Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

Η δόξα του Πατέρα


Μέσα στο Ευαγγέλιο σήμερα είπε ο Χριστός μια ωραία φράση, η οποία απευθύνεται σε όλους, μα πιο συγκεκριμένα στα αγαπημένα Του παιδιά.
«Θέλω, παιδιά Μου, να λάμπετε σαν φως με τα καλά σας έργα και έτσι θα δίνετε την ευκαιρία να δοξάζουν τον ουράνιο Πατέρα σας».
 «Ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς» (Ματθ. 5: 16).
Τι ωραία φράση! Μια ευχή ενός Πατέρα στα παιδιά Του! Μια ευχή ενός γλυκού Πατέρα στους μονάκριβους Του θησαυρούς!

«Πατέρας», μια λέξη με τόσο μεγάλη δύναμη

Αλήθεια, αυτή η λέξη «πατέρας», πόσο ξεχασμένη είναι; Μπορεί να την λέμε τακτικά, μπορεί να την ακούτε πολύ πιο τακτικά, αλλά πόσο ξεχασμένη είναι σαν δύναμη εκ μέρους αυτών που έχουν το προσωνύμιο «πατέρας».

Όλοι εσείς οι άντρες, που σας αξίωσε ο Θεός να αποκτήσετε παιδιά και να γίνετε πατέρες, αγνοείτε πολλές φορές την δύναμη που έχει αυτή η λέξη. Πάρτε το μικρό σας το παιδί ή το εγγονάκι σας, με πόση αγάπη, με πόση λατρεία βλέπει τον πατέρα και τον παππού; Αλλά κυρίως εσείς, όταν μετά την πρώτη χαρά του γάμου, είχατε την δεύτερη μεγάλη χαρά να αποκτήσετε το παιδί σας και εκείνο μεγάλωνε στα χέρια σας και σας φώναζε «μπαμπά», τι χαρά νιώθατε μέσα σας; Αλλά και τι ευθύνη απέναντι σ’ αυτό το παιδί;
Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να γραφτούν, γιατί η πατρική χαρά είναι μια χαρά που γράφεται μόνο σε μια καρδιά ενός ανθρώπου, που έχει γεννήσει παιδί. Αλλά και η λέξη πάλι «πατέρας», δεν μπορεί να περιγραφεί σαν χαρά εκ μέρους ενός παιδιού, γιατί ο πατέρας για ένα παιδί είναι όλη του η ζωή. Μέσα στην αγκαλιά ενός πατέρα βρίσκει το παιδί την ευτυχία. Μέσα στην αγκαλιά του πατέρα του βλέπει την απόλυτη προστασία. Μέσα στην αγκαλιά του μπαμπά του νιώθει σαν ένα βαρκάκι μέσα σε ένα σίγουρο λιμάνι. Μέσα στην αγκαλιά του μπαμπά του ξεκουράζεται.
Μια φορά στο δρόμο λοιπόν είδα έναν πατέρα που κρατούσε το μικρό του το παιδάκι. Αυτό ξέρετε τι είχε κάνει; Είχε αγκαλιάσει με τα δυο του χεράκια τον λαιμό του μπαμπά του και ήταν ακουμπισμένο εκεί. Τι γλυκύτητα έβγαζε αυτό το παιδί! Τι σιγουριά! Τι χαρά! Τι εσωτερική γαλήνη! Και ο μπαμπάς πόσο ωραία ένιωθε! Ένιωθε σαν να ήταν ο βασιλιάς του κόσμου! Και πράγματι, δεν είναι για ένα παιδάκι ο μπαμπάς του, ο βασιλιάς του; Δεν είναι μήπως για τον μπαμπά αυτό το παιδί, το βασιλόπουλό του; Είναι ψέματα αυτά; Έτσι νιώθει ένα παιδί. Ο μπαμπάς του είναι ο βασιλιάς του!
Μια μέρα είχαμε βρεθεί κάπου μαζί με τον ανιψιό μου. Έχει ένα μικρό κοριτσάκι, την Κατερίνα. Εκείνη τη στιγμή έκανα κάποιες θεϊκές σκέψεις στο μυαλό μου και αναρωτιόμουνα: «Άραγε, Θεέ μου, τι είσαι για κάθε παιδί; Εγώ τώρα είμαι μεγάλος και μπορώ να σχολιάσω την θεότητά Σου και μπορώ να πω ότι είσαι Πατέρας, ότι είσαι Θεός, ότι είσαι Βασιλιάς. Όμως για ένα παιδί, τι είσαι αλήθεια όταν προσεύχεται;» Εκείνη τη στιγμή γυρνάει ξαφνικά η μικρούλα, η Κατερίνα, χωρίς να έχει προηγηθεί πριν καμία άλλη συζήτηση, και λέει στον μπαμπά της: «Μπαμπά μου, ξέρεις τι είσαι για μένα;» «Τι είμαι κοριτσάκι μου για σένα;», ρώτησε ο πατέρας της. «Είσαι, μπαμπά μου, ο βασιλιάς μου», απάντησε η μικρούλα. Ήταν ο μπαμπάς της ο βασιλιάς της! Για κάθε παιδί ο μπαμπάς είναι ο βασιλιάς του! Αλλά όμως και για κάθε πατέρα το παιδί του είναι το βασιλόπουλο του. Πολλές φορές η μάνα και ο πατέρας φωνάζουν το παιδί τους «βασιλιά μου» ή «βασίλισσα μου».
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το Θεό. Όταν εμείς Τον αποκαλούμε «Πατέρα» και «Βασιλιά», Εκείνος μας φωνάζει «παιδιά Μου» και «βασιλόπουλα Μου». Επομένως, γιατί όταν εμείς προσευχόμαστε στο Θεό, έχουμε ξεχάσει να Τον αποκαλούμε «Πατέρα»;  «Ουράνιε μου Πατέρα», μια λέξη με τόσο μεγάλη δύναμη, κι όμως ξεχασμένη… Αυτό είναι το μεγάλο παράπονο του Θεού Πατέρα.

