και η ΖΩΗ γιατί Εγώ θα σας δώσω την ζωή του θεϊκού έρωτα και το πανάγιο Μου Πνεύμα.

Ο Θεός να σας ευλογεί όλους. Αμήν!

 Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου