Εάν εσείς
σαν γονείς χαίρεστε όταν γιορτάζει ένα
παιδί σας και εκείνη την ημέρα στολίζετε τα σπίτια σας, το πανηγυρίζετε, κάνετε
ωραία γλυκά για να κεράσετε όλους αυτούς που θα έλθουν να συγχαρούν το παιδί
σας, να ξέρετε ότι η χαρά που γίνεται στον ουρανό, όταν γιορτάζει ένα ουράνιο
παιδί είναι ασύλληπτα μεγαλύτερη, γιατί δεν γιορτάζει ο οιοσδήποτε πατέρας, δεν
γιορτάζει η οιανδήποτε μητέρα, γιορτάζει ο ίδιος ο ουράνιος Πατέρας, για χάρη
του οποίου το ουράνιο Του παιδί μαρτύρησε ή θυσιάστηκε.
Και δεν γιορτάζει
μονάχα γιατί θυσιάστηκε, γιατί απλώς Τον αγάπησε, γιατί απλώς Τον διάλεξε και επέλεξε
τον δρόμο του Ευαγγελίου για να ανέβει στον ουρανό, αλλά γιατί επέλεξε τον
υπέρτατο δρόμο, τον μοναδικό δρόμο, αυτόν που οδηγά με απόλυτη σιγουριά, όχι
απλώς στην αγκαλιά του Θεού, αλλά βαθιά μέσα στην καρδιά του Θεού Πατέρα.
Μητρικός έρωτας, η
μεγαλύτερη δύναμη στη γη
Όλοι μας ξέρουμε ότι ο κόσμος αυτός
χωρίς την αγάπη δεν μπορεί να ζήσει. Βλέπεις η αγάπη συνδέει τις οικογένειες, η
αγάπη δένει το αντρόγυνο, η αγάπη δένει τα παιδιά, η αγάπη δένει τους φίλους
και τους συγγενείς. Και αλλοίμονο εάν δεν υπάρχει, γιατί τότε διχοστασίες,
ταραχές, ανακατωσούρες, στεναχώριες, πληγές και όλα τα υπόλοιπα θα κυριαρχούν
στη ζωή μας.
Όμως πάνω από την αγάπη υπάρχει κάτι
άλλο, που είναι ακόμα πιο δυνατό γιατί μπορεί μεταξύ μας να έχουμε αγάπη, αλλά
θέλουμε να ζούμε πάντοτε μεταξύ μας; Πάντοτε αγαπάς τα παιδιά σου, αλλά πάντα
με τα παιδιά σου θα είσαι; Πάντα αγαπάς τους φίλους σου, όμως πάντα με τους
φίλους σου θα είσαι; Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη κτητικά να ζει με κάποιον που
αγαπά υπερβολικά. Προσέξτε, όχι απλώς να τον αγαπά, αλλά να τον αγαπά
υπερβολικά.
Γι' αυτό ο Θεός έβαλε μια μοναδική
δύναμη μέσα στην αγάπη και την ονόμασε ΕΡΩΤΑ.
Και βλέπεις γι' αυτόν τον έρωτα οι άνθρωποι κάνουν πολλές θυσίες και πολλές
τρέλες. Μόνο που αυτός ο έρωτας, δεν αφορά μονάχα τους ανθρώπους, αλλά αφορά
πολλές φορές και υλικά πράγματα. Ένα παράδειγμα: Κάποιος άνθρωπος υπερβολικά
αγαπά τα χρήματα, ερωτεύεται τα χρήματα. Αυτός τι γίνεται; Φιλάργυρος. Κάποιος
άλλος ερωτεύεται την ηδονή, την σαρκικότητα και γίνεται φιλήδονος. Κάποιος
άλλος κάνει τρέλες για να ανέβει στις εξουσίες, είναι ερωτευμένος με την
εξουσία και γίνεται φιλόδοξος. Υπάρχει κάποιος άλλος που αγαπά πολύ το άλλο
φύλλο και τότε γίνεται σαρκολάτρης.
Βλέπεις ο έρωτας είναι η βάση, είναι
η πηγή, η ουσία, ο πυρήνας, η πιο μεγάλη δύναμη μέσα στην αγάπη. Όμως όλες
αυτές οι μορφές του έρωτα έχουν πάντα πληγή, γιατί δεν είναι γνήσιες, ατόφιες,
αληθινές, σωστές, θεϊκές. Γιατί υπάρχει και ένας
άλλος έρωτας, ο οποίος είναι ανεπανάληπτα μοναδικός, ανεπανάληπτα μη
συγκρίσιμος, είναι τόσο δυνατός, όσο είναι η ζωή και ο θάνατος μαζί. Και ενώ θα
περίμενε κανείς στον έρωτα των ανθρώπων, να δει την ουσία και την δύναμη, γιατί
κάθε άντρας και κάθε γυναίκα αναζητά με πόθο τον μοναδικό της έρωτα για να
ζήσει την ευτυχία, δεν την βλέπει. Πολλές
φορές πόσο ωδινάται, όταν μετά από λίγο αυτός ο έρωτας διαλύεται με του ψήλου
πήδημα ή για ασήμαντες αιτίες.
Υπάρχει όμως
μια δύναμη σε έναν έρωτα που πηγάζει κατευθείαν από το Θεό και ονομάζεται θεϊκός
έρωτας. Και επειδή εμείς δεν ήμασταν σε θέση να καταλάβουμε το πόσο ο Θεός σαν
Πατέρας και σαν Μάνα μας αγαπά, μας το έδειξε με ένα παράδειγμα, για να το έχουμε
μόνιμα μαζί μας και πάντοτε να το βλέπουμε. Είναι ο έρωτας εκείνος που έχει ο
πατέρας με το παιδί του, η μάνα με το μωρό της.
Και εγώ σας ερωτώ: Άλλοι από εσάς είσαστε μάνες και άλλοι
πατεράδες, υπάρχει μεγαλύτερη αγάπη, μεγαλύτερη δύναμη έρωτα καρδιακού, αληθινού,
θυσιαστικού από αυτόν τον έρωτα της μωρομάνας στο μωρό της; Υπάρχει καμιά
μεγαλύτερη δύναμη τέτοιου έρωτα; Όχι, είναι η μοναδική. Μόνο η μάνα δεν μπορεί
να συγκρίνει το μωρό της ούτε καν με τον σύντροφό της.
"Ναι", απάντησε ένα μικρό παιδάκι. Αλήθεια
από το στόμα των παιδιών μαθαίνεις την αλήθεια. Καμιά δύναμη δεν μπορεί να
χωρίσει τον πατέρα από το μωρό που αγαπάει, ούτε καν την γυναίκα του δεν
συγκρίνει. Μεγάλες αλήθειες μέσα από τις οποίες επιτρέπει ο Θεός σε αυτή τη γη
να γνωρίσουμε τον μοναδικό αληθινό έρωτα, που είναι ο έρωτας της μωρομάνας στο
μωρό της και του πατέρα στο παιδί του.
Ο Θεός Πατέρας αποκαλύπτει
τον θεϊκό Του έρωτα στα παιδιά Του
Γιατί όμως υπάρχει αυτή η δύναμη του
μητρικού έρωτα; Επειδή θέλει ο Θεός να μας αποκαλύψει τα εξής: «Εσείς, παιδιά
Μου, πάντα Με φωνάζετε Θεό Παντοκράτορα, Θεό Παντοδύναμο, με αποκαλείτε
Πολυέλεο, με αποκαλείτε με χίλιες δυο λέξεις γλυκές. Εγώ όμως θα ήθελα να σας
πω μονάχα ένα, ότι Εγώ δεν είμαι απλώς ο Θεός ο Παντοκράτορας, αλλά είμαι
ο Θεός Πατέρας σας, είμαι ο Θεός Μάνα σας. Ξέρετε γιατί; Γιατί όταν
εσείς γεννιόσασταν, Εγώ μέσα από την καρδιά Μου έβγαζα τις ψυχές σας και τις
φύτευα μέσα στην μήτρα της μητέρας σας.