Η ντροπή ενός Πατέρα

Αυτή η λέξη «πατέρας» σήμερα σχολιάστηκε με μια απλή κουβέντα, με μια απλή φράση από τον ίδιο τον Χριστό. «Θέλω, παιδιά Μου, να λάμπετε σαν φως. Σαν φως να είναι η ζωή σας, γεμάτη χαρά και αγάπη, γεμάτη συμπόνια και καλοσύνη, γεμάτη ευγένεια. Μέσα από την ευγένεια σας θα δουν όλοι, ότι είστε δικά Μου παιδιά. Από την ευγένεια σας θα καταλάβουν όλοι, ότι είστε τα βασιλόπουλα του μεγάλου Θεού βασιλιά. Θέλω να κάνετε καλά έργα, γιατί μέσα από εκεί όλοι θα Με γνωρίσουν σαν δικό τους Πατέρα και σαν Βασιλιά. Θέλω, παιδιά Μου, με τη ζωή σας να Με δοξάζετε, όχι με τα λόγια σας».
Πόση μεγάλη δύναμη έχουν αυτά τα λόγια και πόσο προβληματισμό δημιουργούν μέσα στην καρδιά μας αυτές οι φοβερές έννοιες! Ζητάει ο Θεός με τα καλά μας έργα να Τον δοξάζουμε. Όχι απλά με τα λόγια.
Πόσοι από εμάς και τον σταυρό τους κάνουν και τον σταυρό τους φορούν και στην εκκλησία πηγαίνουν και κεράκι ανάβουν και τακτικές προσευχές κάνουν, αλλά μην μπλέξεις στο στόμα τους. Έμπλεξες στο στόμα τους, είσαι κατεστραμμένος. Πόσοι άνθρωποι χριστιανοί έρχονται να μεταλάβουν το Σώμα και το Αίμα της αγάπης και μόλις βγουν από εκεί, βγάζουν οχετό από το στόμα τους. Λες και η καρδιά τους, αντί να είναι μυστήριο αγάπης, είναι σκέτος βόθρος που βγάζει φίδια, δηλητήρια, όπως: «Εσύ που είσαι τέτοια.. Εσύ που είσαι τέτοιος… Είδες ο άλλος τι κάνει; Σαν δεν ντρέπεται ο ελεεινός». Κρίνει και σχολιάζει τον καθένα. Πόσες φορές με τις ζήλιες που έχει, φωνάζει και κρίνει: «Γιατί αυτή και όχι εγώ;» Είναι ψέματα αυτά;
Γι’ αυτό λέει ο Θεός: «Θέλω, παιδιά Μου, να μην Με πληγώνετε, ούτε με τα λόγια σας, ούτε με τη ζωή σας». Πολύ πληγώνεται ένας πατέρας, όταν ακούει ότι το παιδί του είναι ανόητο και προσβάλλει τους άλλους.
Μια φορά συζητούσα με κάποιον κύριο, που με είχε φωνάξει στο σπίτι του για να πούμε μερικές κουβέντες γύρω από το Θεό και ιδιαίτερα πως μπορεί σαν οικογένεια να ενωθεί περισσότερο με το Θεό. Μου έλεγε τα παράπονα του για το παιδί του. Είχε δύο παιδιά, το ένα του όμως παιδί μιλούσε πολύ και σχολίαζε τον καθένα. Εκείνη την ώρα που μιλούσαμε μαζί, έρχεται ένας άνθρωπος και του λέει: «Αμάν, ο γιος σου! Βάλτου και λίγο πια φίμωτρο στο στόμα! Βάλτου ένα χαλινάρι να σταματήσει! Τι είναι αυτές οι βρισιές που λέει; Τι είναι αυτά τα ανήθικα λόγια που λέει; Σαν δεν ντρέπεται»!
Είδα τον άνθρωπο που μιλούσα μαζί του, να κατακοκκινίζει ολόκληρος, ντράπηκε και είπε: «Συγγνώμη, άνθρωπε μου, του μιλώ αλλά δεν καταλαβαίνει». Ένιωσα εκείνη την στιγμή την ντροπή ενός πατέρα, που έβλεπε το παιδί του να προσβάλλει κάποιον άλλον και να έρχεται ο άλλος να του λέει με θλίψη στην καρδιά: «Βάλε επιτέλους φίμωτρο στο στόμα του παιδιού σου»!

Πόσο αρέσει στο Θεό να τον φωνάζουμε: 
«Γλυκέ Μου ουράνιε Πατέρα»!

