Αγγελικές Αποκαλύψεις για μια αγγελική ζωή

Σήμερα είναι μια μέρα φοβερή, που η Εκκλησία θυμάται το μεγάλο γεγονός της εξόδου των πρωτοπλάστων, του Αδάμ και της Εύας, από τον παράδεισο.

Σήμερα είναι μια μέρα πολύ μεγάλη και πολύ φοβερή. Είναι μια μέρα που οι δαίμονες χαίρονται και οι άγιοι λυπούνται. Ο πόνος των αγίων είναι τόσο μεγάλος, όσο μεγάλη είναι και η χαρά των δαιμόνων.

Σήμερα όλοι θλίβονται στον ουρανό. Οι άγγελοι πενθούν και οι δαίμονες πανηγυρίζουν. Σήμερα οι θεόφρονες έχουν βαθιά θλίψη στην καρδιά τους, αλλά οι αλλόφρονες έχουν μεγάλη χαρά.

Σήμερα η Εκκλησία πονάει γι’ αυτό το μεγάλο γεγονός, της εξόδου του ανθρώπου από τον παράδεισο και ο σατανάς σήμερα πανηγυρίζει με τον καρνάβαλο, με την μεγάλη εξουσία που του δόθηκε να παραπλανήσει τον άνθρωπο και να τον καταφέρνει να τον ακολουθεί, όσοι βέβαια τον ακολουθούν.

Σήμερα οι άγγελοι έχουν πολύ μεγάλη θλίψη, γιατί θυμούνται αυτό που έγινε εκείνη την αποφράδα μέρα. Εκείνη την ημέρα που ο Θεός τους είπε να βγάλουν το ωραιότερο δημιούργημα Του, έξω από τον παράδεισο. Σήμερα είναι η μέρα εκείνη που θυμούνται και λυπούνται, για το μεγάλο αυτό γεγονός της πτώσης του πιο ωραίου δημιουργήματος του Θεού.

Η πτώση των αγγέλων

Σαν σήμερα βλέπουν οι άγγελοι την δεύτερη πτώση και θλίβονται. Η πρώτη πτώση είχε αγγίξει τους ίδιους. Θυμούνται και κλαίνε για τον άνθρωπο. Θυμούνται επίσης και κλαίνε και για τις αγγελικές δυνάμεις που έπεσαν.

Γιατί, όταν ο Θεός ο ίδιος δημιούργησε τις αγγελικές δυνάμεις, τις έβαλε με δική τους προσωπική θέληση να Τον υπηρετούν και να Τον δοξολογούν. Είχαν οι άγγελοι δική τους θέληση, αυτόνομη, και μπορούσαν οικιοθελώς να βλέπουν και να απολαμβάνουν τη δόξα του Θεού.

Απολάμβαναν οι άγγελοι αυτό που δεν μπορεί κανείς να φανταστεί. Ποιο; Το μεγαλείο του θεϊκού έρωτα που είχε ο Θεός Πατέρας στο Γιό Του! Θαύμαζαν οι πάντες γι’ αυτό που επικρατούσε στο ουράνιο Βασίλειο, στο Βασίλειο του Θεού. Θαύμαζαν αυτόν το απόλυτο θεϊκό έρωτα του Θεού Πατέρα στο Γιό Του, στο μοναχογιό Του, που έφτανε μέχρι το τελευταίο σημείο της δημιουργίας.

Έβλεπαν οι άγγελοι και απολάμβαναν το μεγαλείο της δόξας του Θεού μέσα από τον έρωτα που έδινε ο Θεός Πατέρας στο Γιό Του και Τον δοξολογούσαν ακατάπαυστα μόνοι τους, με την θέλησή τους. Μέχρι την ημέρα εκείνη που θυμούνται οι ίδιοι αυτό που άλλαξε τη ζωή, την ιστορία του ουρανού και αργότερα και την ιστορία του κόσμου όλου.

Ενθυμούνται τον Εωσφόρο, τον αρχηγό όλων των αγγελικών ταγμάτων, τον υιό της αυγής, αυτόν που ο Θεός προίκισε με τόσα δώρα, αλλά κυρίως με την ελεύθερη θέληση, με την οποία όμως ζήλεψε και φθόνησε τον Υιό του Θεού και θέλησε να κατακτήσει τον θρόνο Του, για να γίνει αυτός Θεός. Αυτό πίκρανε τον Θεό, γιατί είδε το πιο δυνατό Του πλάσμα, τον Αρχάγγελο Του αυτό, να σκέπτεται ζηλόφθονα για τον Γιό Του, και γι’ αυτό τον απομάκρυνε,  βγάζοντας τον έξω από την αγκαλιά Του.

Δεν αντέχει ο Θεός την ζήλεια και τον φθόνο, γι’ αυτό και έβγαλε έξω από την αγκαλιά Του τον Εωσφόρο.

Αλλά και ο Εωσφόρος αρνείται πεισματικά να μετανιώσει. Αρνείται πεισματικά να ζητήσει έλεος από τον Θεό Πατέρα, γι αυτό και ο Θεός τον απομακρύνει τελείως από κοντά Του. Φεύγει έξω από την καρδιά και την αγκαλιά Του.

Ο Εωσφόρος, από πρώτος των αγγέλων

γίνεται πρώτος των δαιμόνων

Αυτός ο τόσο λαμπροστόληστος, ο τόσο λαμπροφορεμένος, ο τόσο λαμπρός στην όψη πρωτάγγελος του Θεού, ο Εωσφόρος, αρχίζει τότε να χάνει πλέον την ομορφιά του. Και γίνεται από πιο όμορφος, ο πιο άσχημος. Από πιο καλός, ο πιο κακός, και πέφτει στα τάρταρα. Τότε προσπαθεί να συμπαρασύρει όλους τους αρχαγγέλους και αγγέλους που είχε υπό τη εξουσία του. Πολλοί αμφιβάλουνε, πολλοί  βρίσκονται σε δυσκολία.

Τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, ένας από τους Αρχαγγέλους, δυναμώνει και σταθεροποιεί την απόλυτη πίστη και υπακοή των αγγέλων στον ένα και μοναδικό Θεό Πατέρα. Συγκρατεί τους υπόλοιπους αγγέλους. Μα κάποιοι από αυτούς φεύγουν και γίνονται μέρος πλέον του σατανικού τάγματος του Εωσφόρου.

Από τότε ο Θεός χαρίζει στον Αρχάγγελο Μιχαήλ την μοναδική εξουσία και τιμή να είναι αυτός ο πρώτος των Αρχαγγέλων, ο πρώτος των αγγέλων. Γίνεται ο γλυκύτερος των αγγέλων, που στέκεται με απόλυτη εμπιστοσύνη  και υπακοή στο Θεό. Είναι αυτός που είπε σε όλους τους αγγέλους και τους Αρχαγγέλους, που βρισκόντουσαν σ’ αυτήν την αμφιβολία της επιλογής, το «στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου». Και αυτοί στάθηκαν και ακολούθησαν τον Αρχάγγελο Μιχαήλ.

Ήταν τόσο μεγάλος ο φόβος και ο τρόμος των αγγελικών δυνάμεων, όταν είδαν να εκπίπτει ο πρώτος των αγγέλων, ο Εωσφόρος, και να γίνεται αρχηγός των σατανικών δυνάμεων και από τόσο όμορφος να μετατρέπεται σε τόσο άσχημο, που χέρι ανθρώπου δεν μπορεί να περιγράψει, ώστε ζήτησαν οι ίδιοι πλέον από τον Θεό να τους αφαιρέσει αυτήν την δυνατότητα της αυτόνομης βούλησης.

Και ο Θεός τους χάρισε τότε αυτό που του ζήτησαν και από τότε οι Άγγελοι έγιναν αμετάτρεπτοι. Δεν έχουν πλέον θέληση. Δεν έχουν άλλη βούληση. Η μόνη τους ελευθερία και η μόνη τους βούληση είναι να δοξάζουν τον Θεό ακατάπαυστα και να Τον υπηρετούν. Γι’ αυτό και το έργο τους πλέον είναι να μεταφέρουν το μήνυμα του Θεού στους ανθρώπους και να υπηρετούν τον άνθρωπο. Όχι να τον διδάσκουν.

Η δεύτερη πτώση μετά των αγγέλων

ήταν η πτώση του ανθρώπου

Την ημέρα λοιπόν εκείνη, που θλιμμένοι οι άγγελοι παρακολουθούσαν την δεύτερη πτώση της δημιουργίας, την πτώση του ανθρώπου, έκλαιγαν μαζί με τον άνθρωπο, βλέποντας τον να βγαίνει έξω από τον παράδεισο. Θλιβόντουσαν μαζί με τον άνθρωπο. Ήταν τόση η θλίψη και ο πόνος τους, που χρειάστηκε ο ίδιος ο Θεός Πατέρας να τους παρηγορήσει και να τους πει:

«Μην θλίβεστε. Εγώ θα δώσω ξανά ευκαιρία στον άνθρωπο, γιατί είναι η μοναδική Μου εικόνα».

Τότε δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουν οι άγγελοι το μυστήριο που έκρυβε πλέον ο Θεός στην καρδιά Του για τη σωτηρία των ανθρώπων. Γιατί ο άνθρωπος, σαν εικόνα του Θεού, ήταν το τελειότερο δημιούργημα. Ήταν το μόνο δημιούργημα που ζήτησε το έλεος του Θεού σε αντίθεση με τον Εωσφόρο που, δίχως ταπείνωση, δεν θέλησε να ζητήσει το έλεος του Θεού με τη συγγνώμη και να ξανακαθίσει στον θρόνο του.

Μόνο ο άνθρωπος, η μοναδική εικόνα του Θεού, το ξαναλέω αυτό, είναι το τελειότερο δημιούργημα του Θεού. Κανένα από τα δημιουργήματα δεν είχε την ευτυχία, τη χαρά, την ώρα της δημιουργίας, να Του εμφυσήσει μέσα του ο Θεός το Άγιο Του Πνεύμα.

Εμφυσώντας μέσα του το Άγιο Πνεύμα, του έδωσε την μεγάλη αυτή τιμή  να λέγεται άνθρωπος.

Πότε όμως ο άνθρωπος παραμένει άνθρωπος;

Μόνο όταν έχει μέσα του τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Γι’ αυτό, αργότερα, όταν  με την ανυπακοή, την έλλειψη εμπιστοσύνης και της αφοσίωσης του στον Θεό, έδιωξε από μέσα του το Άγιο Πνεύμα, είχε αυτό σαν αποτέλεσμα να μην είναι πλέον άνθρωπος, αλλά παλιάνθρωπος.

Αυτό το αγαπημένο πλάσμα του Θεού για να ξαναγίνει άνθρωπος έπρεπε να του δοθεί ξανά το Άγιο Πνεύμα.

Γι’ αυτό και ο μοναδικός σκοπός της χριστιανικής ζωής του ανθρώπου είναι η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος.

Όλη μας η ζωή πρέπει να είναι τέτοια, που θα αποσκοπούμε στο πως θα φέρουμε μέσα μας το Άγιο Πνεύμα.

Εάν αυτός δεν είναι ο σκοπός του ανθρώπου, τότε ο άνθρωπος αυτός δεν θα φθάσει ποτέ στην πληρότητα της ανθρώπινης αξίας.

Γι’ αυτό και η λύπη των αγγέλων εκείνη την ημέρα ήταν πολύ μεγάλη, αφού έδιωχναν τον άνθρωπο μέσα από τον παράδεισο, εξαιτίας της φοβερής πληγής που ο ίδιος προκάλεσε στον Θεό Πατέρα. Μέσα όμως από την υπόσχεση Του ότι μια μέρα θα επαναφέρει τον άνθρωπο, αυτό το τέλειο  δημιούργημα ξανά στον παράδεισο, ο Θεός Πατέρας ανακουφίζει την λύπη των Αγγέλων.

Μόνο που τώρα έπρεπε ο ίδιος ο άνθρωπος να επιλέξει τι θα διάλεγε. Θα διάλεγε το παράδειγμα του σατανά ή το παράδειγμα των αγγέλων;

Έβαλε τον άνθρωπο να επιλέξει μόνος του, αν θέλει να επανέλθει στη Βασιλεία των ουρανών, αν θέλει να επανέλθει στην αγκαλιά Του. Έπρεπε να διαλέξει από μόνος του να ζήσει τη ζωή των Αγγέλων ώστε να ξαναγυρίσει στο Ουράνιο Βασίλειο και να πάρει τη θέση πλέον του Εωσφόρου και των πεσόντων αγγέλων του.

Τι προκάλεσε την πτώση του ανθρώπου;

Ξέρετε γιατί έπλασε ο Θεός Πατέρας τον άνθρωπο;

Για να δοξολογεί τον Γιό Του και να συμπληρώσει το πεσόν τάγμα του Εωσφόρου.

Έφτιαξε όλη την κτίση, όλη την οικουμένη για να δοξολογούν τον Γιό Του, τον Μοναχογιό Του. Τέτοιος ήταν ο έρωτας του Θεού Πατέρα στον Γιό Του τον Ιησού.

Όταν αργότερα διώχθηκε ο Εωσφόρος, ο θρόνος του αρχαγγέλου και του τάγματος του έμεινε αδειανός. Σ’ αυτόν τον ίδιο μεγάλο αδειανό θρόνο αποφάσισε ο Θεός να εγκαταστήσει το ανθρώπινο γένος.

Αποφάσισε ο ίδιος ο Θεός Πατέρας να αναπληρώσει το πεσών τάγμα των αγγέλων που έγιναν δαίμονες, με το ανθρώπινο γένος, με τους ανθρώπους.

Επρόκειτο λοιπόν να γίνει το μεγάλο μυστήριο. Οι άνθρωποι που θα ζούσαν με τον αγώνας τους αγγελική ζωή στη γη, θα έπαιρναν την ίδια θέση που πρώτα κρατούσε ο σατανάς.

Πως θα γινόταν όμως αυτό το πράγμα; Πως θα γινόταν αυτό το μεγαλείο;

Με την απόλυτη υπακοή, εμπιστοσύνη και αγάπη του ανθρώπου προς τον Θεό του.

Τα τρία αυτά έπρεπε να αντικαταστήσουν την ανυπακοή, την έλλειψη  εμπιστοσύνης και αγάπης στον Θεό, για να επανέλθει ο άνθρωπος στην αρχική του θέση.

Αυτό θα είναι πλέον και το πλάνο της σωτηρίας του.

Έπρεπε ο άνθρωπος να αποκτήσει ξανά αυτό που έχασε.

Τι ήταν αυτό που έχασε; Τι ήταν αυτό που είχε ο άνθρωπος μέσα στον παράδεισο και το έχασε;

Την ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ, γιατί η αγάπη προϋποθέτει εμπιστοσύνη.

Όσο θα Μ’ αγαπάς, θα Μ’ εμπιστεύεσαι. Και όσο θα Μ’ εμπιστεύεσαι, θα Με υπακούς. Αυτό ήταν το πλάνο της σωτηρίας και της θέωσης:

ΑΓΑΠΗ,  ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ,  ΥΠΑΚΟΗ.

Ο άνθρωπος έπεσε επειδή αμφέβαλε ότι ο Θεός τον αγαπούσε.

Είναι αυτό που κάνει και τώρα ο σατανάς. Προσπαθεί να μας πείσει ότι ο Θεός Πατέρας δεν μας αγαπάει. Και εμείς αμφιβάλουμε. Και επειδή αμφιβάλουμε στον Θεό Πατέρα, χάνουμε την εμπιστοσύνη μας σ’ Αυτόν. Και επειδή χάνουμε την εμπιστοσύνη μας σ’ Αυτόν, γινόμαστε ανυπάκουοι στο θέλημα Του.

Αυτό ήταν το πλάνο της σωτηρίας:

· απόλυτη αγάπη,

· απόλυτη εμπιστοσύνη,

· απόλυτη υπακοή στον Θεό Πατέρα.

Γιατί  το πλάνο της καταστροφής γράφτηκε σε ένα άλλο τρίπτυχο:

Αμφιβάλει για την αγάπη, χάνει την εμπιστοσύνη, δείχνει ανυπακοή, και γι’ αυτό τρώει τον καρπό και πέφτει ο άνθρωπος.

Το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου

Τι κάνει τώρα ο Θεός για να σώσει τον άνθρωπο;

Οι άγγελοι, επειδή έβλεπαν τόσο πληγωμένο τον Θεό Πατέρα και ξέροντας την απόφαση Του να στείλει στη γη τον ίδιο Του τον Γιο που τόσο πολύ Τον λάτρευε για να σώσει τους ανθρώπους, Του ζήτησαν να πάρει ένας από αυτούς ανθρώπινη μορφή κι εκείνος να θυσιαστεί για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη, η αγάπη και η υπακοή του ανθρώπου προς τον Θεό.

Αλλά Εκείνος δεν το δέχτηκε. Ήθελε ο ίδιος ο Θεός που πληγώθηκε, να στείλει τον Γιο του στη γη, σαν τέλειο άνθρωπο, για να θυσιαστεί και να επαναφέρει πίσω στην αγκαλιά Του το τελειότερο δημιούργημα Του, τον άνθρωπο. Επειδή έπεσε άνθρωπος, άνθρωπος έπρεπε να τον σώσει.

Τότε στέλλει στη γη τον Γιό Του και γίνεται ο τέλειος Θεός, τέλειος άνθρωπος, Υιός του ανθρώπου. Γι’ αυτό και αποκαλείται πολλές φορές μέσα στην Γραφή «Υιός του Ανθρώπου». Όταν γίνεται ο Γιος του Θεού, Υιός του ανθρώπου, συντελείται το μέγα Μυστήριο.

Έψαχνε τότε ο Θεός να βρει την αγιότητα, για να συγκρατήσει στα στήθια της τον Πανάγιο Γιο Του. Έπρεπε να βρει την απόλυτη ευσπλαχνία, για να κρατήσει στα στήθη της Αυτόν που είναι όλος ευσπλαχνία. Και τα βρήκε όλα αυτά μέσα στα στήθη, μέσα στην καρδιά, μιας μικρής κοπέλας, που αγαπούσε τον Θεό τόσο πολύ, τόσο δυνατά, τόσο ερωτικά και είχε τόση ευσπλαχνία μέσα της, που άγγιζε (κατά τις αποκαλύψεις των αγγέλων) την τελειότητα της αγάπης και της  ευσπλαχνίας του Θεού.

Αυτό το μικρό αγγελικό κοριτσάκι, την Μαριάμ, επέλεξε ο Θεός να γίνει η Μάνα του Γιού Του. Και οι Άγγελοι εκείνη την ημέρα που ήλθε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ να της πει ότι θα γεννήσει τον Υιό του Θεού, θαύμαζαν την απλότητα και την ταπείνωση της. Το δέχτηκε τόσο απλά, τόσο ταπεινά, τόσο υπάκουα!

Ο θαυμασμός τους όμως έγινε ακόμη μεγαλύτερος όταν είδαν λίγο αργότερα ένα άλλο μυστήριο να συντελείται μπροστά στα έκπληκτα μάτια τους και για το οποίο κλήθηκαν να σκεπάσουν την Μάνα του Ιησού, για να μην βλέπει ο σατανάς αυτό που γινόταν εκείνη την ημέρα.

Ποιο μυστήριο γινότανε;

Θήλαζε ο Υιός του Θεού το γάλα μιας γυναίκας!

Τότε έβλεπαν οι άγγελοι φωτεινή ακτινοβόλα δέσμη του Αγίου Πνεύματος, να φεύγει από την καρδιά του Θεού Πατέρα και να πηγαίνει στα στήθη αυτής της γυναίκας και να μεταμορφώνεται σε γάλα για να θρέφει αυτή η γυναίκα τον ίδιο Του τον Γιό. Και να απολαμβάνει ο ίδιος ο Θεός Πατέρας μέσα από αυτά τα σπλάχνα, μέσα από αυτά τα στήθη, την μητρότητα που έδινε αλλά δεν είχε. Γιατί ο Θεός αγαπούσε τόσο μητρικά τον άνθρωπο, τόσο ερωτικά, αλλά δεν υπήρχε κανείς να Του το ανταποδώσει με μητρική αγάπη.

Ποιος υπήρχε που να ήταν τόσο μάνα που θα μπορούσε να του ανταποδώσει αυτή την μητρική φοβερή αγάπη που είχε; Τότε ευδόκησε μέσα από την Παναγία να θηλάζει ο ίδιος ο Θεός την απόλυτη αγάπη και ευσπλαχνία, όσο ήταν βέβαια δυνατόν στο ανθρώπινο γένος.

Σ’ αυτό το κοριτσάκι είδε ο Θεός ό,τι ονειρευόταν να είναι ο άνθρωπος. Και τι ήταν αυτό; Να είναι δική Του εικόνα! Σ’ αυτό το κοριτσάκι λοιπόν έβλεπε την απόλυτη εικόνα Του.

Αυτό το κοριτσάκι που έθρεψε με το γάλα της τον Γιο του Θεού, επέτρεψε ο Θεός να γίνει όχι μόνο η Μάνα του Γιού Του, αλλά και Μάνα δικιά Του. Να γίνει όχι μόνο η Βασίλισσα του Γιού Του, αλλά και Βασίλισσα δικιά Του. Όχι μόνο η Βασίλισσα του κόσμου, αλλά και Βασίλισσα δικιά Του. Όχι μόνο η Βασίλισσα της δημιουργίας, αλλά και η Βασίλισσα των πάντων.

Γι’ αυτό και στο απόλυτο βάθος της καρδιάς του Θεού δεν θα βρεις κανέναν άλλο, εκτός από τον μονογενή Γιό Του, σαν Θεό και Άνθρωπο, και την Μητέρα Του Μαριάμ, την Βασίλισσα όλου του κόσμου. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να αρνηθεί τίποτα σ’ αυτούς τους δύο.

Αυτή είναι η Μητέρα μας. Αυτή είναι η Βασίλισσα μας Μαριάμ.

Τόση άπειρη αγάπη της έχει ο Θεός Πατέρας. Την ίδια όμως άπειρη αγάπη έχει και η ίδια για μας.

Ήταν, είναι και θα είναι η μόνη που ευσπλαχνίζεται τους ανθρώπους τόσο, που αγγίζει η αγάπη και η ευσπλαχνία της την ίδια την αγάπη και την ευσπλαχνία του Θεού Πατέρα.

Γι’ αυτό και την έβαλε ο Θεός να μας διδάξει πώς θα αγαπήσουμε τον Γιό Του. Και έβαλε και τον Γιό Του να μας πει πως, κρατώντας Του το χέρι, θα μας ανεβάσει στο ουράνιο Του Βασίλειο, στην καρδιά του Θεού Πατέρα.

Γι’ αυτό και είπε:

«Όσοι θα αγαπούν τον Γιό Μου, όσοι θα ερωτευτούν τον Γιό Μου, όσοι θα λατρέψουν τον Γιό Μου, όσοι θα βάλουν το άγιο Του Όνομα στον νου, στα χείλη και στην καρδιά τους, αυτούς θα τους κρατήσω Εγώ ο ίδιος ο Πατέρας μέσα στα βάθη της στοργικής Μου τρυφερής καρδιάς. Γι’ αυτούς θα Είμαι και Μάνα και Πατέρας».

Η παρουσία των αγγέλων και των δαιμόνων στη ζωή μας

Σαν σήμερα λυπούνται οι άγγελοι που βγήκε ο άνθρωπος από τον παράδεισο. Χαίρονται όμως κιόλας γιατί τους δόθηκε από τον Θεό  η ευκαιρία να εξασκήσουν και ένα άλλο λειτούργημα, το οποίο τους δόθηκε σαν εντολή.

Να φρουρούν δηλαδή και να προστατεύουν τον άνθρωπο, την εικόνα του Θεού.

Δεν τους επιτρέπεται να διδάσκουν τον άνθρωπο, γιατί είναι από τον Θεό, μόνο άνθρωπος να διδάσκει άνθρωπο και άνθρωπος να σώζει τον συνάνθρωπό του. Έτσι είναι από τον Θεό. Αλλά οι άγγελοι μπορούν να στέκονται πάντα δίπλα μας, για να μας κατευθύνουν, να μας φωτίζουν και να μας λένε μέσα από την συνείδηση μας ποιο είναι το θέλημα του Θεού.

Τους δόθηκε όμως και κάτι άλλο, στο οποίο θέλω να δώσετε μεγάλη σημασία και προσοχή. Ξέρουμε πως την ώρα της βάπτισης μας, μας δίνεται άγγελος να μας υπηρετεί πιστά και να είναι δίπλα μας. Και αυτός αργότερα παίρνει τη ψυχή μας για να την ανεβάσει στον θρόνο του Θεού.

Δεν ξέρουμε όμως ότι δόθηκε εντολή από τον Θεό άγγελοι να βρίσκονται στη γη για να μας κατευθύνουν μυστικά. Δεν είναι μόνο οι άγγελοι αυτοί που βρίσκονται στον ουρανό και δοξάζουν τον Θεό, αλλά και άγγελοι που βρίσκονται στη γη. Όπως οι δαίμονες δεν βρίσκονται μόνο στα καταχθόνια, αλλά βρίσκονται και στη γη, πολλές φορές μάλιστα μεταμορφωμένοι, προσπαθώντας να μας διεγείρουν στο κακό και στο πονηρό, σε κάθε τι σατανικό.

Θα σας πω την ιστορία εκείνη που είχαμε διαβάσει για ένα παλικάρι που έλεγε καθημερινά τους χαιρετισμούς της Παναγίας.

Φωτίστηκε ένας άγιος Γέροντας από τον Θεό να πάει να βρει μια συμμορία ληστών, που λυμαίνονταν  την γύρω περιοχή. Ήταν άγριοι άνθρωποι και έμεναν ψηλά, στα βουνά. Όταν έφτασε εκεί, ζήτησε από τον αρχηγό των ληστών, ο οποίος σεβότανε τον άγιο αυτό Γέροντα, να του δείξει όλους τους ληστές του.

Αφού τους είδε όλους ο άγιος Γέροντας, ρώτησε τον αρχηγό των ληστών.

-Δεν υπάρχει κανένας άλλος;

-Ναι, υπάρχει ακόμα ένας. Είναι στα μαγειρεία, απάντησε ο αρχιληστής.

-Φώναξε τον και αυτόν εδώ. Θέλω να τον δω.

Όταν ήρθε ο ληστής αυτός από τα μαγειρεία, τον ρώτησε ο άγιος Γέροντας.

-Εσύ τι θέλεις εδώ; Σε εξορκίζω στο όνομα του Θεού, σε δένω στο όνομα του Θεού, να μας αποκαλύψεις ποιος είσαι.

Τότε εκείνος ομολόγησε.

-Είμαι δαίμονας, που στάλθηκα από τον πατέρα μου τον Εωσφόρο να πάρω τη ψυχή του αρχιληστή. Περιμένω την ημέρα εκείνη που δεν θα πει τις προσευχές σ’ Εκείνην (εννοούσε την Παναγία μας Μαριάμ), για να του πάρω τη ψυχή.

Τον είχε μάθει η μάνα του, από μικρός να λέει τους Χαιρετισμούς της Παναγίας. Φανταστείτε τι δύναμη έχουν οι Χαιρετισμοί, που δεν μπορούσε ο δαίμονας να τον πειράξει επειδή τους έλεγε κάθε μέρα.

Τότε αμέσως ο άγιος Γέροντας τον σταύρωσε και είπε:

-Στο όνομα του Θεού σε διατάζω να κατέβεις στα τάρταρα από εκεί που ήρθες.

Και αμέσως εξαφανίστηκε!

Μήπως και μέσα στην Παλιά Διαθήκη δεν διαβάζουμε για έναν άγγελο που βρέθηκε κοντά στους ανθρώπους και έζησε ανάμεσα τους; Μέσα στην Παλαιά Διαθήκη στην ιστορία του Τωβία και του Τωβίτ υπάρχει άγγελος που ζει ανάμεσα τους, μιλάει σαν άνθρωπος, περπατάει σαν άνθρωπος και αγνοούν ότι είναι άγγελος. Στο τέλος αποκαλύπτεται.

Ποιος ήταν ο άγγελος αυτός; Ο ίδιος ο Αρχάγγελος Ραφαήλ.

Μα και πόσες φορές δεν βρέθηκαν δαίμονες ανάμεσα μας με κύριο σκοπό να μας ρίξουν στις αμαρτίες και να μας υποδουλώσουν στα δίχτυα του σατανά;

Διάβαζα πριν από λίγο μια ιστορία από τον βίο του Γέροντα Παΐσιου, που ζούσε στο Άγιο Όρος. Ένα παλικάρι, κάποιος Γιωργάκης, που ήταν μπλεγμένος με τη μαύρη μαγεία όταν ήταν στο Θιβέτ, είχε πάει στο κελί του να τον επισκεφτεί.

Τον είχε πάρει ο θείος του από μικρό παιδάκι και τον πήγε στο Θιβέτ. Εκεί τον εκπαίδευσαν στα ανώτερα επίπεδα της μαγείας και του σατανισμού.

Έφτασε στο σημείο να μεταφέρεται από το ένα άκρο της γης στο άλλο με μεγάλη ευκολία. Να έχει τέτοια φοβερή δύναμη που να μην μπορεί κανείς να του αντισταθεί.

Όταν λοιπόν κάποτε βρέθηκε σ’ ένα κακόφημο νυκτερινό κέντρο (γιατί εκεί πηγαίνουν όλα τα δαιμόνια) πήγε και βρήκε μια κοπέλα. Ήταν μια γυναίκα κακόφημη που έριχνε τους άντρες στο κακό. Αυτός βέβαια έβλεπε πως η γυναίκα αυτή ήταν δαίμονας. Οι άλλοι άνθρωποι όμως δεν τον έβλεπαν.

Σε κάποια στιγμή την ρώτησε:

-Εσύ τι θέλεις εδώ;

-Με έστειλε ο πατέρας μου ο Εωσφόρος, για να ρίχνω τους ανθρώπους στην αμαρτία.

Φανταστείτε τι κάνει ο σατανάς για να ρίξει τους ανθρώπους.

Δαίμονες παίρνουν ανθρώπινη μορφή και ζουν ανάμεσα μας!

Μέσα από πολλές αποκαλύψεις μαθαίνουμε ότι έχει στείλει ο Εωσφόρος δαίμονες αγγελιοφόρους για να συντονίσουν το έργο του πατέρα τους Εωσφόρου για την πτώση των ανθρώπων.

Ένα βήμα πριν τον όλεθρο καλούμαστε να επιλέξουμε

τον δρόμο των αγγέλων ή τον δρόμο των δαιμόνων

Ζήτησε ο Εωσφόρος από τον Θεό Πατέρα να επιτραπεί στους ανθρώπους μόνοι τους να διαλέξουν το δρόμο που θέλουν να ακολουθήσουν. Τον δρόμο των αγγέλων ή των δαιμόνων. Τον δρόμο του Θεού με όλες αυτές τις στενόμυαλες δήθεν διδασκαλίες κατά την γνώμη του σατανά ή την άνεση, την ελευθερία και την ηδονή που παρέχει ύπουλα ο ίδιος στους ανθρώπους.

Πάντα ήλπιζε ο σατανάς, ο Εωσφόρος, ότι θα τα κατάφερνε να κερδίσει τον θρόνο αυτού που είχε πρωτομισήσει. Και ποιος ήταν αυτός που πρωτομίσησε ο Εωσφόρος; Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός.

Δεν μπορεί να κατακτήσει ο Εωσφόρος τον θρόνο του Θεού Πατέρα, γιατί ξέρει ότι Αυτός τον δημιούργησε. Τι όμως θέλει να κατακτήσει; Τον θρόνο του Γιού Του! Τον θρόνο Του Μοναχογιού Του! Γι’ αυτό, όταν θα έρθει, πώς θα παρουσιαστεί; Σαν αντίθεος ή σαν αντίχριστος; Σαν αντίχριστος!

Θέλει να του δοθεί η ευκαιρία να πείσει τους ανθρώπους να τον ακολουθήσουν και να καθίσει σαν θεός, όπως είναι ο Υιός του Θεού, στον θρόνο του Υιού του Θεού!!!

Γι’ αυτό και το μίσος του είναι απεριόριστο εναντίον του Χριστού.

Γι’ αυτό και όταν θα έρθει θα ονομάζεται αντίχριστος. Το καταλαβαίνετε;

Γι’ αυτό και προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν υπάρχει ο Χριστός. Δεν μας αγαπάει ο Θεός. Δεν είναι εύσπλαχνος ο Θεός. Και μας ζητάει πράγματα ανόητα, όπως: «Ελάτε σε μένα που έχω ελευθερία».

Τολμά να τα βάλει με τον Θεό Πατέρα; Δεν τολμάει. Όμως τολμάει να διεκδικεί τη θέση του Υιού του Θεού και να γίνει θεός στον θρόνο Του. Και όπου λατρεύτηκε ο Χριστός, αυτός τώρα να γίνει ο κυρίαρχος. Γι’ αυτό και θέλει να κατακτήσει όλες αυτές τις ψυχές που ονομάζονται χριστιανοί.

Προσπαθώ να σας τα πω απλά για να τα καταλάβετε.

Η θεολογία δεν είναι εύκολο να ερμηνευτεί. Αλλά προσπαθώ να τα πω όσο το δυνατόν πιο απλά για να τα καταλάβετε.

Γι’ αυτό, εμείς όλοι σαν χριστιανοί, τι πρέπει να κάνουμε;

ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΠΑΤΕΡΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΓΙΟ ΤΟΥ.

Αυτόν τον έρωτα στον Γιό Του, ποιος θα μας τον διδάξει; Η Μητέρα Του. Αυτή που Τον λάτρεψε. Αυτή που Τον αγάπησε.

Είναι η μόνη που μπορεί, και τολμώ αυτό να το πω, αφού σε μία αποκάλυψη ενός παιδιού του Θεού είπε ότι είναι η μόνη που περπάτησε τον Άδη! Είχε τέτοια αγάπη και ευσπλαχνία που λυπήθηκε ακόμα και τους δαίμονες για το κακό που τους βρήκε. Γιατί και οι δαίμονες βασανίζονται από τον Εωσφόρο και από τους αντίστοιχους αρχαγγέλους του Εωσφόρου. 

Πόσες φορές διαβάζουμε να ομολογούν οι δαίμονες ότι δεν μπορούν να φύγουν από μια ψυχή, γιατί θα τους δείρουν πολύ και θα υποφέρουν. Το καταλαβαίνετε; Σ’ ένα εξορκισμό, όταν ένας άγιος ιερέας τον διέταζε να βγει, ξέρετε τι έλεγε ο δαίμονας;

«Προτιμώ να με δέρνει η δύναμη του Θεού και η Μάνα Του, παρά να με δέρνει ο Εωσφόρος στον Άδη».

Φανταστείτε τι τραβάνε οι ίδιοι και πόσο υποφέρουνε!

Δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε τι σημαίνουν όλα αυτά.

Γι’ αυτό η μέρα η σημερινή είναι ημέρα αποφάσεων. Είναι ημέρα επιλογής. Ποιο δρόμο θα διαλέξουμε; Τον δρόμο των αγγέλων ή τον δρόμο των δαιμόνων;

Εάν επιλέξουμε τον δρόμο των δαιμόνων είναι πολύ εύκολο. Γιατί μπορούμε να κρατήσουμε την ψευτιά μας, την κατάκριση μας, τον εγωισμό μας, τους φθόνους μας, τις κακίες μας, την ασυδοσία μας, τις σαρκικότητες μας. Είναι εύκολος δρόμος. Ηδονιστικός δρόμος. Άνετος δρόμος. Είναι η πλατιά οδός. Το τέρμα της όμως δεν είναι καλό!