Γι' αυτό και η μάνα απλώς το σώμα και
το αίμα έδινε στο παιδί της, αλλά όμως η ψυχή ήταν δικιά Μου. Γι' αυτό και θέλω
να καταλάβετε βαθιά, ότι Εγώ είμαι ο πραγματικός σας Πατέρας, η
πραγματική σας Μάνα και εσείς είσαστε τα σπλάχνα Μου, γιατί μέσα από τα
σπλάχνα Μου σας έβγαλα! Γι' αυτό και
απέναντι σας πάντα εκφράζομαι με ευσπλαχνία, γιατί όλο αγάπη και έρωτα είμαι
για σας γλυκά Μου σπλάχνα.
Γι’ αυτήν την αγάπη, επειδή είδα τα
παιδιά Μου να φεύγουν μακριά Μου, να φεύγουν από την καρδιά Μου, να
απομακρύνονται από την αγκαλιά Μου, όταν είδα τον Εωσφόρο να σας πληγώνει και
να μολύνει την ψυχή σας και να την καταστρέφει οδηγώντας την βαθιά στις πύλες του
Άδου, τότε Εγώ αναγκάστηκα να στείλω τον Γιό Μου τον Μονογενή, τον Μονάκριβό
Μου θησαυρό, να θυσιαστεί για σας. Πως θα μπορούσα να σας δείξω τον δικό Μου
θεϊκό έρωτα σε εσάς, εκτός από αυτήν την σταυρική θυσία του Μονάκριβού Μου θησαυρού;»
Το μεγαλύτερο θαύμα αγάπης
του Θεού στα παιδιά Του
«Έστειλα τον Γιό Μου, όχι μόνο σαν
Θεό να σας ευλογήσει, αλλά και σαν άνθρωπο να υποφέρει ανάμεσά σας και να
γονατίσει και Αυτός από την πίκρα, από την θλίψη από τον φόβο, από τις αγωνίες,
που έχετε όλοι εσείς οι άνθρωποι, τα δικά Μου σπλάχνα. Γι' αυτό και ο μονάκριβός
Μου θησαυρός Ιησούς δεν είναι μόνο Θεός, ούτε μόνο άνθρωπος, αλλά είναι Θεάνθρωπος.
Και σαν Θεός είναι ένα μ' Εμένα, αλλά σαν άνθρωπος είναι ένα και με σένα.
Γι' αυτό και επέτρεψα μέσα από την
μήτρα μιας γυναίκας να βγει, που αυτήν την γυναίκα την φώναξε πολλές φορές
"μαμά" και εκείνη Τον αγκάλιασε άπειρες φορές, όχι μόνο όταν Τον
θήλαζε, αλλά και όταν Τον έκρυβε μέσα στην αγκαλιά της γεμίζοντας τον μικρό Μου
Ιησού με τα χάδια της και τα φιλιά της. Και ξέρετε πως Τον φώναζε τον Γιό Μου;
"Γιέ μου" Τον φώναζε και εκείνη.
Ποιο μεγαλύτερο θαύμα υπάρχει από
αυτό, από μια γυναίκα να φωνάζει τον Γιό του Θεού, "Γιέ Μου"; Τι
μεγαλύτερο θαύμα αγάπης θα μπορούσα να σας δώσω, από το να σας παραχωρήσω τον
ίδιο Μου τον Γιό, να Τον αγκαλιάσετε, να Τον φιλήσετε, να Τον χαϊδέψτε, να Τον
κρατήσετε από το χεράκι και να περπατάτε ανάμεσά Του;»
Ξέρετε τι έκανε εκείνη η Αγία Μητέρα
πριν μάθει ότι ο Γιός της ήταν και Υιός του Θεού; Τον έπαιρνε από το χεράκι και
Του μιλούσε για τον έναστρο ουρανό, Του μιλούσε για τα αστεράκια, έβλεπε μέσα
στα δασάκια τις ομορφιές των δέντρων, έβλεπε τα λουλουδάκια και Εκείνη με τον
μητρικό της τρόπο προσπαθούσε να τα εξηγήσει, να τα ερμηνεύσει, για να καταλάβει
δήθεν ο μικρός της Ιησούς το μεγαλείο της δημιουργίας. Και Εκείνος κοιτούσε
κατάματα την Μητέρα Του μέσα σε ένα γλυκό παιδικό χαμόγελο, που της έκανε την
καρδιά να σπαρταράει από χαρά και δάκρυ. Και Εκείνη δεν μπορούσε να καταλάβει
τι ήταν εκείνη η χαρά που αυτό το Παιδί είχε μέσα Του και την έβγαζε από τα
μάτια Του και της την μετέδιδε. Ακόμα δεν ήξερε ότι αυτό το μικρό Παιδί, που
κρατούσε από το χεράκι, ήταν ο ίδιος ο Γιός του Θεού και συνδημιουργός με τον
ίδιο Του τον Πατέρα.
Ήταν
Αυτός που είχε φτιάξει όλη αυτή την δημιουργία, που τώρα Εκείνη σαν μάνα ήθελε
να Του την ερμηνεύσει. Πόσες φορές όταν περνούσαν κάτω από τα δέντρα, εκείνα έσκυβαν
με το θρόισμα τους πιο χαμηλά σαν ένδειξη ταπεινού σεβασμού στον μεγάλο
Βασιλιά, στον μεγάλο Δημιουργό, που είχε πάρει μορφή ανθρώπινη! Μα αν αυτό το
θαύμα ήταν τόσο μεγάλο για τους Αγγέλους, αλήθεια τι ήταν για τους ανθρώπους;
Νιώστε και αισθανθείτε σήμερα το μεγαλύτερο θαύμα αγάπης του Θεού σε εσάς και
αγαπήστε και λατρέψτε τον Γιό Του, σαν δικό σας Γιό και Θεό σας.
Το μυστικό του Αγίου Γεωργίου
που τον έκανε ατρόμητο και ανίκητο
Ο Γεώργιος, αυτό το αστεράκι του
ουρανού, αυτό το πανέμορφο και πανεύοσμο κρινάκι που μοσχομύρισε με την αγάπη
του και την θυσία του, τι άλλο νομίζετε θα ήθελε να μας πει σήμερα και να μας
διδάξει; Ο Γεώργιος είχε μια καρδιά, που την είχε φτιάξει τόσο γλυκιά μέσα του
η ίδια του η μαμά, που είναι και αυτή Αγία. Είναι εκείνες οι μάνες που
κατάλαβαν ότι η πραγματική Μάνα μιας ψυχής είναι μόνο ο Θεός.
Γι' αυτό η μαμά του τον έπαιρνε στην
αγκαλίτσα της, γονάτιζαν μαζί και του δίδασκε το πώς να αγαπάει και να λατρεύει
τον Θεό Πατέρα. Και όπως γονάτιζε για να δοξολογήσει τον Θεό Πατέρα, έβλεπε και
έσταζαν δάκρυα τα μάτια αυτού του αγοριού από τον έρωτα που καιγότανε μέσα στην
καρδιά του για τον Θεό και για την θυσία του Γιού του ουράνιου του Πατέρα, του
Ιησού.
Τον αγάπησε; Όχι. Τον λάτρεψε; Όχι. Τον ερωτεύτηκε! Έρωτας σημαίνει να αγαπάς κτητικά, τόσο δυνατά, που να μην
μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτό που αγαπάς. Και ο Γεώργιος διδαγμένος από την αγία
του μητέρα, όχι απλώς αγάπησε, όχι απλώς λάτρεψε, αλλά θεϊκά ερωτεύθηκε τον
μονάκριβό του Φίλο και Αδελφό και ιδιαίτερα
όταν κάποτε άκουσε έναν από τους Χριστιανούς, να ερμηνεύει την Αγία
Γραφή και να λέει, ότι κάποτε ο Ιησούς είπε: «Όποιος Με αγαπά πολύ, αυτός θα είναι
μάνα μου και πατέρας μου και αδελφός μου».
Τότε ξέρετε τι του είπε η μαμά του
Γεώργιου; «Γιέ μου μόνο μια ευχή θα σου κάνω, αλλά θέλω και εσύ να μου κάνεις
μια ευχή». «Τι μανούλα;» ρώτησε ο Γεώργιος; «Εγώ, γιέ μου, θέλω να αγαπήσω πολύ
τον Ιησού, όπως Τον αγάπησε η Μαμά Του. Θέλω να Τον βάλω βαθιά μέσα στην καρδιά
μου, σαν δικό μου Γιό. Θέλω να Τον γεμίζω με τα χάδια μου και τα φιλιά μου σαν
να ήταν δικός μου Γιός. Αλλά και εσύ μονάκριβε μου θησαυρέ, γλυκέ μου Γεώργιε,
να Τον αγαπήσεις σαν αδελφάκι σου. Θέλω να Του κρατάς το χέρι, να είστε οι καλύτεροι
φίλοι και για αυτόν τον Φίλο, για αυτόν τον Αδελφό, να είσαι έτοιμος ακόμα και
την ζωή σου να δώσεις».
Ενώπιον λοιπόν του Θεού Πατέρα
υποσχέθηκε η μεν μάνα να λατρέψει τον Ιησού σαν δικό της Γιό και Τον φώναζε
όπως η Παναγία «Γιέ μου και Θεέ μου», ο δε Γεώργιος από εκείνη την ημέρα άρχιζε
και Τον φώναζε «γλυκέ μου Αδελφέ, γλυκέ μου Φίλε». Μα πιστέψτε με, τόσο πολύ Τον
είχε αγαπήσει, τόσο πολύ είχε ερωτευθεί, αυτόν τον Φίλο και Αδελφό του, που
πολλές φορές αναπολούσε μέσα στο μυαλό του εκείνη την ωραία στιγμή, που σαν Μωρό
μέσα στη φάτνη είχαν έλθει όλοι οι ποιμένες για να Τον δουν. Πολλές φορές ο
Γεώργιος μέσα στην καρδιά του, ενώ λάτρευε τον Ιησού σαν Φίλο και Αδελφό του,
κατέβαζε τόσο χαμηλά την καρδιά του να γίνει σαν το μικρό τσοπανόπουλο που
ήθελε να έλθει στη φάτνη, εκεί στη Βηθλεέμ, για να αγκαλιάσει με πολύ λατρεία
και αγάπη τον μονάκριβό του Φίλο και Αδερφό, τον μικρό του Ιησού.
Αυτή η αγάπη και αυτός ο έρωτας ήταν εκείνο,
που τον έκανε αργότερα να μην φοβάται να μιλάει για την Αγάπη του! Δεν
φοβήθηκε ποτέ μπροστά σε κανέναν όταν του έλεγαν: «Μα αν συνεχίσεις να μιλάς
έτσι, θα σε σκοτώσουν». Ξέρετε πως ήταν καρδιά του; Αν θα μπορούσα τώρα να
ζωγραφίσω την καρδιά του, θα την ζωγράφιζα όπως την κάνουν όλοι οι ερωτευμένοι.
Φτιάχνουν μια καρδιά και ενδιάμεσα βάζουν ένα βέλος να την περνά. Αυτό δεν είναι
το σύμβολο του έρωτα; Αλήθεια σας λέγω, αυτό το σύμβολο του έρωτα, δεν ήταν
απλώς σύμβολο, αλλά ήταν μια πραγματικότητα στην καρδιά του Γεωργίου. Γι' αυτό και ο Θεός
τον ευλόγησε τόσο πολύ, ώστε να γίνει το πιο φωτεινό αστεράκι.
Αυτό λοιπόν
το αστεράκι είναι σήμερα που γιορτάζει και η χαρά του Θεού Πατέρα είναι μεγάλη
γι’ αυτή τη γιορτή.
Οι τρεις μεγάλες ομάδες των
Χριστιανών
Τώρα θα ήθελα να με προσέξετε σε
κάτι άλλο που θέλει ο Θεός Πατέρας να μάθετε. Ξέρετε τι λέει για όλους εμάς;
«Υπάρχουν τρεις μεγάλες ομάδες Χριστιανών.
Η πρώτη
ομάδα είναι δυστυχώς πολύ μικρή. Είναι όλοι εκείνοι που αγαπούν τον
Ιησού, τον Γιό Μου, όπως Τον αγάπησε η
Παναγία, σαν μωρό δικό τους, Γιό και Θεό τους. Αυτή η ομάδα, που την αποτελούν λίγοι
άνθρωποι, είναι οι τρισευλογημένοι, οι τρισμακάριοι ενώπιον του Θεού Πατέρα. Είναι
αυτοί οι οποίοι αγκαλιάζουν, αγαπούν, μιλούν με τον Ιησού, όχι μόνο σαν Θεό
τους, αλλά και σαν δικό τους Γιό και δεν θέλουν να κάνουν κάτι που να πικράνουν
τον δικό τους Γιό. Αυτοί είναι οι τρισμακάριοι.