 Θα ήθελα σήμερα πιο πολύ να μιλήσω στους πατέρες. Έχετε μια φοβερή τιμή να λέγεστε πατέρες! Η λέξη «πατέρας» μπορώ να πω ότι είναι η πιο γλυκιά, η πιο γερή, η πιο δυνατή λέξη σ’ αυτήν τη γη, γιατί κι ο ίδιος ο Θεός με αυτήν την λέξη μας είπε να Του μιλάμε: «Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς», δηλαδή, «Πατέρα μας, που είσαι στους ουρανούς». Ο ίδιος συμβουλεύει τα παιδιά Του, να λάμπουν οι ψυχές τους σαν φως και να δοξάζουν με τα δικά τους έργα οι άνθρωποι τον Πατέρα τους, τον εν ουρανοίς. Πόσο Του αρέσει του Θεού να Τον φωνάζουμε «Πατέρα»! Πόσο Του αρέσει να νιώθουμε ότι είμαστε δικά Του παιδιά!
Μας λέει στη συνέχεια: «Δείτε ένα παιδί που ξεκουράζεται στην αγκαλιά ενός πατέρα! Ο κάθε πατέρας στη γη είναι εικόνα δική Μου! Μέσα από εσένα πατέρα, Εγώ αγκαλιάζω το παιδί Μου! Μέσα από τα χάδια σου, του δίνω τα δικά Μου χάδια. Μέσα από τη δική σου την ματιά, του δίνω την δική Μου παρηγοριά. Μέσα από τη δική σου την αγάπη, Εγώ δίνω την αγάπη στο δικό Μου το παιδί. Μέσα από εσένα πατέρα, Εγώ αγκαλιάζω το σπλάχνο Μου, γιατί κι εσύ είσαι σπλάχνο Μου».
Τι κάνει ο Θεός! Μέσα από τον πατέρα δείχνει τι είναι ο Θεός για όλους εμάς! Τι είναι ένας πατέρας για το μικρό του το παιδί; Τα πάντα. Βασιλιάς, προστάτης, ασφάλεια, αγάπη. Ποιός τολμάει να πειράξει ένα παιδί, να κακοποιήσει ένα παιδί, όταν αυτό βρίσκεται στην αγκαλιά του πατέρα του; Μπορεί κανείς; Φοβάται, γιατί ο πατέρας έχει την δύναμη να τον διώξει. Γίνεται θηρίο ανήμερο, όταν δει ο πατέρας ότι προσβάλλουν το παιδί του.
Το ίδιο όμως θέλει και ο Θεός να νιώθουμε για Εκείνον. Θέλει να μπούμε στην αγκαλιά Του, όπως μπαίνουμε στην αγκαλιά ενός πατέρα και να Τον φωνάξουμε «Πατέρα μας». Θέλει Εκείνος να ακούσει αυτή την γλυκιά λέξη, να Τον φωνάζουν τα παιδιά Του: «Γλυκέ μου Πατέρα! Θεέ μου Πατέρα! Ουράνιε μου Πατέρα». Πόσες φορές στεκόμαστε στην προσευχή και λέμε του κόσμου τις προσευχές, άλλες τις καταλαβαίνουμε και άλλες δεν τις καταλαβαίνουμε και πολλές φορές ξεκουραζόμαστε με την αίσθηση ότι εγώ έκατσα μισή ώρα και προσευχόμουνα!
Αχ, να μπορούσες στις τόσες ώρες που προσεύχεσαι, να αφήσεις την καρδιά σου, έστω και για λίγο, να πετάξει στον ουρανό. Να νιώθεις σαν μικρό παιδάκι στην αγκαλιά του Πατέρα σου και να Του πεις: «Γλυκέ μου, Πατέρα, Σ’ αγαπώ».
Υπάρχει πιο μεγάλη προσευχή από αυτήν; Όταν ένα παιδί χώνεται στην αγκαλιά σας πατέρες, περιμένετε να σας πει πολλά λόγια για να χαρείτε; Και μόνο που πέφτει στην αγκαλιά σας, και μόνο που το σφίγγετε γλυκά, και μόνο που το αγκαλιάζετε με τέτοια τρυφερότητα και μόνο που αφήνει εκείνο τα χεράκια του γύρω από το λαιμό σας και σας λέει «μπαμπά μου σ’ αγαπώ», εσείς δεν έχετε ολοκληρωθεί σαν άντρες, σαν πατέρες; Δεν νιώθετε την μεγαλύτερη χαρά στη γη;
Αυτό ακριβώς θέλει ο Θεός να καταλάβουν όλα τα παιδιά Του, όλοι εμείς εδώ στη γη.