Όσοι όμως επιλέξουμε τον δρόμο των αγγέλων, τότε πρέπει να αλλάξουμε ζωή. Όσοι επιλέξουμε τον δρόμο των αγγέλων, πρέπει να ζούμε σαν άγγελοι. Η ζωή μας εδώ στη γη πρέπει να είναι αγγελική. Πρέπει να μην ζούμε στο εξής όπως ζούσαμε μέχρι τώρα. Τώρα να γίνει πιο εμφανής η αγγελική μας πορεία. Ο ίδιος ο Θεός λέει, ότι είναι πολύ θλιμμένος και οργισμένος για την ασέβεια των ανθρώπων, που πληγώνουν συνέχεια τον Γιό Του. Σαν Πατέρας δεν ανέχεται άλλο να πληγώνουν τον Γιό Του.

Γι’ αυτό, ένα βήμα πριν από τον όλεθρο και την καταστροφή, μας φωνάζει ο Θεός και μας προειδοποιεί ότι είναι τόσο κοντά όλα αυτά που έρχονται, είναι τόσος ο όλεθρος που θα έρθει, που θα κοιμηθούν χίλιοι και θα ξυπνήσουν λίγοι. Θα κοιμηθούν πολλά έθνη από βραδύς και θα πουν: Τι ωραία που περνάμε. Και όταν θα ξυπνήσουν, θα δουν τέτοια επανάσταση της φύσης, τέτοιο πόλεμο του σατανά, τέτοια φοβερή κακία του ανθρώπου, που ο ίδιος ο άνθρωπος θα καταστραφεί. Έθνη θα εξαφανιστούν. Κράτη θα χαθούν. Η γη θα συνταράσσεται από σεισμούς. Και θα γίνει και αυτό που σήμερα είπε το τροπάριο: «Ο ήλιος και η σελήνη μετατράπηκε σε αίμα». Αυτό θα γίνει.

Ο ίδιος ο Θεός λέει ότι είμαστε ένα βήμα πριν από τον όλεθρο.

Η ίδια η Παναγία ομολογεί σε πολλούς ότι αυτή η χρόνια που μπήκαμε, το 2012, είναι η έναρξη των χρόνων της Αποκάλυψης.

Και τώρα, λέει ο Θεός, σας φωνάζω όλους παιδιά Μου. Συνέλθετε πριν είναι αργά. Θα είχαν ξεκινήσει τα φοβερά πράγματα πιο νωρίς, αλλά οι προσευχές των αγίων ανθρώπων συγκρατούσαν την οργή και έδιναν παράταση στον χρόνο, για να προετοιμαστούν.

Φτιάξτε ξανά τον θρόνο του Θεού στα σπίτια σας

Λέει ο Θεός:

«Όσοι μείνουν στην καρδιά Μου, Εγώ θα τους προστατέψω. Όσοι θα θελήσουν στην αγκαλιά Μου να μπουν, Εγώ θα τους σκεπάσω. Αυτούς όμως που θα Με αρνηθούν, θα τους αρνηθώ και Εγώ. Αυτοί που δεν θα Με πιστεύουνε, Εγώ δεν θα τους ξέρω.

Τα σπίτια εκείνα που θα Με σεβαστούν, Εγώ θα τα ευλογήσω. Θα διατάξω τους αγγέλους από το τάγμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ να φρουρούν τα σπίτια αυτά. Φτάνει μονάχα ένα πράγμα να κάνουνε: Στο σπίτι τους μέσα πρέπει να εγκαταστήσουν ξανά τον θρόνο Μου».

Ποιον εννοεί θρόνο Του; Το εικονοστάσι, που κάποτε είχαμε στα σπίτια μας και τώρα δεν έχουμε. Που κάποτε προσευχότανε όλη η οικογένεια και τώρα δεν προσεύχεται. Που κάποτε ικετεύαμε όλοι τον Θεό να μας ευλογεί και τώρα δεν το κάνουμε. Πως όμως θα μας ευλογήσει ο Θεός;

Γι’ αυτό σας ικετεύω όλους, ή μάλλον θα έλεγα καλύτερα όλος ο ουρανός σας ικετεύει, όλοι οι άγγελοι και οι άγιοι μας ικετεύουν να αποκαταστήσουμε τον θρόνο του Θεού στα σπίτια μας.

Αποκαταστήστε τον θρόνο του Θεού. Πάρτε την εικόνα του Θεού που μισεί ο σατανάς. Πάρτε τον ένδοξο σταυρό  που τον φοβάται ο σατανάς. Πάρτε την Μάνα την Αγία στην οποία δεν μπορεί να κάνει τίποτα ο σατανάς. Δεν έχει δύναμη καθόλου πάνω της. Πάρτε τους φίλους του Θεού, τους αγίους και στολίστε τα σπίτια σας.

Αφαιρέστε τις φωτογραφίες από τα ψεύτικα ινδάλματα που έχουν βάλει τα παιδιά σας. Ξανακάντε το σπίτι σας οίκο Θεού. Ας γίνει μια «κατ’ οίκον εκκλησία» το σπίτι σας και προσεύχεστε εκεί. Όσοι δεν το κάνουν τώρα που τους δίνεται η ευκαιρία, μετά θα μετανιώσουν οι ίδιοι πάρα πολύ. Πάρα πολύ θα μετανιώσουν. Δεν ξέρω αν θα έχουν άλλη ευκαιρία να το κάνουν, γιατί τότε θα φανούν και οι δόλιες σκέψεις τους: «εντάξει τώρα καλά είμαστε. Όταν θα έρθει το κακό, θα δούμε». Μόνο ένας δόλιος τα λέει αυτά. Είναι του σατανά πονηροί λογισμοί.

Σας διαβεβαιώνω, όπως μας διαβεβαιώνει ο ουρανός, ότι είμαστε πάρα πολύ κοντά σ’ αυτό το κακό που έρχεται. Σας είπα κάποτε να μαζεύετε και τρόφιμα, τουλάχιστον για ένα εξάμηνο. Εγώ θα έλεγα και παραπάνω. Γιατί αυτά που θα συμβούν θα είναι τόσο απρόοπτα, τόσο γρήγορα, τόσο δραματικά, που και να θέλετε αργότερα να αγοράσετε τρόφιμα, δεν θα βρίσκετε. Γιατί τα σούπερ-μάρκετ θ’ αδειάσουνε και τα χρήματα δεν θα υπάρχουν τότε καθόλου στις τσέπες σας. Το κακό θα γίνει πολύ γρήγορα. Και μόνο ο πανικός ενός κακού κάνει όλους τους ανθρώπους να πέφτουν με τα μούτρα πάνω στα τρόφιμα και αμέσως όλα να αδειάζουν.

Να πιστέψω αυτό που μου είπε μια κοπέλα, από ένα Υπουργείο; «Μας έχουν πει οι σύμβουλοι του τάδε Υπουργού, να μαζέψουμε ακόμα και φάρμακα, γιατί σε λίγο δεν θα υπάρχουν και αυτά. Να τα πείτε μεταξύ σας και στις οικογένειές σας, όπως και με τα τρόφιμα. Αλλά αυτό μην το πείτε παραπέρα για τον πανικό που μπορεί να δημιουργηθεί». Προσέχετε καλά, γιατί τα πράγματα δεν είναι καλά.

Προσέξτε όμως τι λέει και ο Θεός:

«Μα ακόμη και όσοι έχετε τρόφιμα, νομίζετε ότι με αυτά θα ζήσετε εάν δεν προσεύχεστε σε Μένα να τα ευλογήσω»;

Γι’ αυτό, ό,τι έχετε στο σπίτι σας, καθώς και τα τρόφιμα που σας λέω να μαζέψετε, να τα ευλογήσετε με τις προσευχές σας. Να τα ευλογήσει ο Θεός με τις προσευχές σας. Το καταλαβαίνετε αυτό που σας λέω; Θα αρχίσετε να προσεύχεστε.