Η δεύτερη μεγάλη ομάδα,
είναι όλοι εκείνοι που πιστεύουν τον Ιησού σαν Βασιλιά και Θεό τους, αλλά και
σαν πληγωμένο καρδιοκατακτητή, που θέλει να αλλάξει τις ψυχές τους. Αυτοί είναι
πολλοί, είναι αυτοί που Τον έχουν στην καρδιά τους και Τον διδάσκουν σαν μεγάλο
Διδάσκαλό τους και Βασιλιά. Αυτοί είναι που μοιάζουν με τους Αγίους Αποστόλους
και είναι μακάριοι.
Υπάρχει όμως και μια τρίτη
μεγάλη ομάδα ανθρώπων. Είναι όλοι αυτοί που πιστεύουν στον Χριστό, αλλά
δεν Του έχουν δώσει την καρδιά τους. Πιστεύουν, αλλά δεν Τον εμπιστεύονται. Άλλο
να πιστεύεις και άλλο να εμπιστεύεσαι. Και συ πιστεύεις στη γυναίκα σου, όμως
την εμπιστεύεσαι; Και συ γυναίκα πιστεύεις στον άντρας σου, όμως τον
εμπιστεύεσαι;
Η αγάπη όμως και ο έρωτας δεν είναι
απλώς πίστη. Μα και ο σατανάς πιστεύει ότι υπάρχει Θεός, αλλά αυτό τι σημαίνει,
ότι αγαπάει το Θεό; Όχι. Ο Θεός δεν ζητάει απλά αγάπη και πίστη, αλλά
εμπιστοσύνη! Εκεί κορυφώνεται το μεγαλείο της αγάπης.
Σ΄ αυτήν την ομάδα είναι πολλοί άνθρωποι, αλλά όμως πολλοί από αυτούς επειδή
απλά Τον πιστεύουν και δεν Τον εμπιστεύονται ζουν με το δικό τους λογισμό και
με το δικό τους τρόπο ζωής και κάνουν πολλά λάθη. Και λέει ο Θεός Πατέρας:
"Παίρνω την σταυρική θυσία του Γιού Μου και με το Αίμα Του θα σώσω αυτούς
τους ανθρώπους, όταν Μου το ζητήσουν".
Μέσα σε
αυτές τις τρείς ομάδες, ποια νομίζετε ότι είναι η πιο γλυκιά ομάδα; Είναι
εκείνοι που αγαπούν τον Ιησού σαν επίγειοι γονείς! Είναι εκείνοι που έχουν
κάνει τον Ιησού μέρος της οικογένειας τους! Είναι εκείνες οι μάνες και οι πατεράδες,
που βάζουν τα παιδιά τους και γονατίζουν μαζί και μιλούν στο Θεό Πατέρα και στον
μονάκριβο Του θησαυρό, σαν δικός τους θησαυρό!