Ο Θεός ζητάει σαν μικρά παιδιά να μπούμε μέσα στην αγκαλιά του

Ξέρετε τι ζητάει από εμάς ο Θεός; Θέλει να μπούμε στην δικιά Του αγκαλιά σαν τα μικρά παιδιά! Εκεί να αφήσουμε τα χέρια μας να αγκαλιάσουν το θεϊκό Του λαιμό! Εκεί να ακουμπήσουμε στον λαιμό Του! Να ακούσουμε τους χτύπους της γλυκιάς Του καρδιάς που μας λέει κάθε ώρα, κάθε λεπτό, κάθε στιγμή: «Παιδί Μου, σ’ αγαπώ». Και να Του πούμε κι εμείς: «Κι εγώ, Πατέρα μου, Σε πιστεύω, Σε λατρεύω και Σ’ αγαπώ! Είσαι ο Πατέρας μου κι εγώ είμαι ο γιός Σου! Εγώ είμαι το κοριτσάκι Σου! Εγώ είμαι το σπλάχνο Σου, Πατέρα μου». Αυτό θέλει ο Θεός.
Τίποτα άλλο δεν θα ήθελα σήμερα να σας πω, παρά μονάχα να μείνω σ’ αυτό το τόσο γλυκό, πως ο Θεός ζητάει από όλους μας σαν μικρά παιδιά να μπούμε στην καρδιά Του, να μπούμε μες την αγκαλιά Του.
Λέει ο ίδιος ο Ιησούς: «Δεν μπορεί κανείς να σκεφτεί και να φανταστεί τη χαρά που ένιωθα σαν μικρό παιδί, όταν έφευγα από την αγκαλιά της μητέρας Μου και πήγαινα στην αγκαλιά του θετού Μου πατέρα, του Ιωσήφ. Με πόση αγάπη Με κρατούσε στην αγκαλιά του! Με πόση λαχτάρα Με κρατούσε μέσα στην καρδιά του! Ένιωθα ευτυχισμένος! Αν και δεν μπορούσε ποτέ να συναγωνιστεί η δική του ανθρώπινη αγάπη, την αγάπη του Θεού Πατέρα Μου, με Τον οποίον είμαι ένα σαν Γιός Του που είμαι, παρόλα αυτά μέσα σ’ αυτήν την γήινη αγάπη του αγίου Ιωσήφ, ένιωθα πολύ γαλήνη, αγάπη και στοργή.
Πόσο θα ήθελα όλοι οι πατέρες να κρύβουν μέσα στα παιδιά τους Εμένα και να Μ’ αγκαλιάζουν σφιχτά και να Μου λένε αυτά τα λόγια που έλεγε κι εκείνος ο μακάριος γέροντας Ιωσήφ».
Όπως Τον φώναζε η Παναγία τον Γιό της, «Γιέ μου και Θεέ μου», έτσι Τον φώναζε κι εκείνος ο άγιος γέροντας Ιωσήφ τον μικρό Ιησού, όταν Τον κρατούσε μες την αγκαλιά του: «Γλυκέ μου άγγελε! Γλυκό μου Παιδί! Ουρανέ μου! Βασιλιά μου! Θεέ μου!» Ήταν το παν γι’ αυτόν.
Κι όμως αυτό το μικρό Παιδί, που κανείς δεν ήξερε μέχρι τότε, ότι επρόκειτο για τον ίδιο τον Υιό του Θεού, την ώρα εκείνη που έκρυβε ο γέροντας Ιωσήφ τον μικρό Ιησού σαν άνθρωπο μες την αγκαλιά του, έκρυβε και ο ίδιος ο Υιός του Θεού, σαν Θεός τώρα, μέσα στη δικιά Του αγκαλιά τον γέροντα Ιωσήφ σαν μωρό Του.
Τι φοβερά πράγματα συμβαίνουν και εμείς δεν τα καταλαβαίνουμε!

Πατέρες, γίνετε φως στα παιδιά σας και με τα καλά σας έργα δοξάζετε το όνομα του ουράνιου Πατέρα μας