Μην νομίζετε ότι είμαι φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Σε όλο τον κόσμο ο Θεός στέλλει μηνύματα σε όλους τους δικούς Του ανθρώπους, σε όλα τα δικά Του τα παιδιά. Σαν αγγέλους τους στέλλει να πουν:

«Πληροφορήστε τα παιδιά Μου γι’ αυτό το κακό που έρχεται. Και θα είναι τόσο μεγάλο, τόσο τραγικό…».

Αγαπήστε τον Ιησού σαν δικό σας Αγαπημένο

 και κρύψτε τον στην αγκαλιά σας στον δεύτερο διωγμό του

Μια φορά κάποια ευσεβής ζήτησε από την Παναγία, που είναι η μάνα όλων μας,  να είναι η μάνα της. Πήρε την εξής απάντηση:

«Εγώ πάντα θα είμαι η μάνα σας. Αλλά σας δίνω και τις παραμάνες να σας προστατεύουν. Τις αγίες μου. Τις άγιες μάνες του ουρανού που θα σας προσέχουν, σαν να ήσασταν τα δικά μου τα μωρά. Μέσα στα στήθια μου τώρα καίει τόσος πόνος, τέτοια πληγή για το Γιο μου και το διωγμό που πάλι θα περάσει, που μόνο τον μικρό μου Ιησού μπορώ να κρατώ τώρα στην αγκαλιά μου».

Αυτά τα λέει, γιατί ξέρει ότι έρχεται ο δεύτερος μεγάλος Του διωγμός!

Ξέρετε τι σημαίνει αυτό για μια μάνα, να νιώθει την μητρική πληγή, επειδή ο Γιός της σε λίγο θα ξαναδιωχθεί; Θα είναι διωγμός τόσος μεγάλος, που θα απαγορευτεί ακόμα και η θεία Λειτουργία. Θα απαγορευτεί η τροφή του Θεού, που είναι η Θεία Κοινωνία. Κρυφά θα γίνονται πολλά. Δεν ξέρω πως θα γίνει, αλλά ξέρω ότι θα γίνει, γιατί έτσι λέει ο ουρανός. Όλος ο κόσμος θα υποφέρει. Θα είναι κάτι που θα πιάσει όλο τον κόσμο απ’ άκρη σε άκρη.

Όμως υπάρχει η διαβεβαίωση της Παναγίας και του ίδιου του Θεού Πατέρα στα παιδιά Του που λέει:

«Όσοι Με αγαπάτε, όσοι Με πιστεύετε, όσοι Με μνημονεύετε, όσοι ζείτε με το Όνομά Μου και την Αγία Μου Μορφή, όσοι έχετε ερωτευτεί τον Γιό Μου και Τον κρατάτε στην καρδιά σας σαν μικρό σας Γιό όπως Τον κράτησε η Παναγία και Τον γεμίζετε με τα χάδια και τα φιλιά σας, όπως έκανε και η μαμά Του, η Βασίλισσα Μου Μαριάμ, όσοι θα Τον κρατήσετε σαν Βρέφος, Εγώ θα σας προστατέψω.

Και όπως δεν άφησα να πάθει τίποτα η Βασίλισσα Μου Μαριάμ, έτσι δεν θα αφήσω να πάθετε τίποτα και εσείς.

Αλλά και όλοι, όσοι θέλετε να Τον κρατήσετε σαν πληγωμένο Βασιλιά πάνω στον σταυρό, μην ξεχνάτε να γεμίζετε με φιλιά και με χάδια τα πληγωμένα Του χέρια, με τα οποία σας ευλογούσε και σας ευλογεί, τα πληγωμένα Του πόδια  με τα οποία έμπαινε στα σπίτια σας για να σας ευλογήσει, την καρδιά Του που μέσα σ’ αυτήν σας έβαζε και σας έδινε τον έρωτα Του, την αγάπη Του και την προστασία Του, και το άγιο Του κεφάλι, αυτό που μόνο εσάς τα δικά Του αγαπημένα παιδιά είχε μέσα στο μυαλό Του και που δυστυχώς εσείς φροντίσατε να Του βάλετε ένα ακάνθινο στεφάνι. Μην αφήσετε ποτέ την πληγή στο στήθος Του να μεγαλώσει πιο πολύ...

Εγώ θα ευλογήσω όλες εκείνες τις καρδιές, που θα αγαπήσουν τον Γιό Μου μητρικά, όπως Εγώ σας αγαπώ μητρικά. Όλες εκείνες τις καρδιές, τις μητρικές και τις πατρικές που θα αγαπήσουν τον Γιο Μου σαν Βρέφος και θα Τον κρατήσουν στην αγκαλιά τους, όπως Τον κράτησε η Βασίλισσα Μου Μαριάμ, αλλά και ο Άγιος Γέροντας Ιωσήφ, Εγώ θα τις σκεπάσω».

Τι φοβερό πράγμα! Στους άντρες λέει να αγαπούν τον Γιό Του, όπως ο άγιος γέροντας Ιωσήφ. Τον αγαπούσε πολύ ο άγιος γέροντας Ιωσήφ τον Ιησού. Μέσα στην αγκαλιά του τον έκλεινε και στους περιπάτους που πηγαίνανε, χωρίς να ξέρει ότι είναι ο Υιός του Θεού, Του μιλούσε για τον ουρανό, για τον Ουράνιο Πατέρα, για την δημιουργία, και Εκείνο, ο μικρός Ιησούς, χαμογελούσε τόσο γλυκά, γιατί ο γήινος Του πατέρας αγνοούσε ότι ήταν ο ίδιος ο Δημιουργός.

Το ίδιο και η Μητέρα Του η Μαριάμ. Πόσες φορές γονάτιζε και Του μιλούσε για τον Θεό Πατέρα, και Εκείνος της έλεγε τέτοια πράγματα, που απορούσε πως το μικράκι της ήξερε τόσα πράγματα για τον ουρανό.

Στην αρχή αγνοούσε ποιος ήτανε πραγματικά ο μικρός της Ιησούς. Αργότερα της αποκαλύφτηκε ότι δεν ήταν μόνο Γιός Της, αλλά και Γιός του Θεού, ο ίδιος ο Μεσσίας, που θα ερχότανε για να σώσει τον κόσμο.

Γι’ αυτό και αργότερα, πως Τον φώναζε; “Γιέ Μου και Θεέ Μου”. Τι ψάλλουμε τον Δεκαπενταύγουστο στις παρακλήσεις της Παναγίας; «Απόστολοι εκ περάτων, συναθροισθέντες ενθάδε, Γεσθημανή τω χωρίω, κηδεύσατε μου το σώμα, κι Εσύ Υιέ και Θεέ Μου, παράλαβέ μου το πνεύμα».

Μας δίνει ο ίδιος ο Θεός Πατέρας το δικαίωμα και τη μεγάλη αυτή τιμή, να Τον αγαπάμε σαν Γιό μας και σαν Θεό μας. Να Τον λατρεύουμε σαν Θεό μας αλλά και να Τον κρύβουμε στην καρδιά μας με την ίδια αγάπη και λατρεία που έχει μια μάνα στο δικό της βρέφος.

Γι’ αυτό, αγαπήστε Τον τώρα! Ξεκινήστε από τώρα!