Αλλάξτε ζωή! Μιμηθείτε τον
Άγιο Γεώργιο
και λατρέψτε θεϊκά τον
Ιησού, όπως εκείνος
Εγώ σήμερα θα ήθελα να σας πω το
εξής: Δεν έχει αξία να έλθετε εδώ απλά δήθεν για να τιμήσετε το όνομα του
Γεώργιου, γιατί τότε θα γίνει κάτι που συνέβη την Μεγάλη Πέμπτη. Την Μεγάλη
Πέμπτη πήγα σ' ένα ναό, μακριά σ' ένα χωριό, για να τελέσουμε την ακολουθία του
Εσταυρωμένου. Το βράδυ ξάπλωσα στο κρεβάτι να ξεκουραστώ και να κοιμηθώ. Τότε ένιωθα
την λύπη της προστάτιδας μου Αγίας, που έλεγε το εξής: «Πόσο λυπούμε, ψυχή μου,
που σήμερα όταν μπήκες στον ναό, είδες πολύ κόσμο, αλλά εμείς από τον ουρανό
δεν βλέπαμε οι ψυχές να είναι κοντά στο Θεό. Είχαν έλθει τυπικά για να δουν τον
Εσταυρωμένο και ήμουν τόσο θλιμμένη. Μετά όμως, όταν σε είδα να είσαι έτοιμος
να πάρεις τον Σταυρό, για να βγεις έξω και να κάνεις την περιφορά της
Εσταυρωμένης μας αγάπης, τότε γονάτισα και παρακάλεσα τον Θεό Πατέρα: "Θεέ
μου, Πατέρα μου, κάνε εσύ με τους τρόπους που εσύ ξέρεις να αλλάξουν οι ψυχές
και να έλθουν κοντά Σου και να νιώσουν τον πόνο του Γιού Σου"
Είδατε τι έγινε; Αυτό θέλει σήμερα
και ο Άγιος Γεώργιος να κάνουμε. Δεν
θέλει να κάνουμε απλά μια θεία Λειτουργία, μια απλή τυπική Ακολουθία. Όχι. Από
σήμερα θέλει να αλλάξει η ζωή σας. Όσοι Τον αγαπήσατε, τώρα να προχωρήσετε ένα
βήμα πιο πάνω, θεϊκά να Τον ερωτευτείτε!
Όσες γυναίκες θέλετε να
αγαπήσετε πραγματικά τον Ιησού, να
μιμηθείτε τον Γεώργιο. Ο Γεώργιος δεν Τον αγάπησε απλά, δεν Τον λάτρεψε απλά,
θεϊκά Τον ερωτεύτηκε! Και γι' αυτόν τον έρωτά του θυσιάστηκε. Γιατί αν δεν
έχετε τον έρωτα της μωρομάνας, την αγάπη της μωρομάνας στο μωρό της, δεν θα
μπορέσετε ποτέ να νιώσετε τι σημαίνει μάνα και μωρό. Μια
μάνα μπορεί να νιώσει τόσο θεϊκά, θυσιαστικά ερωτευμένη για ένα ξένο παιδί ή μόνο
για το παιδί της; Πείτε μου την αλήθεια, μπορεί κάθε μάνα να θυσιαστεί για
οποιοδήποτε άλλο παιδί; Όχι. Για ποιο θυσιάζεται μονάχα; Για το δικό της το
παιδί.
Αυτό λέει ο Θεός, εάν δεν Τον
αγαπήσετε εσείς οι μάνες σαν δικό σας Γιό, λατρευτό θησαυρό, δεν θα Τον
ερωτευθείτε ποτέ και δεν θα θυσιαστείτε γι’ Αυτόν ποτέ.
Αυτό σήμερα ζητάει από εσάς η μάνα
του Αγίου Γεωργίου και το ίδιο το βασιλόπουλο του ουρανού. Το λέω βασιλόπουλο
γιατί έτσι λέει ο Θεός: «Εγώ είμαι ο Βασιλιά σας και εσείς είσαστε τα
βασιλόπουλά Μου και πρέπει να ζείτε σαν βασιλόπουλα, με ευγένεια όπως είμαι
Εγώ, με ευσπλαχνία, όπως είμαι Εγώ, με αγάπη όπως είμαι Εγώ. Μέσα από τα έργα
σας και τη ζωή σας να δείχνετε ότι ανήκετε σε Μένα, στον Βασιλιά Θεό σας».
Επίλογος
Αυτό σας
εύχομαι κι εγώ ολόψυχα και αυτή η θεία Λειτουργία να ανοίξει τις πόρτες της
καρδιά σας και η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος να διαχύσει μέσα σας πλούσια τη
Χάρη του Θεού, ώστε από σήμερα έτσι να Τον αγαπάτε, σαν Γιό σας και Θεό σας.
Δεν θα Τον σκέφτεστε απλά, ούτε θα Τον πιστεύετε απλά. Θα Τον εμπιστεύεστε και θα Τον λατρεύετε! Έτσι είναι το θέλημα του
Θεού.
Εύχομαι ο
Θεός να μας ευλογήσει όλους και όλες και το Άγιο Πνεύμα να επισκιάσει τις ψυχές
μας. Αμήν.
Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου στη χάρη του Αγ. Γεωργίου 2013