 Εγώ θα ήθελα σήμερα οι πατέρες, να σκεφτείτε πολύ σοβαρά αυτό που σας έχει αξιώσει ο Θεός να είσαστε. Η λέξη «πατέρας» είναι η πιο γλυκιά λέξη στη γη, γιατί και ο ίδιος ο Θεός με αυτό το όνομα παρουσιάζεται στα παιδιά Του και με αυτό το όνομα θέλει να προσευχόμαστε σ’ Εκείνον: «Πατέρα μας, που είσαι στους ουρανούς ψηλά».
Σαν πατέρες όμως θέλω να σκεφτείτε, αν σταθήκατε σωστά ή λάθος στα παιδιά σας. Έστω και τώρα, να αρχίσετε μια καινούργια σωστή ζωή, μια καινούργια σωστή πορεία. Ένας πατέρας πρέπει να δίνει στο παιδί του την αγάπη, την προστασία και την ασφάλεια και να διδάσκει το παιδί του το εξής: «Μπορεί, παιδί μου, εγώ να σε γέννησα, αλλά όμως ο πραγματικός σου Πατέρας είναι ο ουράνιος σου Πατέρας, στον οποίον είμαι κι εγώ ένα παιδί».
Πρέπει από μικρό παιδί ο κάθε πατέρας να μιλάει στο παιδάκι του για τον ουράνιο του Πατέρα. Και όπως εσύ πατέρα θέλεις να σε αγαπάει το παιδί σου και να σε σέβεται και να υπολογίζει τα λόγια σου και θλίβεσαι και στενοχωριέσαι όταν εκείνο αρνείται να ακούσει τα συνετά σου λόγια και να ακολουθήσει τις συνετές σου προτάσεις, έτσι να σκεφτείς για τον εαυτό σου, μήπως εσύ ο ίδιος δεν αγαπάς το Θεό σου σαν παιδί. Μήπως δεν πέφτεις στην αγκαλιά Του σαν το μικρό παιδί. Μήπως δεν ακούς τις θεϊκές Του παραινέσεις. Μήπως δεν αφήνεις τα αυτιά σου να ακούν τους γλυκούς ήχους, αυτούς που σε φωνάζουν: «Παιδί Μου,  σ’ αγαπώ! Σε πιστεύω αγάπη μου, σε λατρεύω, γιατί είσαι το σπλάχνο Μου».
Εάν δεν αφήσεις τα αυτιά σου να ακούσουν τα δικά Του λόγια, εάν δεν αφήσεις την καρδιά σου να νιώσει την θεϊκή αυτή λατρεία που σου έχει, πως θα την μεταδώσεις στο δικό σου το παιδί; Και αν δεν μπορέσεις αυτά να τα νιώσεις, πως θα μπορέσεις μες στο σπίτι σου να σταθείς πραγματικά σαν άντρας, σαν πύργος, σαν φως, ώστε το παιδί σου να λέει, «Θεέ μου, Σ’ ευχαριστώ που μου έδωσες τέτοιο γλυκό πατέρα»;
Μια φορά πήγα σε ένα φιλικό σπίτι. Ήταν βραδινή ώρα και η μάνα είχε μαζέψει τα παιδιά να προσευχηθούν και μετά να κοιμηθούν. Μπαίνοντας μέσα, άκουσα ένα από τα παιδιά, (δεν θυμάμαι ακριβώς αν ήταν τρία παιδιά ή τέσσερα), να προσεύχεται. Το καθένα έλεγε από μια προσευχούλα. Ένα λοιπόν από αυτά, την ώρα που έμπαινα μέσα, έλεγε: «Σ’ ευχαριστώ, ουράνιε Πατέρα μου, που μου έδωσες τόσο γλυκό πατερούλη στη γη». Είπε και κάτι άλλα λόγια προσευχής, αλλά στο μυαλό μου έμεινε αυτό. Δεν μπορώ να το ξεχάσω. Ευχαριστούσε το παιδάκι το Θεό για τον γλυκό του πατερούλη που του έδωσε εδώ στη γη! Τι ωραίο πράγμα, ένας πατέρας να ξέρει ότι το παιδί του προσεύχεται γι’ αυτόν! Μεγάλη υπόθεση.
Αλλά πόσο μεγάλη υπόθεση όμως είναι και ο πατέρας να γονατίζει και να λέει: «Θεέ μου, προστάτεψε τα βασιλόπουλα μου! Προστάτεψε τα παιδιά μου! Προστάτεψε τα σπλάχνα μου και βάλε μας όλους μέσα στη δική Σου αγκαλιά».
 Εύχομαι από σήμερα, κάθε πατέρας να είναι φως! Κάθε πατέρας να είναι γλυκός! Κάθε πατέρας να είναι στοργικός! Κάθε πατέρας να είναι ευσπλαχνικός! Κάθε πατέρας να είναι πνευματικός! Κάθε πατέρας να έχει στην καρδιά του μέσα τον Χριστό, για να λάμπει το φως μέσα από την ψυχή του και με τα καλά του έργα να κάνει όλους εμάς να δοξάζουμε το Θεό Πατέρα μας, τον εν τοις ουρανοίς, που έχει εδώ στη γη τόσα γλυκά, καλά δικά Του παιδιά.


Ο Θεός όλους να σας ευλογεί! Αμήν.

Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου (Κυριακή πατέρων Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου 2014)

Αναζήτηση