Να Τον φωνάζετε «Γιέ Μου και Θεέ Μου», σαν την Μαριάμ.

Να έχει το θάρρος η Παναγία να σας αφήνει αυτόν τον Μικρούλη μέσα στην δικιά σας την καρδιά.

Είναι ο μόνος που σαν Άγιος θα απαλείψει όλους τους πόνους της ζωής σας, θα διώξει τα σκοτάδια της ψυχής σας και θα σας κάνει αγίους και αγνούς, αθώους και καθαρούς, όπως είναι ο Ίδιος.

Και όσοι Τον αγαπήσετε σαν πληγωμένο Βασιλιά, να Τον κρατάτε με λατρεία συνέχεια στην καρδιά σας. Δεν πρόκειται έτσι να σας πειράξει ο σατανάς. Δεν πρόκειται να πάθετε κανένα κακό.

Δεν λέω ότι δεν θα πονέσουμε με αυτά που έρχονται, αφού και μόνο που θα βλέπουμε τους άλλους να υποφέρουν, θα υποφέρουμε μαζί τους.

Όμως ένα να ξέρετε. Θα μας δώσει ο Αγαπημένος μας τέτοια δύναμη, τέτοιο κουράγιο, τέτοια φοβερή παρηγοριά, που θα συμβαίνουν στη ζωή μας, στα σπίτια μας, στα παιδιά μας, σ’ εμάς τους ίδιους τέτοια θαύματα, που δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ. Θα είναι η ζωή μας, η επιβίωση μας και η δοξολογία μας στον Θεό ένα μεγάλο θαύμα. Γιατί έτσι θα Τον δοξολογούμε πιο πολύ. Θα Τον εμπιστευόμαστε πιο πολύ. Θα Τον υπακούμε απόλυτα και θα αφηνόμαστε μέσα στην καρδιά Του σαν τέλειες εικόνες δικές Του.

Επίλογος

Σας εύχομαι σήμερα, τέτοια φοβερή μέρα, που οι θεόφρονες θλίβονται για την πτώση των πρωτοπλάστων, αγωνιώντας πώς θα αποκαταστήσουν μέσα τους το Άγιο Πνεύμα για να ανέβουν στον ουρανό, και που οι αλλόφρονες πανηγυρίζουν για την πτώση, αφού ο αρχηγός και πατέρας τους Εωσφόρος σήμερα ετοιμάζει την αισχύνη των καρνάβαλων, να αλλάξετε ζωή.

Θα ήθελα για ένα πράγμα να σας παρακαλέσω. Κανένα δικό μου πνευματικό παιδί να μην ντυθεί καρνάβαλος. Ούτε για πλάκα να μην ντυθεί. Τίποτα να μην βάλετε.

Να ξέρετε ότι θα πρέπει από τώρα να ομολογείτε σε ποιον ανήκετε. Ή στον Ουράνιο Πατέρα μας θα ανήκουμε, ή στον σατανά;

Και να ξέρετε ένα πράγμα. Όσοι θα Τον ομολογήσουν τώρα και θα Τον ομολογούν καθημερινά, θα ζούνε το μεγάλο θαύμα, που ο Θεός θα κάνει στον καθένα τους προσωπικά.

Σας εύχομαι, ο Θεός να χύσει άπλετα στην καρδιά σας τη χάρη του Αγίου Του Πνεύματος.

Να κάνει την καρδιά σας ένα ηφαίστειο, ένα καμίνι και ο έρωτας σας για Εκείνον να είναι σαν τη λάβα.

Να Τον επικαλείστε κάθε στιγμή.

Μου έκανε εντύπωση, με τι λατρεία όλοι οι ποδοσφαιρόφιλοι αγαπούν τις ομάδες τους.

Όταν έρθει η ώρα του ποδοσφαίρου, δεν τους συγκρατείς με τίποτα. Μα και το παιδί τους να είναι στο νοσοκομείο, προτιμούν να πάνε να δουν το ποδόσφαιρό!

Όταν έρθει η ώρα του ποδοσφαίρου, όλα ακυρώνονται! Η οθόνη γίνεται η βασίλισσα της καρδιάς τους! Η ομάδα τους και τίποτε άλλο!

Θυμάμαι κάποτε έναν άντρα, που γεννιόταν το παιδί του αλλά επειδή εκείνη την ημέρα έπαιζε η ομάδα του, δεν πήγε αμέσως στο νοσοκομείο! Πήγε πρώτα να δει το ποδόσφαιρο και μετά πήγε στο νοσοκομείο! Τέτοια ανοησία!

Αν μπορούσα να ζητήσω από τους ποδοσφαιρόφιλους και από όλους τους ανόητους που ακολουθούν τις μεγάλες κομματικές ομάδες, να μπορούσαν να δώσουν λίγο από αυτόν τον έρωτα που έχουν για το ποδόσφαιρο, για  ν’ αγαπήσουν τον Χριστό, αν δώσουν λίγο από αυτόν τον έρωτα που έχουν για το κόμματα τους, για να αγαπήσουν τον Χριστό, πιστέψτε με ο κόσμος θα ήταν γεμάτος αγίους. Γεμάτος αγίους θα ήτανε.

Μα και εσείς μάνες, αν δίνατε στον Ιησού λίγη από αυτήν την αγάπη που έχετε στα παιδιά σας, θα ήσασταν άγιες μάνες. Μέσα από τα στήθη σας την ώρα του θηλασμού έχετε την αίσθηση ότι δίνετε μόνο το γάλα σας; Λάθος! Μέσα από τα στήθη σας ο Θεός θα ήθελε να δώσει στο παιδί σας τα δύο κορυφαία πράγματα που έχει ανάγκη το παιδί σας, την αγάπη και την ευσπλαχνία.

Αλλά πως θα τα δώσει, όταν εσείς είσαστε άσπλαχνες; Πως θα τα δώσει, όταν εσείς δεν έχετε αγάπη; Πως θα τα δώσει σε μια καρδιά που είναι γεμάτη ψέματα, βλαστήμιες, κρίσεις, συκοφαντίες, εγωισμούς, φθόνους, ζήλιες κλπ; Πως θα τα δώσει;

Γι’ αυτό, τώρα που αποφασίζετε να κρατήσετε τον Γιό του Θεού, σαν δικό σας παιδί στην αγκαλιά σας και μέσα στα στήθη σας να κρατάτε το ένδοξο  σύμβολο του σταυρού και τον πληγωμένο Βασιλιά σας, αλλάξτε τα όλα.

Αγαπήστε Αυτόν που αξίζει να αγαπιέται, γιατί σε λίγο θα χαθείτε κι εσείς αλλά και τα όνειρα σας. Θα δείτε τον σατανά να σας λέει:

«Δεν λάτρεψες ποτέ τον Θεό. Τον κορόιδευες. Και τα πέντε λεπτά που Του χάριζες στην προσευχή και έλεγες «αχ προσευχήθηκα», ήταν μια μεγάλη κοροϊδία. Ποτέ η προσευχή σας δεν ανέβηκε πάνω από την ταράτσα του σπιτιού σας, αφού η καρδιά σας ήταν εδώ στη γη».

Μέσα από την ψυχή μου αυτό σας εύχομαι.

Η καρδιά σας να γεμίσει από αγάπη και έρωτα για τον πληγωμένο μας  Βασιλιά Ιησού. Αμήν.

Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου την Κυριακή της Τυρινής 2012